












راز بقا: آنقوت (Ruddy Shelduck) پرندهای از خانوادهی اردکیان است که بهخاطر پرهای نارنجی- قهوهای درخشان و صدای منحصربهفردش شناخته میشود. همچنین این پرنده در هندوستان به «» اردک برهمنی» (Brahminy duck) معروف است.
به گزارش راز بقا، این پرنده زیستگاههای متنوعی از استپها و دریاچههای آسیای مرکزی تا رودخانهها و تالابهای اروپا و شمال آفریقا را به خود اختصاص داده است. آنقوت به دلیل رنگ متمایز و رفتارهای اجتماعی جالب، همواره توجه پرندهنگران و زیستشناسان را جلب کرده است.
به گزارش راز بقا، آنقوت بیشتر در مناطق باز با منابع آبی مانند رودخانهها، دریاچههای آب شیرین و تالابها زندگی میکند. این پرنده در تابستانها به ارتفاعات و مناطق کوهستانی آسیای مرکزی مهاجرت میکند، در حالی که در زمستان به سمت مناطق جنوبیتر، شامل هند، شمال آفریقا و بخشهایی از خاورمیانه کوچ میکند.
در ایران نیز آنقوت مقیم تالابهای آذربایجان و استان فارس است و به تعداد کمتر در تالابهای سواحل شمالی خلیج فارس جوجهآوری میکند. همچنین گزارشهای پراکندهای از جوجهآوری این پرنده در استانهای گلستان، خراسان، اصفهان و فارس به ثبت رسیده است. تقریباً در تمام نقاط کشور زمستانگذرانی میکند.
این پرنده ترجیح میدهد در نواحی کمجمعیت انسانی زندگی کند و اغلب در کنار علفزارهای باز و زمینهای باتلاقی دیده میشود. آنقوت زیستگاههای متنوعی از جمله سواحل دریاچهها، استخرها، رودخانههای با جریان آرام، نهرها، آبگیرها، لاگونهای نمکی و مردابها را برمیگزیند. وابستگی کمتری به آب دارد و بیشتر وقت خود را روی خشکیهای کنار آب میگذراند.
آنقوت یک پرنده مهاجر است که در زمستان به شبه قاره هند مهاجرت میکند، اما در اروپای جنوب شرقی و آسیای مرکزی جفتگیری میکند. همچنین تعدادی از این پرندگان در شمال آفریقا نیز حضور دارند.
آنقوتها بزرگتر از اردکها و تقریباً به اندازه غازهای کوچکجثه هستند. نر و ماده تقریباً همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. رنگ عمومی بدن، نارنجی مایل به قهوهای تا بلوطی است که در ناحیه سر کمرنگتر میشود. آینه بالی سبز، پوشپرهای روی بالها سفید و شاهپرها، دم، منقار و پاهای سیاه دارد. پرنده نر در دوره جوجهآوری طوقی سیاه به دور گردن دارد که در خارج از این دوره دیده نمیشود.
پرنده ماده شبیه به نر، اما اندکی تیرهتر است، سر روشنتر دارد و فاقد طوق سیاه دور گردن است. پرنده نابالغ شبیه به ماده بالغ، اما اندکی کمرنگتر است و روتنه قهوهایتری دارد.
به گزارش راز بقا، آنقوت همهچیزخوار است، اما رژیم غذایی آن عمدتاً شامل گیاهان آبزی، دانهها، علفها و حشرات میشود. گاهی اوقات نیز به جستجوی سختپوستان یا بیمهرگان کوچک در لایههای کمعمق آب میپردازد.
این پرندهها معمولاً در جفتهای کوچک یا دستههای محدود دیده میشوند و در فصل جوجهکشی رفتارهای قلمروطلبانه و دفاعی شدیدی از خود نشان میدهند. برخلاف بسیاری از اردکها، این گونه بیشتر بر روی زمین استراحت و تغذیه میکند.
به گزارش راز بقا، آنقوت معمولاً در سوراخهای طبیعی، غارهای کوچک یا حتی سازههای انسانی مانند ساختمانهای متروکه لانهسازی میکند. فصل جفتگیری در بهار آغاز میشود و ماده حدود ۸ تا ۱۲ تخم میگذارد و گاها به ۱۶ تخم نیز میرسد. نر در طول این مدت به شدت از قلمرو و جفت خود محافظت میکند. جوجهها پس از حدود ۲۸ روز از تخم خارج میشوند و توانایی شنا کردن و دنبال کردن والدین را بهسرعت به دست میآورند.
به گزارش راز بقا، آنقوت پر از شگفتیهایی است که آن را از بسیاری پرندگان دیگر متمایز میکند. نخست، برخلاف بسیاری از اردکها، این پرنده صدایی شبیه به واق واق سگ تولید میکند که بیشتر شبیه حیوانات پستاندار است تا پرنده. دوم، عادت لانهسازی آن بسیار غیرمعمول است؛ چراکه در غارها، شکافهای سنگی و حتی ساختمانهای رهاشده تخمگذاری میکند.
سوم، این پرندهها معمولاً به جفت خود وفادار میمانند و رابطهی مادامالعمر تشکیل میدهند، رفتاری که در میان پرندگان نسبتاً کمیاب است. همچنین، در فصل پرریزی که توانایی پرواز خود را برای مدتی از دست میدهند، در کنار یکدیگر تجمعات بزرگی تشکیل میدهند تا از امنیت گروهی بهرهمند شوند.
این پرندهها حتی در برخی فرهنگها نماد وفاداری و شجاعت محسوب میشوند. همهی این ویژگیها، آنقوت را به یکی از منحصربهفردترین پرندگان آبزی جهان بدل میکند.