کد خبر: ۴۶۲۷
20 مرداد 1404
17:15

کریسالیس؛ این فضاپیمای ۵۸ کیلومتری می‌تواند اولین سفر ۴۰۰ ساله میان‌ستاره‌ای را ممکن کند!

کریسالیس؛ این فضاپیمای ۵۸ کیلومتری می‌تواند اولین سفر ۴۰۰ ساله میان‌ستاره‌ای را ممکن کند!
مهندسان پیش‌بینی کرده‌اند که ساخت این فضاپیما بین ۲۰ تا ۲۵ سال یا حتی بیشتر زمان خواهد برد و قرار است در نقطه لاگرانژی L۱ میان زمین و ماه ساخته شود. دلیل این انتخاب دسترسی به منابع هر دو جرم آسمانی و کاهش فشار‌های گرانشی بر سازه اعلام شده است.

در مسابقه طراحی Project Hyperion ایده‌ای مفهومی با نام «پروژه کریسالیس» (Chrysalis Project) موفق به کسب جایزه اصلی شده که هدف سفر میان‌ستاره‌ای را دنبال می‌کند. سازندگان این ایده مفهومی می‌گویند سفینه آنها می‌تواند تا ۲۴۰۰ نفر را به نزدیک‌ترین همسایه کیهانی ما، یعنی «سامانه ستاره‌ای آلفا قنطورس» برساند.

هدف نهایی این پروژه، رسیدن و استقرار روی سیاره فراخورشیدی «پروکسیما قنطورس بی» بیان شده که احتمالاً شرایط سکونت دارد. با‌این‌حال، به‌دلیل فاصله بسیار زیاد، سفر یک‌طرفه این سفینه حدود ۴۰۰ سال طول خواهد کشید. بنابراین، بسیاری از مسافران تمام عمر خود را در داخل این فضاپیما خواهند گذراند، بدون آنکه تجربه‌ای از زندگی روی زمین داشته باشند.

کریسالیس؛ این فضاپیمای ۵۸ کیلومتری می‌تواند اولین سفر ۴۰۰ ساله میان‌ستاره‌ای را ممکن کند!

طبق گزارش‌های منتشرشده، کریسالیس یک سفینه به شکل سیگار و به طول تقریبی ۵۸ کیلومتر است که با چرخش مداوم، گرانش مصنوعی ایجاد می‌کند. البته برای استفاده از آن هم شرایط خاصی تعریف شده است. مثلاً پیش از آغاز سفر، نخستین نسل از مسافران باید ۷۰ تا ۸۰ سال را در محیطی ایزوله در قطب جنوب زندگی کنند تا برای شرایط داخل سفینه آماده شوند.

مهندسان پیش‌بینی کرده‌اند که ساخت این فضاپیما بین ۲۰ تا ۲۵ سال یا حتی بیشتر زمان خواهد برد و قرار است در نقطه لاگرانژی L۱ میان زمین و ماه ساخته شود. دلیل این انتخاب دسترسی به منابع هر دو جرم آسمانی و کاهش فشار‌های گرانشی بر سازه اعلام شده است.

از نظر طراحی، کریسالیس لایه‌های مختلفی خواهد داشت و یک اکوسیستم کامل را تشکیل می‌دهد. برای هسته مرکزی آن، چند جهان مستقل با اهداف خاص در نظر گرفته شده که شامل مزارع، باغ‌ها، خانه‌ها، انبار‌ها و فضا‌های عمومی می‌شود و انرژی آنها از رآکتور‌های همجوشی هسته‌ای تأمین خواهد شد.

یک بخش ویژه نیز برای تولید غذا و حتی زیست‌بوم‌هایی مانند جنگل‌های استوایی و شمالی در آن وجود خواهد داشت. لایه‌های بیرونی محل زندگی، صنایع و انبار‌ها را در خود جای می‌دهند و بخش‌هایی برای مدارس، بیمارستان‌ها، پارک‌ها و کتابخانه‌ها نیز طراحی شده است.

هرچند پروژه‌هایی مانند Chrysalis هنوز در حد تئوری هستند و به فناوری‌های پیشرفته‌تری نیاز دارند، طراحان آنها می‌گویند چنین ایده‌هایی می‌توانند مرز‌های ممکن را گسترش دهند و مسیر آینده‌ای را ترسیم کنند که فعلاً فقط یک رویاست.
 
منبع: دیجیاتو

خواندنی‌ها
ارسال نظر
علم و کیهان