












راز بقا: در میان عشایر ایران، بهویژه در ایلهای قشقایی و بختیاری، آیینها و سنتهایی ریشهدار وجود دارد که نشاندهندهی پیوند عمیق انسان و دام هستند.
به گزارش راز بقا، یکی از این رسوم دیرینه، «گردنبندی قوچها» ست؛ رسمی آیینی و کاربردی که پیش از فصل جفتگیری دامها اجرا میشود. این آیین، افزون بر نقش در تولیدمثل دام، از منظر فرهنگی، نماد قدرت، افتخار و انتخابگری مرد عشایر نیز به شمار میرود.
به گزارش راز بقا، با نزدیکشدن فصل پاییز، دامداران ایلهای قشقایی و بختیاری، قویترین و سالمترین قوچهای گله را انتخاب میکنند. این انتخاب بر اساس معیارهایی همچون قدرت بدنی، سلامت، اندازه شاخها و تجربیات پیشین دامدار انجام میشود.
هدف از این انتخاب، بهکارگیری نرهای برتر برای جفتگیری با میشها و بهبود نسل گله در سال آینده است. این مرحله، نهتنها جنبهی علمی و اقتصادی دارد، بلکه نشانی از دقت، تجربه و اعتبار دامدار نیز هست.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
فیلمی از نجات ۲۴ راس کل، بز، قوچ و میش وحشی از گودالی در بستک
قوچ ارمنی؛ گوسفند وحشی ایرانی و مقاومترین پستاندار کوهستان که طلای زنده طبیعت است
به گزارش راز بقا، پس از انتخاب، دامدار با زینتدادن گردن قوچها، آنها را از دیگر اعضای گله متمایز میکند. زینتها شامل بندهای پشمی رنگی، زنگولههای کوچک، مهرههای آبی چشمزخمگیر، و گاه تکهای فلز براق است. این گردنبندها علاوه بر نقش نمادین، در شناسایی قوچها هنگام حرکت در دشت و کوه نیز مؤثرند. برخی دامداران معتقدند این تزیینات، قوچ را «دلگرم» میکند و نقش نمادین آن را در گله تثبیت مینماید.
به گزارش راز بقا، آیین گردنبندی، تلفیقی است از سنت، تدبیر دامداری و باورهای مردمی. این رسم به عشایر امکان میدهد تا با شیوهای ساده، اما دقیق، ژنهای مطلوب را در گله تثبیت کنند. افزون بر این، گردنبندی نشانی از تعلق، قدرت و زیبایی است که مورد توجه کودکان و بزرگان ایل قرار میگیرد. گاه دربارهی هر قوچ، داستانی در ذهنها شکل میگیرد و او به شخصیت خاصی در گله تبدیل میشود.
به گزارش راز بقا، این رسم دیرپا، گواهیست بر آمیختگی دانش زیستبوممحور با آیینهای فرهنگی در میان عشایر ایران. گردنبندی قوچها، همچنان با گذشت نسلها، ادامه دارد؛ چراکه در آن، خرد دامدار، زیباییشناسی سنتی و پیوند انسانی با دام در هم تنیده شده است.