












راز بقا: سگ لئونبرگر (Leonberger) نژادی باشکوه، قدرتمند و مهربان است که با یال شیرگونه و خلقوخوی آرام و نجیباش شناخته میشود. این نژاد در قرن نوزدهم در آلمان توسعه یافت و هدف از پرورش آن، داشتن سگی همراه برای خاندان سلطنتی و در عین حال یک سگ کاری چندمنظوره بود.
به گزارش راز بقا، لئونبرگر با جثه عظیم، پوشش دولایه ضخیم و چهرهای گرم و دوستداشتنی، تلفیقی از قدرت و لطافت است که آن را به گزینهای محبوب برای خانوادهها، کارهای درمانی و حتی عملیات جستوجو و نجات تبدیل کرده است.
به گزارش راز بقا، لئونبرگر برای اولینبار در دهه ۱۸۴۰ در شهر لئونبرگ آلمان توسط شخصی به نام هاینریش اسیگ پرورش یافت. او قصد داشت سگی خلق کند که به شیر نشان رسمی شهر شباهت داشته باشد؛ سگی باشکوه که بتواند وظایف کاربردی نیز انجام دهد.
او با تلاقی نژادهای نیوفاندلند، سنت برنارد و بعدها سگ کوهستان پیرنه، موفق شد نژادی بزرگ، نجیب و مهربان پرورش دهد. این سگها بهسرعت در میان اشراف اروپایی محبوب شدند و توسط افرادی مانند ناپلئون سوم، ملکه الیزابت اتریش و ولیعهد بریتانیا نگهداری میشدند.
اما در طول جنگهای جهانی، بهویژه جنگ جهانی اول، این نژاد در آستانه انقراض قرار گرفت و تنها تعداد اندکی از آن باقی ماند. با تلاش پرورشدهندگان وفادار، جمعیت این نژاد احیا شد و در قرن بیستم توسط فدراسیون بینالمللی سگشناسی (FCI) و انجمن سگ آمریکا (AKC) بهطور رسمی به رسمیت شناخته شد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
هرکول؛ بزرگترین سگ جهان با وزن ۱۲۸ کیلو و دور گردن ۹۶ سانتیمتر که رکورد گینس را شکست
توسا؛ سگ ترسناک ژاپنی که ورود آن به برخی کشورها ممنوع است و ۲ میلیارد تومان قیمت دارد
به گزارش راز بقا، لئونبرگرها سگهایی بسیار بزرگاند. وزن نرها بین ۵۰ تا ۷۷ کیلوگرم و قد آنها تا ۸۰ سانتیمتر میرسد. پوشش آنها دولایه، مقاوم در برابر آب، و عمدتاً به رنگهای طلایی متمایل به قرمز تا قهوهای با نقاب سیاه و یالی شبیه به شیر است. با وجود اندازه عظیم، این سگها با وقار و نرمی حرکت میکنند.
از نظر خلقوخو، لئونبرگر بهعنوان «غول مهربان» شناخته میشود. آنها باهوش، آرام، وفادار و اجتماعی هستند و در کنار کودکان، حیوانات دیگر و حتی غریبهها (در صورت اجتماعی شدن درست) رفتار خوبی دارند. این نژاد عاشق همراهی است و در صورت تنها ماندن طولانیمدت ممکن است دچار افسردگی شود. آنها به فعالیت ذهنی و شرکت در فعالیتهای خانوادگی علاقه دارند؛ چه پیادهروی و شنا، چه دراز کشیدن روی مبل.
با توجه به جثهشان، لئونبرگرها به فضای کافی برای حرکت و ورزش روزانه نیاز دارند. پیادهرویهای طولانی، بازی در حیاط یا شنا فعالیتهایی مناسب برای حفظ سلامت جسمی و روحی آنهاست. آنها بیشفعال نیستند، اما فعالیت منظم برای مفاصل و ذهنشان ضروری است.
پوشش ضخیم آنها نیاز به مراقبت مداوم دارد، بهویژه در فصلهای ریزش مو (بهار و پاییز). برس کشیدن هفتگی و حمامهای گهگاهی برای نگهداری مطلوب لازم است. آموزش باید از سنین پایین و با استفاده از تقویت مثبت انجام شود. آنها باهوش و مشتاق به یادگیریاند، اما گاهی ممکن است سرسخت باشند. بهدلیل اندازه بزرگشان، آموزش فرمانپذیری اولیه ضروری است.
با وجود ظاهر باشکوه و خلقوخوی مهربان، لئونبرگرها ویژگیهای عجیب و جالبی دارند. یکی از نکات جالب این است که آنها شناگران فوقالعادهای هستند و پاهایی پردهدار دارند؛ ویژگیای که از نژاد نیوفاندلند به ارث بردهاند. این توانایی آنها را به سگهایی مناسب برای عملیات نجات در آب تبدیل کرده است.
نکته عجیب دیگر، توانایی صوتی آنهاست. لئونبرگرها اغلب با غرغرهای خاص، نالههای خفیف یا زوزههای بم با صاحبان خود «صحبت» میکنند. این صداها ممکن است نوعی ارتباط احساسی به نظر برسد و بیشتر شبیه مکالمه با انسانهاست تا واقواق معمول.
رفتار عجیب دیگر آنها «تکیه دادن» است. آنها دوست دارند با وزن کامل خود به افراد تکیه دهند، گویی به دنبال آرامش و تماس فیزیکی هستند؛ کاری که اگر یک سگ ۷۰ کیلویی انجام دهد، میتواند برای مهمانها غافلگیرکننده باشد؛ و جالبتر از همه، با وجود ظاهر شیرمانندشان، برخی لئونبرگرها از سگهای کوچک، جاروبرقی یا حتی بادکنکها میترسند؛ تناقضی بامزه که آنها را در نگاه صاحبانشان دوستداشتنیتر میکند.