












راز بقا: بزرگگوش (Macrotis lagotis) یک کیسهدار نمادین استرالیایی است که اغلب بهعنوان نماد تلاشهای حفاظتی در این کشور شناخته میشود. این جانور با گوشهای دراز، خز ابریشمی و سبک زندگی حفاریکننده، موجودی جذاب است که نقش مهمی در اکوسیستم خود ایفا میکند. با این حال، علیرغم سازگاریهای ویژهاش، این گونه با تهدیدهای متعددی روبهرو است که حفاظت از آن را ضروری میسازد.
به گزارش راز بقا، بزرگگوش کیسهداری با اندازه کوچک تا متوسط است که طول بدن آن بین ۲۹ تا ۵۵ سانتیمتر و طول دم آن بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر متغیر است. وزن این جانور بین ۰.۸ تا ۲.۵ کیلوگرم است و معمولاً نرها از مادهها بزرگتر هستند. ویژگیهای بارز آن شامل:
گوشهای بزرگ شبیه خرگوش: که به دفع گرما کمک کرده و شنوایی فوقالعادهای برای تشخیص شکار و شکارچیان فراهم میکند.
خز نرم و خاکستری متمایل به آبی: که به استتار در محیط خشک کمک میکند.
پوزه نوکتیز با حس بویایی قوی: که برای یافتن غذا در زیر زمین بسیار مؤثر است.
دستهای قوی با چنگالهای تیز: که برای حفر تونل و یافتن غذا ضروری هستند.
برخلاف بسیاری از کیسهداران، کیسه مادههای بزرگگوش به سمت عقب باز میشود تا از ورود خاک به داخل آن هنگام حفاری جلوگیری کند.
بزرگگوشها زمانی در ۷۰٪ از خاک اصلی استرالیا گسترده بودند، اما دامنه پراکندگی آنها بهشدت کاهش یافته است. به گزارش راز بقا امروزه بیشتر در مناطق خشک و نیمهخشک از جمله بخشهایی از ایالتهای استرالیای غربی، قلمرو شمالی و کوئینزلند یافت میشوند. این جانوران خاکهای شنی و لومی را ترجیح میدهند که حفاری در آنها آسانتر است.
بزرگگوشها جانورانی انفرادی و قلمروطلب هستند که به ساخت تونلهای پیچیده مشهورند. هر بزرگگوش ممکن است چندین تونل داشته باشد که برخی از آنها تا ۳ متر طول و ۲ متر عمق دارند و از آنها در برابر شکارچیان و دماهای شدید محافظت میکنند.
بزرگگوشها همهچیزخوار هستند و رژیم غذایی متنوعی دارند که شامل:
حشرات: مانند موریانهها، سوسکها و ملخها.
قارچها: از جمله قارچهای زیرزمینی.
دانهها و ریشهها: شامل ریشه و میوه گیاهان بومی.
جانوران کوچک: گاهی مارمولکها و بیمهرگان دیگر.
بزرگگوشها شبزی هستند و از پنجههای تیز و پوزه خود برای حفاری و یافتن غذا استفاده میکنند. برخلاف بسیاری از حیوانات بیابانی، آنها به نوشیدن آب نیاز ندارند و رطوبت مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذاییشان تأمین میکنند.
با وجود سازگاریهای ویژه، بزرگگوشها در فهرست گونههای آسیبپذیر قرار دارند و جمعیت آنها بهدلیل عوامل مختلف کاهش یافته است:
ورود گربههای وحشی و روباههای قرمز آسیب شدیدی به جمعیت بزرگگوشها وارد کرده است. این شکارچیان بهطور جدی بزرگگوشها را شکار میکنند و تعداد آنها را کاهش میدهند.
پاکسازی زمین برای کشاورزی، معدنکاوی و توسعه شهری موجب از بین رفتن زیستگاههای بزرگگوش شده است. به گزارش راز بقا از آنجا که این حیوانات برای زندگی به زمینهای خاصی نیاز دارند، بقای آنها به حفظ این مناطق وابسته است.
خرگوشها و دامهایی مانند گاو و گوسفند با بزرگگوشها برای غذا و فضا رقابت میکنند. خرگوشها بهویژه موجب تخریب خاک و نابودی زیستگاههای مناسب بزرگگوشها میشوند.
افزایش دما و تغییرات غیرقابلپیشبینی آبوهوا میتواند بر دسترسی به غذا، شرایط حفاری و روابط شکارچی-شکار تأثیر منفی بگذارد.
چندین برنامه حفاظتی برای محافظت و احیای جمعیت بزرگگوشها اجرا شده است:
سازمانهایی مانند Save the Bilby Fund و Australian Wildlife Conservancy بزرگگوشها را در اسارت پرورش داده و آنها را در مناطق حفاظتشده بدون شکارچی رهاسازی میکنند.
اقداماتی برای حذف گربهها و روباههای وحشی از زیستگاههای بزرگگوش اجرا شده است که به کاهش نرخ شکار کمک کرده است. برخی برنامهها از حصارکشی و کنترل جمعیت شکارچیان بهره میبرند.
در برخی مناطق استرالیا، بزرگگوش جایگزین خرگوش عید پاک شده است و شکلاتهای بزرگگوش برای جمعآوری کمکهای مالی جهت حفاظت از آن فروخته میشوند. به گزارش راز بقا مدارس و جوامع نیز در برنامههای آگاهیبخشی بزرگگوش مشارکت دارند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
خرگوش پاتاگونی؛ کمیابترین و عجیبترین خرگوش جهان که ترکیبی از الاغ، کانگورو و خرگوش است!
دگو؛ موجودی شبیه همستر که دُم خورد را جدا میکند و با ادرار حمام میکند!
ول حفار کُردی؛ موش تنهای ایران با ۸ سانتیمتر قد که میتواند یک کشاورز را ورشکست کند!
جوامع بومی استرالیا نقش مهمی در حفاظت از بزرگگوش ایفا میکنند و با استفاده از روشهای سنتی مدیریت زمین مانند سوزاندن کنترلشده، زیستگاههای مناسبی برای بزرگگوشها حفظ میکنند.
بزرگگوشها بهعنوان «مهندسان اکوسیستم» شناخته میشوند، زیرا حفاریهای آنها باعث بهبود کیفیت خاک و رشد گیاهان میشود. فعالیتهای آنها:
هوادهی خاک و افزایش چرخه مواد مغذی را تسهیل میکند.
زیستگاههای کوچکی برای سایر حیوانات و حشرات ایجاد میکند.
به پخش دانهها کمک کرده و رشد پوشش گیاهی را تقویت میکند.
بزرگگوش بخش مهمی از تنوع زیستی استرالیا است. اگرچه با تهدیدات متعددی روبهرو است، تلاشهای حفاظتی جاری امیدی برای بقای آن ایجاد کردهاند. به گزارش راز بقا با حمایت از حفاظت از زیستگاه، کنترل شکارچیان و برنامههای آگاهیبخشی، میتوان اطمینان حاصل کرد که نسلهای آینده همچنان شاهد بزرگگوشها در حیاتوحش خواهند بود.