بز کاغانی؛ بز خجالتی پاکستانی که با پشم آن شالهای گرانقیمت پشمینه تولید میشود
راز بقا: کاغانی نوعی بز گوشتی - پشمی است که در ناحیه ولسوالی هزاره و مناطق اطراف آن در استان خیبر پوختونخوای پاکستان یافت میشود. آنها سایز بزرگ با موی بدن سفید، خاکستری، قهوهای یا مشکی دارند و در استان مرزی شمال غرب پاکستان به وفور یافت شدند. خانه اصلی آنها، اما دره کاغان است.
به گزارش راز بقا، ترکیب گوشت آنها متوسط رو به خوب در نظر گرفته میشود. بزهای کاغانی محصول خوبی از موی بلند (در هر رأس در سال ۲ کیلوگرم) با پوشش زیرین پشم ترمه که برای پارچههای پشمینه گران قیمت استفاده میشود، تولید میکنند.
بزهای کاغانی عاشق قرار گرفتن در ارتفاعات هستند و دارای پوششهای پشمی بلند هستند که از آنها در این ارتفاعات محافظت میکند. آنها معمولاً تماما سفید با خز ابریشمی بلند هستند و نر و ماده هر دو دارای ریش و صورت بلند هستند.
آنها یک کالای بسیار با ارزش برای کشاورزان پاکستانی هستند و به دلیل گوشت مغذی و پشم کشمیر با کیفیت که بز سالی یک بار تولید میکند، ارزشمند است. آنها برای کشاورزان کوچک تا متوسط عالی هستند و منبع درآمد عالی برای برخی خانوادهها هستند.
اعتقاد بر این است که بز کاغانی در استان خیبر پختونخوای پاکستان منشأ گرفته است. این نژاد ترکیبی از نژادهای بز بیتال و بز دین پناه است. نام این نژاد از تپههای کاغانی که در ابتدا در آنجا پرورش داده شد، گرفته شده است. بز کاغانی عمدتاً برای تولید گوشت و شیر در پاکستان پرورش داده میشود و به دلیل تولید و سازگاری بالا ارزش زیادی دارد.
ویژگیهای بز کاغانی
این بز با نام دیگری یعنی «بز بَکروالی» نیز خوانده میشود و یک بز از نوع متوسط محسوب میشود. این بز یک بز دو منظوره است و با هدف تولید گوشت و الیاف پرورش داده میشود. اما از طرف دیگر هم به عنوان حیوان خانگی و هم برای اصلاح نژادی در راستای تقویت تولید گوشت و پشم نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
بز ناچی؛ بز منحصر به فرد پاکستانی که به خاطر رقصیدنش پرورش داده میشود
(ویدئو) بز رقاصِ ناچی؛ فیلمی شگفتانگیز از رقصیدن بز ناچی در پاکستان را ببینید!
این بزها به خجالتی بودن معروفند و بهترین مکان برای آنها تپههای سنگی و ارتفاعات است. اما از طرف دیگر میتوانند خودشان را با مزرعههای کوچک تا متوسط نیز سازگار کنند. نکته دیگر راجع به این بزها این است که آب و هوای سردتر را نسبت به آب و هوای گرمتر ترجیح میدهند.
بز کاغانی معمولا در چهار رنگ دیده میشود؛ سفید، خاکستری، قهوهای و سیاه. هر دو جنس این بز یعنی قوچ و میش دارای رنگهای یکسانی هستند. بر اساس گزارشهای منتشر شده از این بز قوچهای کاغانی تا ۳۷ کیلوگرم و میشها تا ۳۲ کیلوگرم وزن میگیرند.
قد قوچ کاغانی تا کتف حدود ۷۲ سانت و میش نیز ۶۸ سانتیمتر است و دارای موهای بلند و ابریشمی و یک لایه زیرین سنگین هستند. گوش این بزها کوتاه است و هم رنگ سایر نقاط بدن است. هر دو جنس این بز شاخ دارد و شاخهای آنها نیز تقریبا متوسط هستند و به سمت بالا هستند.
میش ماده کاغانی در سن ۵ تا ۱۵ ماهگی به بلوغ میرسد و در بین قوچها این بازه زمانی ۳ تا ۱۵ ماهگی است. همچنین میشها در بازه زمانی ۴ تا ۱۰ ماهگی به بلوغ جنسی میرسد و این برای قوچها ۴ تا ۹ ماهگی است. سن جفتگیری مادهها ۱۸ ماهگی و سن جفتگیری نرها در ۱۲ ماهگی اتفاق میافتد.
بزهای کاغانی یک چرخه تولید مثل در سال دارند یعنی در سال یک بار جفتگیری میکنند و نرها میتوانند با ۲۰ تا ۳۰ ماده جفتگیری کنند.
به گزارش راز بقا چرخه جفتگیری بز کاغانی به طورر میانگین ۲۱ روز و در بازه زمانی ۱۲ تا ۳۶ ساعت اتفاق میافتد. دوره بارداری این بزها نیز حدود ۱۵۰ روز است و در هر زایمان ۱ تا ۳ بزغاله به دنیا میآورند. میشها مادران بسیار خوبی هستند و بسیار به بچههایشان توجه میکنند.
دوره شیردهی میش کاغانی ۲۵۰ تا ۲۴۸ روز در سال است و معمولا طبق گزارشها این دوره ۲۸۴ روز ثبت شده است. این بز روزانه ۷۰۰ گرم شیر تولید میکنند و این مقدار شیر صرفا بای شیر دادن به بزغالهها کفایت میکند. به همین دلیل این بز معمولا به خاطر شیر پرروش داده نمیشود.
یکی از مهمترین ویژگیهای بز کاغانی تولید الیاف باکیفیت است. نوع الیاف این بز از جنس کشمیر است و سالی یک بار پشمچینی میشوند. هر سال بز کاغانی تا ۲ کیلوگرم الیاف تولید میکند.
پشم بز کاغانی پشم بسیار گرانی است. الیاف این پشم برای تولید محصولی به نام پشمینه به کار میرود که در سراسر دنیا به وفور یافت میشود. آنها برای تولید چرم شناخته شده نیستند، اما دارای پوست ظریفی هستند. آنها گوشت لطیفی دارند که بسیار خوشمزه است.