 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
    
    
 
                                              راز بقا: جنگلهای شمال ایران، به ویژه جنگلهای هیرکانی، مملو از گونههای متنوع پرندگان هستند که هر یک نقش مهمی در اکوسیستم دارند. یکی از این پرندگان جذاب و کوچک، چرخریسک هیرکانی یا چرخریسک خزری است (نام علمی: Poecile hyrcanus). این پرنده کوچک، اما پرانرژی، با صدای زنگدار و رفتار اجتماعی خاص خود، توجه طبیعتدوستان و پرندهنگران را به خود جلب کرده است.
به گزارش راز بقا، چرخریسک هیرکانی، پرندهای کوچک و ظریف با طول بدن حدود ۱۳ تا ۱۵ سانتیمتر است. پرهایش ترکیبی از رنگهای خاکستری، قهوهای و کمی زرد روشن در زیر بدن دارد. یکی از ویژگیهای بارز این پرنده، سر نسبتاً بزرگ و گرد و چشمهای درشت آن است که به آن ظاهری هوشیار و کنجکاو میدهد. بالها کوتاه، اما قوی هستند و دم پرنده کمی بلند و باریک است که در پروازهای سریع و پیچیده به آن کمک میکند.

به گزارش راز بقا چرخریسک هیرکانی بیشتر در جنگلهای هیرکانی، به ویژه در استانهای مازندران، گیلان و گلستان مشاهده میشود. این جنگلها با پوشش گیاهی متنوع، محیط مناسبی برای تغذیه و لانهسازی این پرنده فراهم میکنند. برخلاف برخی پرندگان مهاجر، چرخریسک هیرکانی پرندهای مقیم است و بیشتر سال را در همین مناطق میگذراند.
این پرنده معمولاً در ارتفاعات پایین تا متوسط جنگلها زندگی میکند و در فصلهای سرد، به قسمتهای کمارتفاعتر جنگل نقل مکان میکند تا به منابع غذایی دسترسی بهتری داشته باشد.
چرخریسک هیرکانی پرندهای فعال و اجتماعی است. این پرنده معمولاً به صورت گروههای کوچک دیده میشود و به همراه دیگر گونههای چرخریسک، جستوجو برای غذا را انجام میدهد.
غذای اصلی این پرنده شامل حشرات، کرمها، عنکبوتها و دانههای کوچک است. در بهار و تابستان، تمرکز تغذیهای چرخریسک هیرکانی بر روی حشرات و لاروهاست، زیرا این منابع پروتئینی به رشد جوجهها کمک میکنند. در پاییز و زمستان، این پرنده بیشتر دانهها و میوههای کوچک را مصرف میکند تا انرژی لازم برای تحمل سرما را داشته باشد.

چرخریسک هیرکانی پرندهای اجتماعی و کنجکاو است. به گزارش راز بقا این پرنده اغلب با صدای زنگدار و جیرجیر خود، ارتباط برقرار میکند و برای هشدار دادن به دیگر اعضای گروه درباره خطرات احتمالی استفاده میشود.
یکی از ویژگیهای جالب این پرنده، همکاری گروهی در یافتن غذا و مراقبت از جوجهها است. این رفتار اجتماعی نه تنها به بقا و موفقیت نسل جدید کمک میکند، بلکه باعث میشود تماشای این پرنده برای علاقهمندان به طبیعت جذابتر شود.
فصل جفتگیری چرخریسک هیرکانی معمولاً در اواخر بهار و اوایل تابستان اتفاق میافتد. پرندهها در این زمان جفت خود را پیدا کرده و به ساخت لانه میپردازند. لانههای این پرنده معمولاً در شکافهای درختان، میان شاخ و برگهای انبوه یا حتی در سوراخهای زمین ساخته میشوند.
هر لانه معمولاً شامل ۵ تا ۸ تخم کوچک و سفید با لکههای قهوهای روشن است. پرنده ماده مسئولیت اصلی تخمگذاری و مراقبت از تخمها را بر عهده دارد، اما پرنده نر نیز در تغذیه و مراقبت از جوجهها نقش دارد.

به گزارش راز بقا چرخریسک هیرکانی نه تنها پرندهای زیبا و سرگرمکننده برای مشاهده است، بلکه نقش مهمی در کنترل جمعیت حشرات و پخش دانهها در جنگلهای هیرکانی ایفا میکند. این پرنده با تغذیه از حشرات، به کاهش آسیبهای گیاهی کمک میکند و با مصرف میوهها و پراکندن دانهها، به بازسازی و تنوع گیاهی جنگلها یاری میرساند؛ بنابراین حفظ جمعیت این پرنده، به حفظ سلامت اکوسیستم جنگلهای شمال ایران کمک شایانی میکند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
گرچه چرخریسک هیرکانی پرندهای مقیم و نسبتا مقاوم است، اما تغییرات زیستگاه، قطع درختان و فعالیتهای انسانی میتواند تهدیدی برای جمعیت آن باشد. تخریب جنگلها، ورود آفتها و آلایندهها، و شکار غیرمجاز برخی از عوامل تهدیدکننده این پرنده به شمار میروند.
سازمانهای محیط زیست ایران به حفاظت از جنگلهای هیرکانی و گونههای ساکن آن اهمیت زیادی میدهند و تلاش میکنند با مدیریت صحیح زیستگاهها، این گونههای ارزشمند را حفظ کنند.

برای علاقهمندان به پرندهنگری در ایران، بهترین زمان برای مشاهده چرخریسک هیرکانی، اوایل صبح و اواخر بعدازظهر است. این پرنده در این زمانها فعالتر بوده و با صدای جیرجیر خود، محل حضورش را به خوبی مشخص میکند.
استفاده از دوربین دوچشمی، رعایت فاصله و کمحرکت بودن، کلید موفقیت در مشاهده و عکاسی از این پرنده است. همچنین، احترام به محیط زیست و عدم دستکاری لانهها، به حفظ امنیت و آرامش پرنده کمک میکند.
به گزارش راز بقا چرخریسک هیرکانی یا چرخریسک خزری، پرندهای کوچک، پرانرژی و اجتماعی است که نه تنها زیبایی جنگلهای شمال ایران را تکمیل میکند، بلکه نقش مهمی در سلامت اکوسیستم ایفا میکند. مشاهده، حفاظت و شناخت بیشتر این پرنده، نه تنها برای علاقهمندان به طبیعت جذاب است، بلکه به حفظ جنگلهای هیرکانی و تنوع زیستی کشور کمک میکند.
با افزایش آگاهی عمومی و رعایت اصول حفاظت از محیط زیست، میتوان اطمینان حاصل کرد که نسلهای آینده نیز از تماشای این پرنده کوچک، اما ارزشمند لذت خواهند برد.

 
 					 				 				 
 					 				 				 
 					 				 				 
 					 				 				 
 					 				 				 
 					 				 				 
 					 				 				