انسانهای مدرن چقدر با اولین انسانهای خردمند فرق دارند؟
راز بقا: این مطلب پاسخهای افراد مختلف به این سوال را جمعآوری کرده است. امیدواریم خواندن این پاسخها که بعضا طعم طنزی هم دارند، جرقههایی را هم در ذهن شما روشن کند و نظراتتان را بنویسید.
۱
یک نسل پیش، قویترین انگشت اکثر مردم انگشت اشاره بود. به لطف تلفنهای همراه، اکنون انگشت شست است. جهش تکاملی بعدی ما واکنش به فناوری خواهد بود که برای زیست شناسان تکاملی احتمالاً بسیار هیجانانگیز است.
۲
ما ضعیفتر و احمقتر از آنها هستیم، فقط به این دلیل که بقا بسیار سختتر بود. ما کمتر خشن هستیم و در بعضی جاها فرهنگ بسیار فراگیر داریم که اجداد ما به آن تن نمیدادند. ما دانش بسیار بیشتری انباشتهایم که وقتی تمدنمان فرو بریزد، این همه دانش بیفایده خواهد بود.
۳
دیدن نقاشیهای غار پارینه سنگی در “Lascaux” در جنوب غربی فرانسه که مربوط به حدود ۱۷۰۰۰ سال پیش است و دیدن آثار هنری که حتی امروز هم فراتر از حد معمول هستند، این سوال را در چشمانداز طولانیمدت قرار میدهد. داستانی از پابلو پیکاسو وقتی که به دیدن این غارها رفت وجود دارد. او پس از اینکه از غار بیرون آمد گفت: «از آن زمان ما مطلقاً چیزی یاد نگرفتیم.»
۴
اجداد ما بسیار بیشتر با زمین و سایر موجودات ذیشعور در ارتباط بودند و بدون شک احترام ذاتی و فروتنانه برایشان قائل بودند، نه مثلِ ما انسانهای امروزی که به سوختهای فسیلی و دیگر منابع طبیعی محدود، وابستهایم. ما همچنان محیط زیست خود و زیستگاه سایر موجودات ذیشعوری را که در این سیاره با آنها شریک هستیم، تبدیل به زباله میکنیم.
۵
فناوری که ما به آن دسترسی داریم بزرگترین تفاوت خواهد بود، زیرا بر هر انتخابی که انجام میدهیم تأثیر میگذارد. در گذشته، یک احمق به همکاران روزمره خود محدود میشد، بنابراین منفیبافی به آنها محدود میشد. در حال حاضر، اما احمقها میتوانند میلیونها فالوور آنلاین داشته باشند و بر افراد بیشتری تأثیر منفی بگذارند.
۶
من فکر میکنم ما از نظر فکری و عاطفی، حتی از انسانهایی که ۱۰۰ سال پیش متولد شدهاند، بسیار پیشرفتهتر هستیم. برای کسانی از ما که در غرب متولد شدهاند با وسایل بهداشتی، مراقبتهای بهداشتی و صرفهجویی در زمان مانند ماشینهای لباسشویی، از سلسله مراتب نیازهای مزلو بسیار بالاتر هستیم. شما میتوانید استدلال کنید که ما اکنون در حال خودشکوفایی هستیم، که برای انسانهای اولیه که مجبور به مبارزه با گرسنگی، تهدید و بیماری بودند، بعید بود.
۷
ما از نظر فیزیولوژیکی، بسیار بلندتر و به طور کلی خوشاندام هستیم. انسانها هزاران سال از مراحل بدی عبور میکردند تا اینکه کشاورزی پایه گذاری شد. از آن زمان، ما توانستهایم بودجه انرژی فردی خود را با غذا و تغذیه بهتر و ثابتتر بهبود دهیم. اما ما در برداشتهای خود از منابع زمین بیش از حد بودجه میپردازیم، که به معنای مرگ انسانها پس از عبور از نقطه اوج (اگر قبلاً آنجا نبوده ایم) است.
استقرار کشاورزی و جابهجایی از کوچنشینی یکی از بدترین اتفاقاتی بود که برای بشریت رخ داد و یکی از نیروهای محرکهای بود که ما را «بیش از بودجه» مان روی زمین سوق داد.