












راز بقا: در دنیای پرتنوع دامپروری، نژادهایی که با هدفهای دقیق علمی و اقتصادی پرورش مییابند، جایگاه ویژهای دارند. یکی از نمونههای موفق این مسیر، گوسفند نژاد «کورمو» (Cormo) است که در دهه ۱۹۶۰ در تاسمانی، استرالیا، با هدف ترکیب بهترین ویژگیهای نژادهای مرینوی ساکسون و کریدیل توسعه یافت. در ادامه، به روند شکلگیری، ویژگیهای برتر و نحوه مدیریت علمی این نژاد خواهیم پرداخت.
به گزارش راز بقا، نژاد کورمو در اوایل دهه ۱۹۶۰ در ایالت تاسمانی استرالیا توسط «ایان داونی» از مزرعه Dungrove توسعه یافت. او با درک نیازهای بازار، تصمیم گرفت گوسفندانی پرورش دهد که هم پربازدهتر باشند و هم پشم با کیفیتتری تولید کنند. به همین دلیل، قوچهای نژاد کوریدال (Corriedale) را با میشهای نژاد مرینوی ساکسون بسیار ظریف (Superfine Saxon Merinos) تلاقی داد. نام «کورمو» نیز از ترکیب دو نام Corriedale و Merino گرفته شده است.
برای تحقق این هدف، داونی از مشاوره متخصصان برجسته ژنتیک دام مانند دکتر «هلن نیوتن تیلور» و همکارانش بهره گرفت. همچنین برنامه اصلاح نژاد پیشنهادی اداره کشاورزی تاسمانی، به شکلی علمی و بر اساس نتایج آزمایشهای بزرگ در نیو ساوت ولز پایهگذاری شد.
به گزارش راز بقا، در فرآیند اصلاح نژاد کورمو، هیچ شانس و احتمالی در کار نیست. از همان ابتدا، تنها فرزندان واجد شرایط از نظر وزن پشم تمیز، قطر الیاف (۲۱ تا ۲۳ میکرون)، وزن بدن و نوع زاد و ولد (با ترجیح دوقلوها) برای ادامه نسل انتخاب میشوند. تنها ۳ درصد از قوچها اجازه دارند در برنامه اصلاح نژاد باقی بمانند، و آنها نیز تنها دو سال برای مشارکت در زاد و ولد فعال میمانند.
میشهای انتخابشده نیز باید استانداردهای پشم و بدنی را در سنین جوانی پاس کنند. هر ساله میشهای برتر، از گلههای تجاری و هسته اصلاح نژاد، وارد چرخه تولید نسل بعد میشوند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
کوکا؛ گوسفند پاکستانی معروف به «جانسخت» که مثل شتر میتواند در صحرا زندگی کند!
گوسفند هَرْنای؛ گوسفند معروف به «قهرمان بلوچستان» که گوشتی شبیه گوشت آهو دارد
یکی از ویژگیهای چشمگیر گله Dungrove این است که دامها بههیچوجه با محیط مصنوعی سازگار نمیشوند. در ارتفاع ۶۱۰ تا ۱۰۰۰ متری از سطح دریا، در شرایط آبوهوایی سخت و بدون هیچ نوع تغذیه یا سرپناه اضافه، گوسفندانی که قادر به ادامه حیات نباشند، بهطور طبیعی حذف میشوند.
این شرایط سخت، موجب حذف تدریجی نقصهای ژنتیکی پنهان شده و نژادی مقاوم، با کیفیت پشم بالا و توان تولیدی فوقالعاده را ایجاد کرده است.
به گزارش راز بقا، در سال ۱۹۷۶، نخستین گوسفندان کورمو به ایالات متحده وارد شدند. برخلاف بسیاری از نژادهای دیگر که به عنوان حیوانات نمایشی معرفی میشوند، کورمو بهعنوان گوسفندی با ارزش اقتصادی معرفی شد.
توان بالای این نژاد در تولید پشم با قطر بسیار کم (۱۷ تا ۲۳ میکرون)، وزن بالای پشم تمیز، رشد سریع و باروری بالا، آن را به گزینهای ایدهآل برای گلهداران تبدیل کرده است.
انتخاب در این نژاد کاملاً علمی است و هیچ وابستگیای به ظاهر یا شجرهنامه ندارد. هر دام تنها با عدد شناسایی میشود و دادههای آن با استفاده از ابزارها و روشهای آزمایشگاهی تجزیهوتحلیل شده و در قالب نرمافزارهای مدیریتی پردازش میشود.
کورمو نماد یک موفقیت علمی در دامپروری است. این نژاد با ترکیب بهرهوری اقتصادی، کیفیت پشم، و مقاومت طبیعی، الگویی برای نسلهای آینده صنعت پرورش دام است؛ الگویی که بر پایه داده، انتخاب سختگیرانه و سازگاری با طبیعت شکل گرفته است.