












راز بقا: از دیرباز، در میان جویندگان گنج و علاقهمندان به اسرار زیرزمینی، نقلهایی شنیده میشود از کسانی که تنها با تکیه بر گوش خود، بدون استفاده از دستگاههای پیشرفته، توانستهاند محل دفینهها و گنجینههای پنهانشده در دل خاک را شناسایی کنند.
به گزارش راز بقا، این روایتها گاه شبیه افسانه به نظر میرسند، اما آیا واقعا میتوان از صدای زمین برای یافتن گنج استفاده کرد؟ در این نوشتار، به بررسی علمی و تجربی این موضوع شگفتانگیز میپردازیم.
به گزارش راز بقا، منظور از «صدای زمین» در اینجا، صداهای خفیف و لرزشهایی است که از اعماق خاک یا سنگ خارج میشود و گاه با گوش غیرمسلح یا به کمک ابزارهای ساده مانند تکهای فلز یا چوب تقویت میشود.
برخی افراد مدعیاند که هنگام عبور از مناطقی خاص، صدای توخالی یا طنین متفاوتی از زیر پای خود میشنوند. در علم زمینشناسی، این پدیده را میتوان به تفاوت در چگالی لایههای زمین، وجود حفرهها، اتاقکها یا مواد فلزی مدفون ربط داد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
چهار کیلو جواهر؛ سنگی که ۳۰ سال جلوی در خانه روستایی بود گنج یک میلیون دلاری از آب درآمد!
با ارزشترین نقطه زمین؛ نصف طلای جهان در اینجاست!
مکانهایی که در آنها گنج یا سازههای زیرزمینی پنهان شده، معمولاً از نظر آکوستیک با خاک اطراف تفاوت دارند و این تفاوت، در صورت تجربه و تمرین، گاهی قابل شنیدن است.
به گزارش راز بقا، در مناطق روستایی و میان عشایر ایران، برخی از کهنسالان و گنجیابهای باتجربه از روشهایی خاص برای شنیدن صدای زمین استفاده میکردند. آنها از ابزارهایی مانند «میله آهنی»، «تخته نازک چوبی» یا حتی پوست خشکشده حیوانات برای انتقال ارتعاشات زیرزمینی بهره میبردند.
بهعنوان نمونه، میلهای را در زمین فرو میکردند و گوش خود را روی آن قرار میدادند تا لرزشهای ناشی از خلأ یا فضاهای خالی را حس کنند. در برخی منابع، اشاره شده که این افراد با تمرکز بالا و تجربه شنیداری، تفاوت میان صدای خاک فشرده و خاک خالی را تشخیص میدادند؛ روشی که البته نیاز به سالها تمرین و دقت داشت.
به گزارش راز بقا، شنیدن صدای متفاوت از زمین ممکن است از نظر فیزیکی امکانپذیر باشد، اما استفاده از آن برای یافتن گنج بیشتر به تجربه، باورهای سنتی و احتمال همراه است تا روشهای کاملاً علمی.
در ژئوفیزیک مدرن، ابزارهایی، چون ژئورادار (GPR)، لرزهنگار و سنجش مغناطیسی برای یافتن ساختارهای مدفون به کار میروند که اساس آنها نیز بر تفاوت در چگالی و ترکیب لایههای زیرزمینی است.
بنابراین، آنچه که بهصورت سنتی «شنیدن صدای زمین» نام گرفته، در واقع میتواند ریشهای تجربی و قابل تحلیل داشته باشد، اما به هیچوجه جایگزین ابزارهای علمی دقیق امروزی نیست.