












راز بقا: پرندگان همیشه از شگفتیهای بیپایان طبیعت بودهاند و هرکدام ویژگیهای منحصربهفردی دارند. در میان این گونهها، پرندهای کوچک، اما بسیار زیبا با نام علمی Tichodroma muraria یا همان دیوار خزک شناخته میشود. این پرنده در زبان انگلیسی Wallcreeper نامیده میشود و به دلیل عادت خاصش در بالا رفتن از صخرهها و دیوارههای سنگی، چنین نامی گرفته است. دیوار خزک بهخاطر ظاهر رنگارنگ و شیوه زندگی متفاوتش، توجه بسیاری از پرندهشناسان و طبیعتدوستان را به خود جلب کرده است.
به گزارش راز بقا، این پرنده کوچک بیشتر در مناطق کوهستانی اروپا و آسیا زندگی میکند. رشتهکوه آلپ، هیمالیا و قفقاز از مهمترین زیستگاههای آن بهشمار میروند. دیوار خزک ترجیح میدهد در ارتفاعات بالای ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ متری زندگی کند؛ جایی که صخرهها و دیوارههای سنگی بلند فراوان هستند. در ایران نیز گزارشهایی از مشاهده این پرنده در مناطق کوهستانی البرز و زاگرس ثبت شده است. به دلیل کمیاب بودن، مشاهده آن در طبیعت ایران بسیار هیجانانگیز و ارزشمند بهحساب میآید.
دیوار خزک جثهای کوچک دارد؛ طول بدنش حدود ۱۵ تا ۱۷ سانتیمتر است و وزنی در حدود ۲۰ گرم دارد. رنگ پر و بال این پرنده بسیار خاص است:
بدن و پشت پرنده بیشتر خاکستری روشن است که به آن قابلیت استتار در میان صخرهها میدهد.
بالهایش ترکیبی از قرمز زرشکی و سیاه است که هنگام پرواز جلوهای خیرهکننده پیدا میکند.
نوک باریک و کمی خمیدهاش به او امکان میدهد حشرات ریز را از شکافهای سنگ بیرون بکشد.
زیبایی بالهای دیوار خزک آنقدر چشمگیر است که برخی آن را با پروانهای در حال پرواز مقایسه میکنند.
یکی از ویژگیهای جالب دیوار خزک، عادت بالا رفتن از دیوارهای سنگی است. این پرنده با حرکاتی شبیه به یک حشره روی دیوارههای عمودی حرکت میکند و به دنبال حشرات و لاروهای پنهان میگردد. به گزارش راز بقا دیوار خزک بیشتر تکزی است و تنها در فصل جفتگیری با همنوعانش ارتباط نزدیک دارد. در این زمان، نرها با نمایش بالهای رنگی خود سعی میکنند توجه مادهها را جلب کنند.
رژیم غذایی دیوار خزک عمدتاً شامل:
حشرات کوچک.
عنکبوتها.
لاروهای پنهان در شکاف سنگهاست.
در زمستان که دسترسی به حشرات کمتر میشود، این پرنده به مناطق پایینتر مهاجرت کرده و گاهی از دانهها یا سایر منابع غذایی استفاده میکند.
فصل جفتگیری دیوار خزک معمولاً در بهار است. پرنده ماده لانه خود را در شکاف سنگها یا میان صخرهها میسازد. لانه از خزه، ریشه گیاهان و تار عنکبوت تشکیل میشود و محیطی امن برای تخمها فراهم میکند. به گزارش راز بقا ماده معمولاً ۴ تا ۵ تخم میگذارد و حدود ۲۰ روز روی آنها میخوابد. جوجهها پس از بیرون آمدن نیاز به مراقبت والدین دارند و حدود ۳ هفته بعد قادر به پرواز میشوند.
دیوار خزک نقشی مهم در کنترل جمعیت حشرات دارد و بخشی از چرخه طبیعی کوهستان محسوب میشود. همچنین بهعنوان شاخصی برای سلامت زیستگاههای کوهستانی در نظر گرفته میشود. حضور این پرنده نشانهای از وجود محیطی دستنخورده و سالم است.
متأسفانه زیستگاه طبیعی دیوار خزک در بسیاری از مناطق با تهدید روبهروست. عوامل اصلی کاهش جمعیت این پرنده عبارتاند از:
تغییرات اقلیمی که بر دسترسی به غذا و مکانهای لانهسازی تأثیر میگذارد.
تخریب زیستگاه به دلیل فعالیتهای انسانی مانند جادهسازی و استخراج معادن.
شکار غیرمجاز، هرچند کمتر اتفاق میافتد، اما در برخی مناطق تهدیدی جدی محسوب میشود.
دیوار خزک به دلیل ظاهر زیبا و حرکات خاصش الهامبخش بسیاری از طبیعتنویسان و عکاسان پرنده بوده است. در برخی فرهنگهای محلی، مشاهده این پرنده نشانه خوشیمنی و برکت به شمار میرود. برای دانشمندان نیز مطالعه رفتار و سازگاریهای این پرنده در محیطهای صخرهای، اطلاعات ارزشمندی درباره فرگشت و تنوع زیستی فراهم کرده است.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
بوتیمار آفتابی؛ پرندهای شبیه طاووس که بالهایی شبیه چشم گربه دارد و مار و میمون را میترساند
دیدن این پرنده در ایران فرصتی کمیاب برای پرندهنگران است. مناطقی از البرز مرکزی و زاگرس زیستگاههای بالقوه آن هستند. هرچند جمعیت آن در کشور ما بسیار اندک است، اما حفاظت از زیستگاههای کوهستانی میتواند شانس بقای آن را افزایش دهد.
به گزارش راز بقا دیوار خزک (Tichodroma muraria) پرندهای استثنایی است که زیبایی پروانهمانند بالهایش و شیوه زندگی منحصربهفردش، آن را به یکی از جواهرات پنهان طبیعت کوهستانی تبدیل کرده است. حفظ این گونه ارزشمند نهتنها برای تنوع زیستی، بلکه برای نسلهای آینده اهمیت دارد. شناخت و معرفی چنین گونههایی میتواند توجه عموم مردم را به اهمیت حفاظت از طبیعت و پرندگان جلب کند. شاید دفعه بعد که در ارتفاعات ایران قدم میزنید، خوششانس باشید و سایه زیبای دیوار خزک را بر صخرهها ببینید.