راز بقا: گوشت کانگورو (Kangaroo meat) که زمانی تنها منبع غذایی بومیان استرالیا بود، امروز به یکی از جذابترین و پایدارترین گوشتهای قرمز در جهان مدرن تبدیل شده است. این گوشت از جمعیتهای وحشی کانگورو که در چمنزارها و بوتهزارهای استرالیا آزادانه زندگی میکنند برداشت میشود.

به گزارش راز بقا، مصرف گوشت کانگورو به دهها هزار سال پیش بازمیگردد، زمانی که بومیان استرالیا کانگورو را جزو اصلیترین منابع غذایی و فرهنگی خود میدانستند. شکار کانگورو با ابزارها و روشهای سنتی انجام میشد و غالباً با مراسمی همراه بود که احترام به روح حیوان و نقش آن در اکوسیستم را نشان میداد. گوشت، پوست و استخوان حیوان همگی استفاده میشد و هیچ بخشی هدر نمیرفت.
با ورود اروپاییان به استرالیا در اواخر قرن هجدهم، گوشت کانگورو با تردید مواجه شد و تا دههها عمدتاً به عنوان غذای حیوانات خانگی یا در مناطق روستایی مصرف میشد. اما در اواخر قرن بیستم، تحقیقات علمی فواید تغذیهای و پایداری محیطی این گوشت را برجسته کردند و کمکم وارد بازارهای اصلی شد. تا دهه ۱۹۹۰، گوشت کانگورو در سوپرمارکتها، رستورانهای لوکس و بازارهای صادراتی در اروپا و آسیا عرضه شد.

به گزارش راز بقا، گوشت کانگورو فوقالعاده کمچرب است و کمتر از ۲ درصد چربی دارد که یکی از پایینترین میزان چربی در میان گوشتهای قرمز محسوب میشود. این گوشت سرشار از پروتئین، آهن، روی و ویتامین B۱۲ است و جایگزینی عالی برای افراد مراقب سلامت محسوب میشود. کانگوروها در طبیعت تغذیه میکنند و گوشت آنها بدون هورمون، آنتیبیوتیک یا مواد شیمیایی است.
از نظر محیطی، گوشت کانگورو یکی از پایدارترین گوشتهای قرمز جهان است. کانگوروها بومی استرالیا هستند و با محیطهای خشک و نیمهخشک سازگار شدهاند. برخلاف گاو و گوسفند، متان تولید نمیکنند و پاهایشان خاک را فشرده نمیکند، که به حفظ اکوسیستمهای حساس کمک میکند. برداشت کنترلشده از جمعیتهای وحشی همچنین باعث کاهش فشار چراگاهی و حمایت از تنوع زیستی میشود.

به گزارش راز بقا، با وجود ظاهر عجیبش، گوشت کانگورو طعمی غنی دارد که اغلب بین گوشت گوزن و گوشت گاو توصیف میشود. طعم کمی شیرین، خاکی دارد و بافت ریز و نرم آن آشپزی را لذتبخش میکند. به دلیل کمچرب بودن، سریع پخته میشود و در صورت پخت بیش از حد ممکن است سفت شود. بهترین روشها شامل گریل متوسط، تفت دادن در ماهیتابه یا کبابی ملایم است تا لطافت و آبداری حفظ شود.
در آشپزی استرالیایی، گوشت کانگورو نماد هویت ملی است. در غذاهای گورمه مانند فیله کانگورو با سس فلفل بوش، برگر کانگورو و حتی کارپاتسیو کانگورو استفاده میشود. در آشپزی بومی، معمولاً روی آتش باز یا دودی پخته میشود. سرآشپزهای جهانی نیز بهطور فزایندهای با این گوشت به دلیل طعم منحصربهفرد و پایدار بودن آن آزمایش میکنند.

به گزارش راز بقا، استرالیا گوشت کانگورو را به بیش از ۵۰ کشور صادر میکند که آلمان، هلند و ژاپن از بزرگترین واردکنندگان هستند. این صنعت تحت نظارت دقیق دولت استرالیا قرار دارد تا اخلاقی بودن برداشت و رفاه حیوانات تضمین شود. سهمیههای برداشت بر اساس ارزیابی جمعیت تعیین میشود و هیچگاه بیش از حد مجاز برداشت نمیشود.
این صنعت همچنین فرصتهای شغلی در مناطق روستایی و دورافتاده ایجاد میکند و بومیان استرالیا نیز در برنامههای مدیریت حیات وحش و شکار سنتی مشارکت دارند. با افزایش آگاهی جهانی درباره پایداری و تغییرات اقلیمی، گوشت کانگورو به عنوان جایگزینی سبز و مسئولانه برای دامداری صنعتی شناخته شده است.

به گزارش راز بقا، با وجود مزایا، گوشت کانگورو جنجالی نیز هست. فعالان حقوق حیوانات نگرانیهایی درباره شکار تجاری آن مطرح کردهاند و معتقدند که ممکن است گاهی منجر به رنج حیوان شود. برخی نیز بازاریابی نماد ملی استرالیا به عنوان غذا را نقد میکنند. با این حال، طرفداران آن معتقدند برداشت پایدار تحت نظارت دقیق به نفع محیط زیست و حیوانات است و از جمعیت بیش از حد جلوگیری میکند.
گوشت کانگورو نماد تعادل میان سنت، سلامت و مسئولیت محیطی است. این گوشت پیوندی است میان روشهای شکار سنتی بومیان استرالیا و تلاشهای مدرن برای پایداری، و جایگزینی کمچرب، مغذی و اخلاقی برای گوشتهای صنعتی ارائه میدهد. از شکارهای آیینی تا رستورانهای بینالمللی، گوشت کانگورو داستان مقاومت و سازگاری است.

به گزارش راز بقا، گوشت کانگورو ویژگیهای عجیب و منحصربهفردی دارد که آن را از سایر گوشتهای قرمز متمایز میکند. برای مثال، حاوی اسید لینولئیک مزدوج (CLA) است که گفته میشود باعث کاهش چربی بدن و افزایش رشد عضلات میشود و محبوب ورزشکاران و علاقهمندان به تناسب اندام است. جالب است بدانید که گوشت کانگورو به دلیل کمچرب بودنش هنگام گریل شدن به راحتی شعلهور میشود.
یک ویژگی عجیب دیگر، رنگ قرمز عمیق گوشت است که ناشی از میزان بالای میوگلوبین است و ظاهری خونینتر از گوشت گاو ایجاد میکند. برخی سرآشپزها از این ویژگی برای ارائه غذاهایی استفاده میکنند که حتی در پخت کامل، ظاهری شبیه نپخته دارند.

گوشت کانگورو همچنین یکی از معدود گوشتهای تجاری است که کاملاً از حیوانات وحشی تهیه میشود؛ هیچ کانگورویی پرورشی در مزارع وجود ندارد. هر برش گوشت از حیواناتی آزاد و طبیعی بهدست میآید، که آن را به یکی از خالصترین گوشتهای طبیعی جهان تبدیل میکند.
شاید عجیبترین نکته این باشد که کانگوروها قادر به راه رفتن به عقب نیستند. به همین دلیل، گوشت آنها به نمادی طنزآمیز از پیشرفت و حرکت رو به جلو در استرالیا تبدیل شده است. ترکیب فواید تغذیهای، ویژگیهای محیطی و حقایق عجیب، گوشت کانگورو را به یکی از جالبترین و قابل بحثترین غذاهای جهان مدرن تبدیل کرده است.