












راز بقا: در طول تاریخ، انسان همواره در جستجوی راههایی برای مجازات، کنترل و ارعاب بوده و در این مسیر گاه به شیوههایی متوسل شده که انسانیت و اخلاق در برابر آنها شرمسار شده است.
به گزارش راز بقا، یکی از بیرحمانهترین این روشها، «جوشاندن بدن انسان در مایعات داغ» است؛ شیوهای که نهتنها در چین باستان، بلکه در بخشهایی از اروپا نیز ثبت شده است. از روغن و قیر گرفته تا سرب مذاب، جوشاندن، ابزاری برای اعمال وحشت و انتقام در برابر دشمنان سیاسی، مجرمان و حتی مخالفان مذهبی بوده است.
به گزارش راز بقا، در دوران سلسله تانگ (۶۱۸ تا ۹۰۷ میلادی)، که به دلیل شکوفایی فرهنگیاش شهرت دارد، نوعی خشونت سازمانیافته نیز در حاشیه قدرت بهکار گرفته میشد. در برخی منابع تاریخی، اشاره شده که در قرن نهم میلادی، یکی از مجازاتهای اعمالشده در چین باستان، انداختن افراد در دیگهای جوشان حاوی روغن یا قیر بوده است. این عمل نهفقط برای مرگ، بلکه برای ایجاد درد تدریجی و طاقتفرسا طراحی شده بود.
روایتهایی وجود دارد که در آنها از ترکیب مایعات مختلفی، چون روغن پیه، قیر، موم، آب جوش یا حتی شراب داغ برای این نوع اعدام استفاده میشده است. قربانی، به وسیله طناب از بالا به داخل دیگ آویزان شده و بهآرامی درون مایع فرو میرفت تا گوشت بدنش در گرما ذوب شود.
گرچه منابع اولیه چینی مانند «کتاب تانگ جدید» (New Book of Tang) نوشته «اویانگ ژیو» و «ژِن فَن» یا «زیزهتونگجیان» (Zizhi Tongjian) نوشته «سیما گوانگ» کمتر مستقیماً به این روش اشاره میکنند، اما بسیاری از مستندات غربی قرون وسطی با اشاره به خشونت شرقی، این روایات را وارد متون تاریخی کردهاند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
زغال لاشهای قشقایی؛ طلای سیاه فراموششدهای که قشقاییها تولید میکردند و از نفت هم باارزشتر بود
دریاچه مونون؛ مرگبارترین دریاچه جهان که در یک شب بدون صدا منفجر شد و ۳۷ آدم را به طرز دردناکی کشت!
به گزارش راز بقا، در قرون وسطی اروپا نیز جوشاندن، بهویژه در انگلستان و آلمان، بهعنوان یک روش رسمی اعدام مورد استفاده قرار میگرفت. طبق اسناد تاریخی، در دوران حکومت هنری هشتم در انگلستان، جوشاندن یکی از روشهای قانونی اعدام برای مجرمان خاص بود؛ بهویژه آنهایی که به قتل از طریق زهر متهم بودند.
در سال ۱۵۳۱ میلادی، مردی به نام ریچارد روس، آشپز دوک بیشاپ آو روچستر، به دلیل مسمومکردن غذای اربابش، زنده در دیگ بزرگ آب جوش انداخته شد و این مجازات بهطور علنی اجرا گردید تا برای دیگران عبرتی شود.
این رویداد در منابعی، چون Chronicles of Holinshed و همچنین در آرشیو سلطنتی بریتانیا به ثبت رسیده است.
در مواردی حتی از سرب مذاب نیز استفاده میشده که نه تنها دردناک، بلکه آنی و مرگبار بوده است. این روش در دادگاههای تفتیش عقاید نیز دیده شده، بهویژه در اروپا در برخورد با «مرتدان» یا ساحرهها.
به گزارش راز بقا، کاربرد چنین روشهایی صرفاً برای کشتن نبوده، بلکه هدف اصلی آن، ایجاد وحشت و تحکیم قدرت بوده است. جوشاندن در ملا عام، نوعی نمایش قدرت از سوی پادشاهان یا حکومتها محسوب میشد که میخواستند با ایجاد ترس، ساختار سلطه را حفظ کنند.
بهعلاوه، باورهایی درباره «پاکسازی» روح مجرم از طریق آتش یا جوشاندن نیز در برخی فرهنگها وجود داشته که این عمل را به سطحی آیینی میکشاند.
از نظر روانشناسی تاریخی، چنین مجازاتهایی بیش از آنکه پاسخی به جرم باشند، بیانگر نگرانیهای عمیق حکومتها از بینظمی و شورشهای اجتماعیاند.