












راز بقا: کبوترپروری در ایران پیشینهای دیرینه و غنی دارد و در میان انواع نژادهای کبوتر، برخی گونهها به دلیل ویژگیهای خاص ظاهری و رفتاری، شهرت و محبوبیت ویژهای پیدا کردهاند.
به گزارش راز بقا، یکی از این نژادهای شاخص، «کبوتر کلهبرنجی» است؛ پرندهای اصیل و پرطرفدار که جایگاهی ویژه روی بامهای کبوتربازان حرفهای دارد. در ادامه، به معرفی دقیقتر این نژاد و ویژگیهای منحصربهفرد آن میپردازیم.
به گزارش راز بقا، رنگ پایهی کبوتر کلهبرنجی سفید است، اما چیزی که این نژاد را از سایر کبوترها متمایز میکند، خالهای خاص روی سر و دم آن است. سر این کبوتر دارای خالهایی ریز و ظریف به رنگهای قهوهای مایل به قرمز، مشکی یا حتی سبز است. این خالها بهشکل پراکنده و شبیه دانههای برنج روی سر پخش شدهاند و به همین دلیل به آن کلهبرنجی میگویند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
کبوتر زاغ آبادانی؛ کبوتر معروف به «پادشاه سیاهبال» که یکی از محبوبترین کبوتران ایران است
نوک این کبوتر به رنگ سیاه و چشمهایش سفید است؛ ترکیبی که در میان کبوتربازان بهعنوان نشانهای از اصالت و خلوص نژاد شناخته میشود. بالهای این کبوتر کاملاً یکدست و بدون هیچگونه خال یا لکهای روی کت و بال هستند و تیزههای کوچکی دارند که به ظرافت و زیبایی ظاهری آن کمک میکند.
اما مهمترین ویژگی تشخیص اصالت کلهبرنجی، خالهای دم آن است: تنها دو نوع خال روی دم دیده میشود؛ یکی قهوهای و دیگری سیاه. این ترکیب رنگی منحصربهفرد است و پرورشدهندگان حرفهای از همین نشانه برای تشخیص نژاد اصیل استفاده میکنند.
به گزارش راز بقا، کبوتر کلهبرنجی بهعنوان یک پرندهی ساعت سنگین شناخته میشود، یعنی در پروازهای طولانیمدت و مسابقات استقامت عملکرد فوقالعادهای دارد. این ویژگی باعث شده که روی بامهای بسیاری از کبوتربازان مشهور تهران و شهرستانها حضور پررنگی داشته باشد.
علاوه بر مسابقات پروازی، کلهبرنجی در جفتگیریها نیز محبوبیت زیادی دارد، زیرا از نظر ژنتیکی و ظاهری جزو نژادهای اصیل و خوشفرم ایرانی به شمار میرود.
از نظر رفتار، این کبوتر دارای ذات آرام و پرشی قدرتمند است و استایل متناسب و خوشفرمش، آن را به یکی از زیباترین کبوترهای ایرانی تبدیل کرده است. پرورشدهندگان حرفهای برای اصلاح نژاد و بهبود کیفیت جوجهها، اغلب از کلهبرنجیها در ترکیبهای ژنتیکی خود استفاده میکنند.
به گزارش راز بقا، کبوتر کلهبرنجی نمادی از زیبایی، استقامت و اصالت در میان نژادهای ایرانی است. خالهای خاص سر و دم، بالهای یکدست و چشمهای سفید، آن را به یک پرندهی منحصربهفرد و ارزشمند تبدیل کردهاند. حفظ و تکثیر این نژاد نیازمند توجه و حمایت پرورشدهندگان و علاقهمندان به فرهنگ غنی کبوترپروری در ایران است؛ فرهنگی که بخشی از هویت محلی و ملی ما را شکل داده و سزاوار زندهماندن و گسترش در نسلهای آینده است.