(ویدئو) قوی‌ترین جریان ادرار در حیات وحش؛ نحوه ادرار این موجود دانشمندان را حیرت‌زده کرد!

کد خبر: ۵۳۰
28 اسفند 1402
13:58

راز بقا: قاعده کلی ادرار حیوانات چیزی شبیه به این است: موجودات بزرگ مانند فیل‌ها و اسب‌ها با تولید فواره ادرار خود را بیرون و خود را تسکین می‌دهند، در حالی که موجودات کوچک مانند حشرات فقط می‌توانند در قالب قطرات ادرار کنند. اما این نظره با بررسی نحوه ادرار زنجره کاملا نقض شد.

به گزارش راز بقا، اما به نظر می‌رسد که سیکادا‌ها یا به نوعی جیرجیرک‌ها از این قاعده مستثنی هستند: بر اساس مشاهدات مربوط به حشرات در پرو و سنگاپور که در مجله Proceedings of the National Academy منتشر شد، سیکادا‌ها علیرغم اندازه نسبتا کوچکشان، مانند حیوانات بزرگتر ادرار می‌کنند. روش دفع سیکادا به قدری قدرتمند است که این حشرات پر سروصدا تاج خود را برای تولید قوی‌ترین جریان ادرار نسبت به اندازه آن‌ها و البته در میان حیواناتی که دانشمندان مطالعه کرده اند، می‌گیرند.

محققان در مورد آنچه حیوانات می‌خورند و می‌نوشند و اینکه چگونه این کار را انجام می‌دهند چیز‌های زیادی می‌دانند، اما در مورد نحوه دفع مواد زائد زیاد نمی‌دانند. به عنوان مثال: حشرات کوچکی به نام «تیرانداز‌های بال شیشه ای» قطرات ادرار تولید می‌کنند و سپس این قطرات را با سرعت زیاد و مانند منجنیق از بدن خود به بیرون پرتاب می‌کنند. روش ادرار قوی این حشرات شبیه به تلاش انسان برای را‌ها کردن یک شی متراکم، چسبنده و توپ‌مانند از یکی از دستان‌شان است. مهندسان ممکن است بتوانند با استفاده از جریان جت‌مانند ادرار ریز، اما قدرتمند سیکادا ایده‌های جدیدی برای طراحی سرلوله یا افشانک یا حتی روبات‌های نرم ارائه دهند.

«سعد بَملا»، بیوفیزیکدان در موسسه فناوری جورجیا و همکارانش سال گذشته توانایی این تیرانداز کوچک را کشف کردند. از بین تیراندازان تیزبین، محققان توجه خود را به سیکادا (زنجره) معطوف کردند، حشرات بالداری که می‌توانند در زمان جفت گیری صدایی به بلندی یک موتور سیکلت یا اره زنجیری تولید کنند.

وی می‌گوید: «سیکادا چهار تا هشت برابر بزرگ‌تر از «تیراندازان بال‌شیشه‌ای» است، اما هر دو حشره با معضل مرتبط با رژیم غذایی مواجه هستند: منبع اصلی غذای آن‌ها شیره بافت چوب است، ماده‌ای آبکی که مواد مغذی و معدنی را در بافت‌های گیاهان توزیع می‌کند. شیره بافت چوب برای حشرات خیلی مغذی نیست، بنابراین آن‌ها باید مقدار زیادی از آن را بنوشند تا زنده بمانند. در نتیجه، حشرات اغلب مجبورند مایع اضافی را دفع کنند.

در طی یک سفر تحقیقاتی در پرو، دانشمندان جیرجیرک‌هایی را روی درختان مشاهده کردند که ادرار را در جریانی با سرعت بالا به بیرون پرتاب می‌کردند. این اتفاق قانون کاملا پذیرفته شده ادرار در حشرات را نقض می‌کرد، بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند بیشتر تحقیق کنند. آن‌ها اثرات گرانش، اینرسی، کشش سطحی، نیرو‌های چسبناک و سایر اصول دینامیک سیال را بر ادرار سیکادا و همچنین فرآیند‌های ادرار بیش از ده‌ها حیوان دیگر، از پروانه‌ها و پشه‌ها گرفته تا سگ‌ها و گاو‌ها را در نظر گرفتند.

یافته‌های «سونگ‌هوان یونگ» مهندس دانشگاه کورنل نشان می‌دهد که ادرار کردن با این شکل پرسرعت و پرقدرت مانند مثال سیکادا‌ها کم‌مصرف‌ترین راه برای دفع مواد زائد است. تولید قطرات، سپس دور انداختن آنها، به انرژی بیشتری نیاز دارد. 

اما اینکه تمام این ادرار کجا خواهد رفت و چه اثرات احتمالی می‌تواند بر محیط زیست داشته باشد از جمله انواع سوالاتی است که دانشمندان امیدوارند در نهایت به آن‌ها پاسخ دهند.

ارسال نظر
نظرات بینندگان
فرشاد...
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۸:۰۱
0
0
من یادمه در کودکی به این حشرات جیرجیرک یا ب زبان محلی و لری جیر جروشک می گفتیم که بیشتر سر ظهر که هوا گرم میشد و سکوت در صحرا زیاد میشد این حشرات شروع به صدا دادن می کردند ...
بعد دو نوع بودند ی نوع نر و دیگری ماده ...
اونی که نر بود زیر شکمش چند شبکه بلند گویی و یا تبدیل صدا داشت که صدا تولید می کرد و ب همین سبک اداره می کرد و زود هم ب دام ما می افتاد ...
اما نوع ماده با کمی نابرابری شکلش نسبت به نوع نر و بی صدا بودنش که اینکار سایلنت بود و فقط ب آهنگ جفت نر گوش می داد در ساقه های درختان رو ب بالا قرار می گرفت و ادراری داشت شاید بیست برابر بیشتر از این حالتی که در ویدیو ملاحظه کردید ...
هنگامی که احساس خطر می کرد یا بهتر بگویم ما دستمان را به آرومی می بردیم که بگیریمش و لحظه ای که متوجه ما میشد فورا اداره زیادی ب انداز اینکه آب بریزی در آمپول سرنگ پنج سی سی و با فشار بریزی تو صورت شخصی ، دقیقا این عمل را سریع انجام می داد و با یه صدای جیق کوچیک محل را ترک می کرد ...
اینکار ب ما که می خواستیم بگیریمش اول آب می ریخت رویمان و بعد می گفت خیلی بچه ای که منو بگیری یا فهش بد می داد و آب می ریخت رویمان و در می رفت ...
یاد اون روزا بخیر ...
و ما هم صورتمان را از آبی که پاشیده شده بود و خیس شده بود با دستمان پاک می کردیم و در جواب صدایی که کرده و تحقیری که ما را کرده بود با غرور شکست ناپذیری می گفتیم اصلا ناراحت نیستم چون حتما گیرتون می اندازم ، حالا خودتون نشد ، عشقتون را می گیرم و بهش دستور میدم که مرتب برام صدای جیر جیر در بیاره ...
این تنها راه آروم کردن خودمان بود ...
عاشقانه دوستتان دارم هم شما جیرجیرک ها را و هم شما آدما را ...
زنده باد ایران عزیزم ...
شاد و خوش باد مردم سرزمینم ، ایران ...