












راز بقا: در میان جستجوگران آثار باستانی و علاقهمندان به کشف گنجینههای مدفون، اصطلاح «جوغن» (cupule) بهطور گستردهای رواج دارد. بسیاری آن را نشانهای از وجود دفینه یا گنج میدانند، اما آیا این باورها پایه و اساس علمی یا باستانشناختی دارند؟ در این مطلب، نگاهی دقیق و مستند به مفهوم جوغن، انواع آن و ارتباط احتمالیاش با گنج خواهیم داشت.
به گزارش راز بقا، جوغن (یا چُغن)، در اصطلاح باستانشناسی عامیانه، به فرو رفتگیهایی اطلاق میشود که در دل سنگها، صخرهها یا حفرههای طبیعی مشاهده میشوند. این فرو رفتگیها معمولاً به شکلهای گرد، بیضی، مربع یا حتی مستطیل هستند. جوغنها ممکن است عمقهای مختلفی داشته باشند و در مکانهایی خاص مانند بلندیهای مشرف، کنار چشمهها، یا نزدیک به قبرستانهای تاریخی دیده شوند.
در باستانشناسی رسمی، جوغنها میتوانند کاربردهایی همچون آسیاب دستی، محل نگهداری روغن یا مایعات، جای روشنکردن آتش، نشانهگذاری مرزی یا حتی آثار آیینی داشته باشند. بسیاری از این آثار، نشانههایی از فرهنگهای باستانی هستند و لزوماً با مفهوم گنج یا دفینه مرتبط نیستند.
به گزارش راز بقا، واقعیت آن است که هیچ سند تاریخی یا باستانشناختی قابل اتکایی وجود ندارد که اثبات کند هر جوغنی به وجود گنج مرتبط است. بسیاری از جوغنها حاصل فرسایش طبیعی، فعالیتهای دامداری یا حتی اثر ابزارهای سنگی انسانهای اولیهاند. با این حال، برخی از جوغنها که دارای ویژگیهایی خاص و ترکیبشده با علائم دیگر هستند، میتوانند مورد توجه کاوشگران گنج قرار گیرند.
برخی باورهای محلی و شفاهی مدعیاند اگر یک جوغن در کنار علامتهایی مانند صلیب، نیمدایره، عقرب، مار، یا حکاکیهای پیچیده قرار گرفته باشد، میتواند نشانهای از دفینه باشد. همچنین برخی ویژگیهای خاص مانند وجود جوغن بر روی تختهسنگی بزرگ، قرار داشتن در مسیر تابش مستقیم خورشید یا چسبیدن به دیواره پرتگاه نیز بهعنوان شاخصهایی برای اهمیت احتمالی آن مطرح شدهاند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
گنج امامزاده داوود؛ کشف ۲۷ سکه ۱۲۰۰ ساله توسط چوپان افغان در تهران که برایش دردسر بزرگی شد
اگرچه هیچ فرمول قطعی برای تشخیص جوغن گنجدار وجود ندارد، اما در میان جویندگان گنج، برخی شاخصهای رایج بهعنوان فاکتورهای بررسی مطرح هستند:
شکل و عمق جوغن: جوغنهای عمیق با قطر مشخص و لبههای صاف ممکن است هدفمند تراشیده شده باشند.
موقعیت مکانی: اگر جوغن در مکان استراتژیک، مشرف یا محافظتشدهای باشد، احتمال کاربری خاص آن بیشتر است.
وجود علائم مکمل: مانند نمادهای حیوانات، دست، چکش، خطوط جهتدار یا تپههای دستساز.
مجموعه نشانهها: وجود چند جوغن با اندازههای متفاوت در کنار هم یا در ترکیب با یک ساختار سنگی میتواند نشانه یک سیستم راهنما باشد.
تحلیل با ابزارهای پیشرفته: بررسی مغناطیس زمین، اسکنرهای سهبعدی و فلزیابهای حرفهای میتوانند اطلاعات دقیقتری ارائه دهند.
به گزارش راز بقا، با وجود جذابیت موضوع گنج و جوغن برای بسیاری از افراد، باید توجه داشت که در حوزه باستانشناسی، هر نوع حفاری بدون مجوز رسمی و اصول علمی نهتنها غیرقانونی است، بلکه باعث نابودی لایههای تاریخی و میراث فرهنگی میشود.
اکثر باستانشناسان تأکید میکنند که جوغنها بیش از آنکه نشانه گنج باشند، بخشی از نظام زندگی و مناسک جوامع باستانیاند؛ بنابراین تفسیر آنها باید بر اساس مستندات، لایهنگاری، نقشهبرداری و تحلیلهای میانرشتهای انجام گیرد، نه صرفاً بر پایهی افسانه یا شهود فردی.
به گزارش راز بقا، جوغنها از جالبترین آثار سنگی هستند که گاه با رمز و رازهای زیادی همراهند. هرچند برخی نشانهها و موقعیتهای خاص میتوانند توجه کاوشگران گنج را جلب کنند، اما باید میان واقعیتهای علمی و باورهای عامیانه تمایز قائل شد.