راز بقا: به گوسفند مادهای که زایمان کرده باشد، میش میگویند. به گوسفندان مادهای که هنوز بارور نشده و زایمان نکرده باشند بره گفته میشود. در مناطق مختلف جهان و حتی در داخل یک کشور ممکن است نامهای مختلفی برای نامگذاری گوسفند ماده وجود داشته باشد. این نامها معمولا با توجه به فرهنگ و سنتهای مردم منطقه مورد استفاده قرار میگیرند. اما اصطلاح میش رواج بیشتری دارد و مخصوصا در مناطق کوهستانی و عشایری بسیار شایع است.
ویژگیهای گوشت میش
پوست گوسفند میش معمولاً به رنگ سفید یا کرمی است و در برخی موارد ممکن است دارای نقشهایی با رنگهای تیره باشد. گوسفندان میش معمولا دارای جثه بزرگی هستند و تعداد بسیار کمی از آنها به دلیل جهش ژنتیکی دارای شاخهای کوچکی هستند.
این گوسفندان دارای پشمی ضخیم و خوش الیاف هستند که میتواند به عنوان یک منبع پوشاک با کیفیت استفاده شود.
گوسفند میش دوره زمانی بلوغ کوتاهی دارد که میتواند به عنوان یک مزیت برای پرورش آن در نظر گرفته شود. برههای ماده پس از چهار تا شش ماه از تولد به بلوغ جنسی میرسند. طول دوره فحلی آنها هفده روز است. پس از زادآوری با قوچ، دوره بارداری را طی میکنند که پنج ماه طول میکشد. پس از آن، تغذیه بچهها یا برهها از طریق ترشح شیر انجام میشود.
معمولا میشها برای تولید لبنیات و گوشت پرورش داده میشوند. به خاطر اینکه لبنیات از مصارف اصلی است، تولید مثل در میشها اهمیت زیادی دارد.
گوسفند میش دارای توانایی سازگاری با شرایط آب و هوایی سخت است و میتواند در مناطقی با شرایط اقلیمی سخت مانند مناطق کوهستانی زندگی کند.همچنین در برابر بیماریهای مختلف که ممکن است برای گوسفندان دیگر مضر باشد، دارای مقاومت بالایی است.از آنجایی که ترشح تستوسترون در میش بسیار کم است، پرخاشگری در آنها محدود بوده و تقریبا وجود ندارد.
در این ویدئو یک زن روستایی در استان یزد را میبینید که به شیوه نیاکان خود کله پاچه و سیرابی میش را طبخ میکند. این ویدئو را فرادید منتشر کرده است.