راز بقا: کرمهای یال اسبی یکی از ترسناکترین انگلهای روی زمین هستند. این کرمها معمولا در آبهای تازه که احتمال حضور حشرات در آن زیاد است تخم گذاری کرده و به دنبال میزبان میگردند. پس از اینکه این کرمها وارد بدن میزبان میشوند شروع به اثر گذاری بر مغز آن میکنند. تا چند هفته اول هیچ اتفاق خاصی نمیافتد، اما پس از تکمیل چرخه رشد، لاروها میزبان خود را وادار میکنند تا کارهای خطرناک انجام دهد. هدف این کرمها این است که میزبان مقداری آب پیدا کرده و خود را در آن غرق کند. پس از اینکه میزبان کشته میشود کرمها از بدن آن خارج شده و این چرخه دوباره ادامه پیدا میکند.
به گزارش رازبقا؛ کرمهای یال اسبی حیواناتی نخ مانند و دراز هستند که به دلیل حرکت پیچ و تابی و خود شناخته شده هستند. آنها به نام کرمهای گوردی (Gordian worms) نیز شناخته میشوند. اغلب این گونه به نظر میرسد که کرمهای یال اسبی هنگام حرکت بدن خود را گره میزنند. اما این کرم میتواند بدن خود را از پیچیدهترین گرهها نیز باز کند.
لاروهای این کرم انگل بندپایان، به ویژه حشرات هستند. زمانی که یک لارو بالغ شده و آماده ترک بدن میزبان است، کنترل رفتار این حیوان را به روشی جالب توجه در اختیار میگیرد.
بیش از ۳۰۰ گونه کرم یال اسبی شناخته شده است. چند مورد از ورود کرمهای یال اسبی به بدن انسان گزارش شده است، اما آنها بدون ایجاد هیچ آسیبی از بدن دفع میشوند و انسان را آلوده نمیکنند. این کرمها انگل انسان محسوب نمیشوند.
کرمهای یال اسبی به phylum Nematomorpha تعلق دارند. این کرمها متفاوت از کرمهای باغی طبقه بندی میشوند که به phylum Annelida تعلق دارند. کرمهای یال اسبی جزو بندپایان نیستند، اما برای تکمیل چرخه زندگی خود به بندپایان وابسته هستند.
در چرخه زندگی کرم یال اسبی چهار مرحله وجود دارد: تخم، لارو پیش انگلی، لارو انگلی، و کرم بالغ. کرمهای بالغ در حوضچه ها، مرداب ها، گودال ها، چالههای آب، حمام پرندگان، منابع آب انسان و حتی توالتها یافت میشوند. آنها همچنین روی گیاهان و خاک نیز یافت میشوند. کرمهای یال اسبی به انسان ها، حیوانات خانگی یا گیاهان آسیبی نمیرسانند، اما میتوانند برای برخی حشرات کشنده باشند.
کرمهای بالغ به رنگ زرد، قهوهای یا سیاه هستند. آنها به طور معمول تا ۶۰ سانتیمتر رشد میکنند، اما برخی تا ۹۱ سانتیمتر و یک گونه تا شش فوت (۱۸۳ سانتیمتر) نیز رشد میکند. همه کرمهای یال اسبی باریک بوده، اما برخی از آنها پهنتر از بقیه هستند.
ظاهر کرمهای یال اسبی در آب دلیل انتخاب این نام برای آنها بوده است. زمانی مردم بر این باور بودند که این کرمها از فرو افتادن تارهای مو اسبهای در حال نوشیدن آب به درون آن سرچشمه میگیرند. در واقعیت، آنها احتمالا از درون بدن حشرات وارد آب میشدند.
کرمهای بالغ پس از ترک میزبان خود غذا نمیخورند. در واقع، آنها دستگاه گوارش کاربردی ندارند. با این وجود، آنها میتوانند برای ماهها زنده بمانند. به نظر میرسد هدف اصلی آنها تولید مثل است.