یک قدم نزدیک‌تر به انسان اولیه: نئاندرتال‌ها کبوتر کبابی می‌خوردند!

راز بقا: به گفته محققان، انسان نئاندرتال‌ کبوتر‌هایی را روی آتش برشته می‌کردند و می‌خوردند. به همین دلیل به نظر می‌رسد منوی غذاییِ نزدیک‌‍ترین خویشاوندان باستانی‌مان به ما نزدیک بوده است.

به گزارش راز بقا، بقایای جشن‌های نئاندرتال در رسوباتی کشف شد که طی هزاران سال در غار عظیم گورهام در جبهه شرقی جبل الطارق، جایی‌که نسل‌های نئاندرتال نزدیک به ۱۰۰۰۰۰ سال در آن پناه گرفته بودند، کشف شد.

محققان محموله‌ای از استخوان‌های کبوتر را در این مکان کشف کردند و متوجه شدند که برخی از آن‌ها دارای آثار دندان، برش‌های ابزار سنگی یا نشانه‌هایی از ذغال هستند که احتمالاً زمانی ایجاد شده که گوشت را روی اخگر‌های درخشان آتش می‌پخته‌اند.

بیشتر نشانه‌های برش روی استخوان‌های بال و پای کبوتر، جایی که قسمت اعظم گوشت آن‌جا قرار بود، وجود دارد. این یافته‌ها به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌کند که نئاندرتال‌ها از پستانداران بزرگ، بیش‌تر و بهتر فکر می‌کرده‌اند. کسانی‌که در غار‌های جبل‌الطارق زندگی می‌کردند، استخوان‌های قصابی شده از فوک‌ها و دلفین‌ها را به جا گذاشته بودند.

برای خواندن بیشتر: درباره دنیسووان‌ها که تا سال ۲۰۱۰ ناشناخته بودند چه می‌دانید؟

استخوان کبوتر با آثار برش در غار گورهام یافت شد

کلایو فینلیسون، مدیر موزه جبل الطارق، که در جدیدترین مطالعه شرکت داشت، گفت: تصویری که در حال ظهور است این است که نئاندرتال‌ها در غار یک اتاقک متنوع داشتند و از انواع غدا‌ها بهره‌برداری می‌کردند.

در ماه ژوئن، محققان “MIT”، شواهدی را از نئاندرتال‌های ۵۰۰۰۰ ساله گزارش کردند که نشان می‌دهد کسانی‌که در جنوب اسپانیا زندگی می‌کرده‌اند نیز گیاهان می‌خوردند.

تیم “Finlayson” پس از کشف انبوه استخوان پرندگان در غار گورهام، جایی‌که کاوش‌ها در ۲۵ سال گذشته در حال انجام است، تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا پرندگان در فهرست غذای نئاندرتال‌ها هستند یا خیر. بر اساس آخرین آمار، ۱۵۰ گونه پرنده باستانی از استخوان‌های یافت‌شده در رسوبات غار شناسایی شد.

امروزه، این غار دقیقاً در ساحل، در زیر صخره‌ای تماشایی که بیش از ۴۰۰ متر ارتفاع دارد، قرار دارد. اما زمانی‌که نئاندرتال‌ها غار را اشغال کردند، سطح دریا پایین‌تر بود و دریا ممکن است چندین کیلومتر دورتر بوده باشد. از ورودی، ساکنان به یک دشت شنی که توسط تالاب‌ها و مناطق باز که در آن کاج سنگی و درخت عرعر شکسته شده بود، نگاه می‌کردند.

اکثر استخوان‌های پرندگان در غار گورهام متعلق به کبوتر‌های سنگی و اجداد کبوتر‌های وحشی مدرن هستند. برای آخرین مطالعه، محققان ۱۷۲۴ استخوان کبوتر سنگی را که در رسوبات بین ۶۷۰۰۰ تا ۲۸۰۰۰ سال قدمت داشتند، بررسی کردند.

+ با یک غذای دیگر نئاندرتال‌ها آشنا شوید: فیل 13 تُنی!

غار‌هایی در جبهه شرقی جبل الطارق. همه شواهدی از اشغال نئاندرتال‌ها دارند. عکس: موزه تاریخ طبیعی لندن

در معاینه دقیق استخوان‌ها آثار بریدگی روی ۲۸ استخوان کبوتر و رد دندان روی ۱۵ مورد، از زمان نئاندرتال‌ها یافت شد. استخوان‌های دیگر آثار سوختگی داشتند. بقایای جدیدتر دارای علائم مشابهی بود که توسط انسان‌های امروزی که در زمان مرگ نئاندرتال‌ها در غار زندگی می‌کردند، ایجاد شده بود. در حالی که تنها بخش کوچکی از استخوان‌ها دارای آثار انسانی بودند، فینلیسون گفت که حتی آن‌ها نیز غیرمنتظره بودند.

به نظر می‌رسد خوردن کبوتر‌ها بسیار ساده‌تر از خوردن حیوانات بزرگ برای آن‌ها بوده است.

محققان می‌گویند که قدیمی‌ترین استخوان‌هایی که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند نمی‌توانند توسط انسان امروزی آسیب دیده باشند. فینلیسون گفت: «مطمئناً شکی وجود ندارد که این کار نئاندرتال‌ها بوده است. آن‌ها نمی‌توانستند این را از انسان‌های مدرن بیاموزند، زیرا ۶۷۰۰۰ سال پیش هیچ انسان مدرنی در اروپا وجود نداشت. آن‌ها باید به تنهایی به این موضوع رسیده باشند.» گزارشی در مورد این رفتار آن‌ها با عنوان «اولین کبوتربازان» در گزارش‌های علمی Nature وجود دارد.

به گزارش راز بقا، چیزی که دانشمندان نمی‌توانند توضیح دهند این است که مئاندرتال‌ها چگونه توانستند این همه پرنده را جمع‌آوری کنند. کبوتر‌های سنگی روی صخره‌ها لانه می‌کنند و نئاندرتال‌ها ممکن است بالا رفته و به لانه‌های پرندگان حمله کرده باشند. اما فینلیسون در این مورد‌تردید دارد. او گفته که استخوان‌های زیادی وجود دارد.

او گفت: «من فکر می‌کنم آن‌ها باید تله یا توری یا سایر روش‌های به دام‌انداختن داشته باشند که از مواد فاسدشدنی مانند علف‌ها و الیاف ساخته شده‌اند.»، اما یافتن ردپایی از آن‌ها بسیار دشوار است.

محققان قصد دارند هزاران استخوان دیگر را که در این مکان کشف شده‌اند بررسی کنند تا ببینند که آیا نئاندرتال‌ها دیگر انواع غذا‌های پَردار را نیز می‌خورده‌اند یا نه.

فکر می‌کنید تفاوت ما با انسان‌های خردمند اولیه چیست؟