راز بقا: فلوس یا خیار شنبر یا خرنوب هندی یا لوله ترنگی (Golden Shower) یکی از زیباترین درختان گلدار مناطق گرمسیری و نیمهگرمسیری است. این درخت به خاطر خوشههای آویزان گلهای زرد طلایی خود مشهور است و علاوه بر زیبایی، اهمیت فرهنگی و خواص دارویی نیز دارد.
به گزارش راز بقا، فلوس بومی شبهقاره هند و جنوب شرقی آسیا، در اقلیمهای گرم به خوبی رشد میکند و اغلب در خیابانها، باغها و پارکها کاشته میشود تا در فصل خشک رنگی زنده و جذاب به محیط ببخشد. علاوه بر جنبه زینتی، این درخت در کشورهایی مانند هند، سریلانکا و تایلند ارزش مذهبی و فرهنگی نیز دارد.

به گزارش راز بقا، فلوس درختی خزانپذیر با اندازه متوسط است که معمولاً ارتفاعی بین ۱۰ تا ۲۰ متر دارد. شاخههای آن به شکل گسترده پخش میشوند و سایهای وسیع ایجاد میکنند. برگها ترکیبی و پنجهای هستند و چندین برگچه بیضی شکل در طول یک محور مرکزی قرار دارند.
مشخصه بارز این درخت، خوشههای آویزان گلهای زرد روشن است که اواخر بهار و اوایل تابستان قبل از رشد برگها شکوفا میشوند. گلها لولهای شکل، خوشبو و جذبکننده انواع گردهافشانها مانند زنبورها و پروانهها هستند.
پس از گلدهی، درخت غلافهای بذر استوانهای قهوهای تولید میکند که به دلیل شکلشان «لوله ترنگی» نامیده میشوند. هر غلاف میتواند تا ۶۰ سانتیمتر طول داشته باشد و چندین بذر سخت درون یک پالپ چسبناک و شیرین قرار دارند. این غلافها میتوانند ماهها روی درخت باقی بمانند و به تدریج خشک شده و بذرها را آزاد کنند. فلوس خاکهای خوب زهکشیشده را ترجیح میدهد و تا حدی مقاوم به خشکی است، بنابراین برای محوطهسازی شهری و پروژههای بازسازی محیط زیست مناسب است.

به گزارش راز بقا، درخت فلوس از اهمیت فرهنگی بالایی در جنوب و جنوب شرقی آسیا برخوردار است. در هند، گلهای آن با ویشو، سال نو کرالا، مرتبط هستند و در آیینهای سنتی و تزئینات مورد استفاده قرار میگیرند. در تایلند، این گلها نماد رفاه و سلطنت به شمار میروند. این ارتباطات فرهنگی، درخت را به گزینهای محبوب برای کاشت در مراسم و باغهای عمومی تبدیل کرده است.
از لحاظ دارویی، فلوس قرنهاست که در آیورودا و سیستمهای طب سنتی مورد استفاده قرار میگیرد. پالپ، برگها و پوست آن برای درمان یبوست، مشکلات پوستی، تب و اختلالات گوارشی کاربرد دارند. این درخت همچنین خواص ضد باکتری و ضد التهاب دارد و منبعی برای درمانهای گیاهی در جوامع روستایی محسوب میشود. علاوه بر این، چوب نرم آن گاهی برای ساخت و ساز سبک و سوخت مورد استفاده قرار میگیرد.

به گزارش راز بقا، علاوه بر اهمیت فرهنگی و دارویی، فلوس نقش قابل توجهی در اکوسیستم دارد. سایه متراکم آن محیط مناسبی برای انسان و حیوانات ایجاد میکند و گلهای آن گردهافشانها را جذب کرده و تنوع زیستی محلی را حمایت میکنند. پرندگان و حیوانات کوچک از بذرها و غلافها تغذیه کرده و در پراکنش طبیعی بذرها نقش دارند.
از نظر زینتی، فلوس به دلیل نمایش گلهای دراماتیک و توانایی رشد در شرایط گرمسیری، در محوطهسازی شهری بسیار محبوب است. گلهای طلایی آن تضادی چشمگیر با برگهای سبز و ساختمانهای شهری ایجاد میکنند و در فصل خشک، توجه همه را به خود جلب میکنند.

درخت فلوس علاوه بر زیبایی، چندین ویژگی عجیب و جالب دارد. یکی از ویژگیهای غیرمعمول آن گلدهی قبل از رشد برگهاست. برخلاف بیشتر درختان که ابتدا برگ میآورند و سپس گل میدهند، فلوس برگهای خود را میریزد و سپس خوشههای طلایی خود را نمایان میکند. این سازگاری حداکثر دیده شدن برای گردهافشانها را تضمین کرده و نمایش گلها را دراماتیک میکند.

ویژگی دیگر، غلافهای بذر لوله ترنگی است. این غلافهای بلند و استوانهای میتوانند ماهها روی درخت باقی بمانند و به تدریج خشک شده و بذرها را پخش کنند. در برخی موارد، غلافها به شکل طبیعی باز شده و بذرها را چند متر دورتر از درخت مادر پراکنده میکنند. پالپ چسبناک اطراف بذرها، هم پرندگان را جذب میکند و هم از خشک شدن بذرها در هوای گرم محافظت میکند.

این درخت همچنین در مقاومت به خشکی قابل توجه است. با وجود منشأ گرمسیری، درخت فلوس میتواند در خاکهای فقیر و سنگی رشد کرده و دورههای طولانی خشکی را تحمل کند. نکته جالب دیگر، عطر گلهاست که برای درختی به این اندازه غیرمنتظره قوی است و حشرات و پرندگان کوچک را جذب میکند، به طوری که دوره گلدهی آن به یک رویداد شلوغ اکولوژیکی تبدیل میشود.

