(ویدئو) دریاچه گمشده؛ عجیب‌ترین دریاچه جهان که شش ماه از سال به شکل مرموزی ناپدید می‌شود

راز بقا: هر تابستان، «دریاچه گمشده اورگِن» در چند تونل آتشفشانی ناپدید می‌شود تا دوباره در فصل در پاییز بازگردد، زیرا تعدادی از جویبار‌ها شروع به سرازیر شدن به سمت چمنزاری آرام می‌کنند. 

به گزارش راز بقا، با رانندگی و یا عبور از کنار «دریاچه گمشده» در اواخر پاییز یا در زمستان، ممکن است توجه زیادی به آب به ظاهر ساده و آرام نداشته باشید، اما با طی کردن همان مسیر در اواخر بهار یا تابستان، مطمئناً این بار توقف خواهید کرد و از تعجیب شگفت‌زده می‌شوید، چون «یک چمنزار آرامش‌بخش جایگزین دریاچه می‌شود». 

این جادوی «دریاچه گمشده» است، یک جاذبه خاص واقع در «جنگل ملی ویلامِت اورگِن»، درست در نزدیکی بزرگراه ۲۰ ایالات متحده.

از اواخر پاییز، تعدادی نهر یا جویبار از کوه‌های اطراف شروع به سرازیر شدن می‌کنند و چمنزار را پر می‌کنند که به زودی به ته دریاچه گمشده تبدیل می‌شود و تا اواسط زمستان، دریاچه به به حد نهایت خود می‌رسد.

عمل ناپدید شدن دریاچه در بهار آغاز می‌شود و در تابستان تکمیل می‌شود، زیرا نهر‌ها خشک می‌شوند و تمام آب دریاچه از طریق دو سوراخ تخلیه می‌شود که مانند زهکشی وان حمام عمل می‌کنند.

جالب اینجاست که این دو سوراخ آتشفشانی از زمانی که همه به یاد دارد وجود داشته است. آن‌ها دریاچه را به طور دائم تخلیه می‌کنند، اما در طول ذوب برف‌ها، حجم آبی که به علفزار سرازیر می‌شود به قدری زیاد است که سوراخ‌های ۷ فوتی نمی‌توانند همه آن را با سرعت کافی تخلیه کنند. در پایان زمستان، با کاهش حجم آب نهر‌های ذکر شده دریاچه گمشده ناپدید شدن آرام خود را آغاز می‌کند.

زمین‌شناسان می‌گویند که حفره‌های کف دریاچه گمشده حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش در نتیجه فعالیت‌های آتشفشانی شدید در این منطقه شکل گرفته‌اند. چنین تشکیلاتی در واقع در اطراف منطقه Cascades در اورگان بسیار رایج است. اما جایی که آب می‌رود تا حدودی یک رمز و راز است، اما کارشناسان معتقدند که از میان سنگ‌های متخلخل نفوذ می‌کند و یک سفره آب بزرگ را دوباره پر می‌کند که تأمین کننده چشمه‌های مختلف این منطقه است. 

دریاچه گمشده یک مقصد گردشگری محبوب در طول تابستان است و هزاران نفر برای دیدن چاله‌های زهکشی مرموز به اورگان سفر می‌کنند. با این حال، مقامات پارک به دلایلی در تلاش بوده اند تا مردم را از تلاش برای مسدود کردن این حفره‌ها بازدارند. 

ظاهراً در طول سال‌ها آن‌ها از سنگ‌های بزرگ، موتور ماشین‌ها و دیگر زباله‌ها برای بستن شفت‌های آتشفشانی استفاده کرده‌اند که در صورت موفقیت، برای منطقه مجاور بسیار فاجعه‌بار خواهد بود.. یکی از سخنگویان سازمان جنگلداری ایالات متحده در همین راستا می‌گوید: «اگر کسی در مسدود کردن این حفره‌های آتشفشانی موفق شود، کاری که معلوم نیست کسی بتواند آن را انجام دهد یا نه، فقط منجر به آبگرفتگی دریاچه و جاده می‌شود، این بخش مهمی از نحوه طراحی جاده است».