












راز بقا: فاروق فخرالدینی متولد سال ۱۳۲۱ در شهر اسکو آذربایجان شرقی و ساکن لواسان، سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران و برادر فرهاد و فخرالدین فخرالدینی، از چهرههای برجسته موسیقی و عکاسی کشور، در دنیای کبوتربازی نیز نامی آشناست. او دوبار دروالیبال قهرمان ایران شد و مدتی هم سرمربی تیم ملی والیبال ایران بود
به گزارش راز بقا، با بیش از شصت سال تجربه، او یکی از پیشکسوتان کمنظیر این عرصه به شمار میرود. در این متن به زندگی، دیدگاهها و تجربیات او درباره کبوتربازی میپردازیم.
به گزارش راز بقا، فاروق فخرالدینی از سن چهار سالگی به کبوتر علاقهمند شد؛ علاقهای که از نشستن تصادفی یک کبوتر بر بام خانهشان جرقه خورد. این علاقه در سن ۲۰ سالگی با بستن اولین گروه کبوتر به همراه برادرش فرخ فخرالدینی جدیتر شد.
او در طول سالهای فعالیت خود، ارتباط نزدیکی با چهرههای مطرحی، چون دکتر جهانشاهلو و سیامک سیاهپوش داشت؛ سه دوستی که بیش از شصت سال به رفاقت و علاقه مشترک به کبوترها ادامه دادند.
فخرالدینی معتقد است در گذشته امکانات و دانش کبوترپروری بسیار محدود بود.
کبوترهایی که ۴ ساعت پرواز میکردند، بسیار تحسین میشدند.
هیچ امکانات مدرنی مثل گنجههای حرفهای، داروهای تخصصی یا بومهای علمی وجود نداشت.
کبوترداران مجبور بودند همزمان با مشغلههای روزمره به رسیدگی سنتی به کبوترها بپردازند.
با پیشرفت علم، شرایط تغییر کرد: رسیدگی حرفهای، استفاده از دارو، مدیریت زمان و ایجاد ساختارهای مناسب باعث شد پرواز کبوترها به شکل چشمگیری افزایش یابد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
امید صفتی؛ معروفترین کبوترباز شمال ایران و صاحب بام «بهشت کبوتران» که استاد پرورش کبوتر جهنمی است
در گذشته گروها بین ۲۱ تا ۳۱ کبوتر محدود میشدند.
امروزه برخی گروها با بیش از ۱۰۰۰ طوق برگزار میشوند.
فخرالدینی دیدگاه ویژهای درباره ویژگیهای یک کبوتر خوب دارد و بر تجربه و حس کبوترباز در تشخیص کبوتر اصیل تأکید میکند:
صورت زیبا و چشمهای تنگ و بدون گشادی
نوک کشیده و بدون غبغب
بینی بدون چربی اضافه
بدن متناسب؛ نه کوتاه، نه بلند
انگشتان و پاهای خوشفرم
خالهای شاد و غیرکدر نشانهی اصالت و زیبایی هستند.
ترکیب خالها اهمیت دارد؛ بهطور مثال ترکیب سینه طلایی و کله برنجی جوجههای زیبا تولید میکند.
خالهای قرمز و کله برنجی نیز ترکیبهای مطلوبی به وجود میآورند.
تیزهها باید از بلند به کوتاه مرتب شوند.
پرهای روی تیزه باید فقط یک طرف قرار گیرند.
طول دم نباید زیاد باشد و تعداد پرهای دم نباید از ۱۲ عدد فراتر رود.
دم باید باز و شبیه پنجههای باز شده باشد و فاصلهی کمی از زمین داشته باشد.
تیزههای رکابی و دمهای فاق از زیبایی کبوتر میکاهند.
با افزایش سن، غبغب ظاهر میشود و نوک کوتاهتر به نظر میرسد.
به گزارش راز بقا، فاروق فخرالدینی با دههها تجربه در کبوتربازی، نه تنها بهعنوان یک پیشکسوت ارزشمند شناخته میشود، بلکه با دیدگاههای دقیق و جزئینگرش، نسلهای جدید را نیز با ویژگیهای اصیل کبوتر ایرانی آشنا کرده است. او با عشق، دانش و تجربهی عمیق خود سهم بزرگی در حفظ این هنر دیرینه ایرانی داشته است.