انسان‌های اولیه برای نهار و شام چه غذایی می‌خوردند؟

راز بقا: بررسی مولکول‌های چربی به نام لیپید‌ها که در منافذ سه بطری سرامیکی قرار داشتند، نشان می‌دهد که مادرانی که بین ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد تا ۴۵۰ قبل از میلاد زندگی می‌کرده‌اند، در رژیم غذایی کودکانشان شیر حیوانی و انواع مکمل‌های غذایی طبیعی را می‌گنجاندند.

به گزارش راز بقا، امروزه تکنیک‌های علمی جدیدتری به باستان‌شناسی اضافه شده‌اند که به داشتن دیدگاه جامع‌تری از اهمیت فعالیت‌های روزمره مردم باستان و فهمیدن فهرست غذایی ماقبل تاریخ کمک می‌کند.

میکروب‌ها و بقایای مولکول‌ها که از بطری‌ها، تکه‌های ظروف سرامیکی و حتی بقایایی از گور‌های عصر برنز جمع‌آوری شده‌اند، مجموعه‌ای از سرنخ‌های جدید در مورد غذا‌های باستانی ارائه می‌دهند.

متاسفانه دیدگاه باستان‌شناسی‌های اولیه به این شکل بود که درباره ظروف آشپزخانه، صرفا نگاه موزه‌ای، زیبایی‌شناسانه و تاریخی داشت. مثلا تکه‌های ظروف شکسته یا اقلام معمولی از حفاری‌ها گاهی‌اوقات با خاکی که تجزیه و تحلیل نمی‌شد، کنار گذاشته می‌شد.

امروز اما محققان در حال یافتن ارتباطات بین ظروف و نحوه زندگی مردم باستان هستند تا درباره غذا‌هایی که آن‌زمان خورده می‌شدند، اطلاعاتی کسب کنند.

مثل ظرف‌های پلاستیکی امروزی، ظروف سفالی «پلیمر تجزیه‌ناپذیر دنیای باستان هستند». چربی‌ها به تکه‌های سفال می‌چسبند و به همین دلیل این ظروغ برای کشف آنچه مردم مدت‌ها پیش می‌خوردند، کمک می‌کند.

از خورش کلم تا شیر حیوانات

محققی به نامِ “Evershed” اولین شناسایی چربی‌ها یا لیپید‌های غذا‌های موجود در سفال‌های باستانیِ خرده‌های قرون وسطایی در انگلستان را انجام داد. او به این نتیجه رسید که آن‌ها با برگ کلم و گوشت خورش درست کرده‌اند.

دانشمندان دیگری نیز تعداد زیادی گلدان مربوط به سال‌های ۹۵۰ تا ۱۴۵۰ را با نشانه‌هایی از چربی لبنیات، احتمالاً از تولید پنیر و کره، شناسایی کردند.

در نزدیکی یک نانوایی قدیمی نیز ظروف دیگ مانندی کشف شد که گمان می‌رود که از آن دیگ‌ها برای پخت نان استفاده می‌شده است. پس به احتمال زیاد دهقان قرون وسطایی با خورش‌ها، پنیر، کره و نان روزگار می‌گذرانده است.

از سال ۲۰۱۴، محققان تحقیقات گسترده‌ای را آغاز کردند. آن‎‌ها آثار خوردن شیر را روی دندان انسان‌های باستانی پیدا کردند.

در یک پژوهش دیگر در هند، آثار پروتئین روی دندان انسان‌های کشف شده وجود داشت که خبر از تعدادی پروتئینِ حیوانی و گیاهی می‌داد؛ بقایای جو، گندم و نخود، همراه با چندین نمونه گوشت و شیر حیوانات.

استخوان‌های حیوانی نیز نشان دادند که گوسفند و بز گوشت مصرف شده مردم باستانی هندی بوده است.

این دانشمندان از بررسی آثار وعده‌های غذایی که مدت‌ها قبل مصرف شده‌اند تا روش‌هایی که آن‌ها را تولید کرده‌اند، جنبه‌هایی از تجربه مشترک بشری را که آشپزی است، آشکار می‌کنند.

محققان می‌گویند که درنتیجه پژوهش‌های عمیقشان به این نتیجه رسیده‌اند که آشپزی «یکی از وحدت‌بخش‌ترین چیز‌هایی است که انسان‌ها در زمان‌ها و مکان‌های مختلف دارند».

شیوه‌های پختن غذا و خود غذا، مظهر فرهنگ، سیاست، موقعیت، هویت، تربیت و موارد دیگر است.