بز کیکو؛ بز ۱۶۰ کیلویی آمریکایی که بهترین نژاد برای نگهداری‌ست و به ماشین تولید گوشت‌ معروف است

راز بقا: کیکو یک نژاد بز گوشتی است که منشا آن نیوزلند است. «کیکو» از یک کلمه مائوری به معنای گوشت گرفته شده و در دهه ۱۹۸۰ توسط گریک و «آن باتن» که بز‌های وحشی محلی را با بز‌های شیری وارداتی از نژاد «آنگلو نوبیان» و «سانن» و «توگنبورگ» تلاقی کردند، توسعه یافت.

به گزارش راز بقا، نژاد کیکو با تلاقی نژاد‌های وحشی منتخب با قوچ‌های آنگلو - نوبی، توگنبورگ و سانن، با تلاقی بیشتر در نسل‌های دوم و سوم ایجاد شد. پس از چهار نسل از اصلاح نژاد انتخابی - انتخاب بر اساس بقا و نرخ رشد در یک محیط کوهستانی - بهبود چشمگیری در وزن زنده و عملکرد حیوانات حاصل شد. 

در سال ۱۹۸۶، نژاد کیکو تأسیس شد و گله برای زاد و ولد بیشتر بسته شد. تنها اهداف برنامه اصلاح نژاد سرعت رشد سریع و توانایی برای بقا در شرایط چوپانی کشور تپه‌ای نیوزلند بود. نژاد کیکو در دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک نژاد گوشتی به ایالات متحده آمد.

نژاد «کیکو» در سال ۱۹۹۲ توسط Goatex Group LLC به ایالات متحده وارد شد. امروزه، سه ثبت در ایالات متحده برای نژاد کیکو وجود دارد: AKGA، IKGA، و NKR، که دومی بزرگترین از بین این سه نژاد است. از طریق این آژانس‌ها، کیکو‌ها را می‌توان به‌عنوان نژاد ۱۰۰ درصدی نیوزلندی ثبت کرد، به این معنی که اصل و نسب آن‌ها را می‌توان تا پایه اصلی نژاد در نیوزلند دنبال کرد. بز‌های «اصیل» به بز‌هایی اطلاق می‌شود که به لحاظ درصدی حداقل ۵۰ درصدی پایه آن‌ها به نیوزیلند برسد. 

انجمن بز کیکو آمریکا بز کیکو را اینگونه تعریف می‌کند: «بز گوشتی کیکو یک بز مقاوم و سریع با شرایط بدنی خوب است، از نظر ساختاری بز سالمی است و قادر به تولید بز‌های دوقلو مناسب برای کشتار یا جایگزینی است». بز‌های کیکو بیشتر برای تولید گوشت استفاده می‌شوند.

بر خلاف سایر نژاد‌های بز گوشتی که در عرصه نمایش محبوب هستند، مانند بز بوئر، کیکو‌ها استاندارد یک نژاد «معمولی» ندارد. با این حال، یک سری خصوصیات مشترک وجود دارد که از دید انجمن کیکوی آمریکا این نژاد باید حفظ شود. این انتظارات عبارتند از: نرخ سود سریع، دلچسب بودن، نگهداری کم‌هزینه، و ذخیره مولد پرورشی (هم سود و هم دلار). 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

بز بوج؛ بز شاخ‌بلند رنگارنگی که در هند پرورش یافت و سر از برزیل درآورد

بز غشی؛ بز آمریکایی عجیبی که ۹۰ کیلو وزن دارد و دائما غش می‌کند!

ویژگی‌های بز کیکو

در حالی که یک ساختار استاندارد بدنی برای نژاد کیکو وجود ندارد، کیکو‌ها با عملکرد بالا باید ساختار بدنی صحیح و کاربردی، همراه با بدنه ضخیم و عضلانی و راندمان تغذیه بالا در یک سیستم ورودی کم داشته باشد. نمرات وضعیت بدن باید حدود ۳ باشد.

بز‌های کیکو باید وزن زمان از شیرگیری بالاتری نسبت به سایر بز‌های هم‌سن و با سبک مدیریت یکسان داشته باشند. از جمله اینکه دانه‌های مکمل در خارج از علوفه به آن‌ها اختصاص پیدا نکند. تحقیقات نشان داده است که بچه‌های کیکو در هنگام از شیر گرفتن در مقایسه با بزغاله‌های بوئر، به طور میانگین ۱۰ پوند وزن بالاتری دارند. 

به طور کلی بز‌های کیکو یک نژاد بز گوشتی با اندازه بزرگ در نظر گرفته می‌شوند. اما به دلیل تنوع نژادی، خطوط ژنتیکی و نژاد‌های متقابل اندازه بز متفاوت خواهد بود. به طور کلی یک بز کیکو ماده ممکن است ۴۵ تا ۷۰ کیلوگرم وزن داشته باشد، در حالی که وزن یک بز کیکوی نر می‌تواند بین ۱۱۳ تا ۱۶۰ کیلوگرم باشد.

کیکو‌ها به جای گوش‌های آویزان مانند نژاد‌های بوئر یا ساوانا، تمایل دارند گوش‌های بلندی داشته باشند که به سمت بالا یا بیرون رشد می‌کنند. 

به گزارش راز بقا از آنجایی که انتخاب رنگ بخشی از انتخاب نژاد اصلی نبوده است، هیچ رنگ رایج و استانداردی برای بز کیکو وجود ندارد. اصلاح نژادی بر عملکرد و ترکیب بدن، توانایی‌های باروری و سرعت رشد متمرکز شده است. دیدن بز کیکو با رنگ‌های مختلف غیر معمول نیست: سفید، قهوه ای، سیاه یا چند رنگ.

با توجه به روند انتخاب اصلاح نژاد اولیه، نوع شاخ برای کیکو بسته به خط ژنتیکی متفاوت خواهد بود. به طور کلی، شاخ‌های کیکو به جای اینکه در امتداد سر بز به عقب بروند، به سمت بیرون خمیده می‌شوند.

مزایا و معایب بز نژاد کیکو

بز‌های کیکو به عنوان یک نژاد بز گوشتی مزایای بی شماری دارند. آن مزایا عبارتند از:

مقاومت در برابر انگل، سازگاری با طیف وسیعی از آب و هواها، اعم از سرد و مرطوب، رسیدن سریع به وزن بازار، مشکلات کمتر تغذیه‌ای، عمر طولانی‌تر و بهره وری بالا، توانایی مادری قوی، عملکرد بالا در سیستم ورودی کم، رشد در یک سیستم مبتنی بر علوفه، نگهداری کم‌هزینه 

ویژگی‌های نگهداری کم‌هزینه و صمیمیت نژاد کیکو همچنین به کشاورز/ دامدار اجازه می‌دهد تا کار‌های کارآمدتری را انجام دهد. این منجر به منافع اقتصادی با نیروی کار کمتر و هزینه کمتر پرورش می‌شود که برابر با حاشیه و فرصت‌های سود بیشتر برای گله‌های بز است.

در حالی که انتخاب کیکو به عنوان نژاد بز گوشتی مزایای زیادی دارد، معایبی نیز دارد. به دلیل نگهداری و پرورش کم، مدیریت کیکو کمی سخت‌تر است. با این حال، با بهره برداری خوب و امکانات کاری مناسب می‌توان این موضوع را مدیریت کرد.

علاوه بر این، برخی از انتخاب‌های پرورش کیکو در ایالات متحده در طول زمان شروع به تمرکز بیشتر روی ظاهر بیش از تولید کردند. این در مقایسه با استفاده از نژاد اصلی و تصمیمات اصلاح نژاد مورد استفاده در نیوزیلند (انجمن حفاظت از نژاد‌های کمیاب) بر عملکرد کلی خطوط ژنتیکی تأثیر گذاشته است.

کیکو‌ها یک انتخاب محبوب برای تلاقی با بز بوئر بوده‌اند. نیروی هیبریدی فرصت زیادی برای بهبود عملکرد کلی گله ایجاد می‌کند. تلاقی ۵۰-۵۰ بوئر و کیکو گاهی «بو - کی» (حروف اول بوئر و کیکو) نامیده می‌شود، در حالی که تلاقی ۵۰/۵۰ «بو – کی» با کیکو طبق نظر انجمن بین‌المللی بز کیکو به عنوان هیبرید گوشت ساز آمریکایی نامیده می‌شود.