












راز بقا: بزهای مایوتونیک (Myotonic Goats) که با نامهای «بز پا چوبی»، «پا سفت» یا «بزهای غشی تنسی» هم شناخته میشوند، یکی از معدود نژادهای بومی ایالات متحده هستند.
به گزارش راز بقا، این نژاد دو تبار دارد: بزهای کوچکتر که عمدتاً در تنسی و شرق آمریکا دیده میشوند و بزهای بزرگتر که در تگزاس پرورش یافتهاند و احتمالاً به دلیل اصلاح نژاد برای بازار گوشت، به این اندازه رسیدهاند. در واقع، برخی دامداران این بزها را با نام «بزهای گوشتی تنسی» میشناسند.
به گزارش راز بقا، این بزها در بازار حیوانات خانگی هم جایگاه دارند، چون رفتار منحصربهفردی دارند. اصطلاح «مایوتونیک» به این معنی است که وقتی این بزها میترسند یا هیجانزده میشوند، عضلاتشان قفل میشود و معمولاً برای چند ثانیه میافتند و بیحرکت میمانند؛ انگار غش کردهاند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
بز چکمهپوش؛ بز سوئیسی که سلطان صخرههای شیبدار است و قویترین سُم جهان را دارد
شگفتانگیز بُز جهان در ایران؛ فیلمی از «بُز نر» گردن کلفتی که روزانه یک لیوان شیر میدهد!
اگر بخواهیم ساده بگوییم، در بدن این بزها، مواد شیمیایی که در انسانها برای پاسخ «جنگ یا گریز» به عضلات میرسد، در لحظات هیجان یا ترس مهار میشود.
ریشه این نژاد دقیقاً معلوم نیست، اما دو نظریه وجود دارد. یک نظریه میگوید حدود سال ۱۸۸۰، یک گله خصوصی به یک دامدار در تنسی فروخته شد. مردی به نام «جان تینسلی» با چهار بز (یک نر و سه ماده) از نوا اسکوتیا به شهرستان مارشال تنسی آمد. وقتی یک سال بعد آنجا را ترک کرد، بزهایش را جا گذاشت و گفته میشود تمام بزهای غشی آمریکا به این چهار بز بازمیگردند.
نظریه دیگر میگوید حدود سال ۱۸۸۵، یک جهش ژنتیکی خودبهخودی در یک گله در تنسی باعث بروز این ژن مغلوب شد.
به گزارش راز بقا، بزهای مایوتونیکی که برای تولید گوشت پرورش داده میشوند، دارای بدنی بزرگ، سینهای عمیق و رانهایی سنگین هستند. اغلب سیاه و سفید هستند، ولی رنگهای متنوع دیگری هم دیده میشود. این بزها فصلی تولیدمثل میکنند، زایش راحتی دارند و شیر خوبی میدهند.
بسیاری از پرورشدهندگان اشاره کردهاند که این نژاد میتواند دو بار در سال زایمان داشته باشد. مادران خوبی هستند و معمولاً نیازی به جداسازی یا مراقبت ویژه ندارند. چون خوب نمیپرند و از دیوار بالا نمیروند، نگهداری آنها نسبت به بزهای دیگر آسانتر است.
به گزارش راز بقا، انجمن حفظ نژادهای دامی آمریکا این بزها را در فهرست «نادر» قرار داده است و جمعیت جهانی آنها کمتر از ۱۰ هزار رأس تخمین زده میشود. امروزه این نژاد برای ترکیب ژنتیکی با بزهای بوئر (که برای تولید گوشت از آفریقای جنوبی وارد شدهاند) بسیار ارزشمند شناخته شده است. چون ژن غشکردن مغلوب است، معمولاً در بزهای دورگه بروز نمیکند.