(ویدئو) سوسک بمب افکن؛ خطرناک‌ترین سوسک جهان که بعد از خورده شدن دوباره زنده می‌شود!

راز بقا: سوسک بمب افکن توانایی سنتز و آزادسازی انفجاری مایعی بدبو و سوزان از قسمت انتهایی بدن خود را دارد. این مایع می‌تواند موجب مرگ حشرات دیگر شده یا شکارچیان احتمالی را سردرگم و مجبور به عقب نشینی کند.

به گزارش راز بقا همین بمب‌های شیمیایی سوزان منبع انتخاب نام این سوسک‌ها بوده و بر همین اساس به سوسک بمب افکن شهرت یافته اند.

اما تنها یک نوع از این سوسک وجود ندارد. در حقیقت، بیش از ۵۰۰ گونه از سوسک‌های بمب افکن در سراسر سیاره زمین زندگی می‌کنند که بسیاری از آن‌ها از جنس Brachinus هستند و تنها بیش از ۴۰ گونه در آمریکا وجود دارند.

سوسک‌های بمب افکن در زیست‌بوم‌های مختلف زندگی می‌کنند که از جنگل‌ها تا علفزار‌ها و بیابان‌ها را شامل می‌شود. بیشتر آن‌ها به اندازه یک ناخن هستند. بسیاری از سوسک‌های بمب افکن دارای شکمی تیره رنگ با پاها، سر و شاخک‌های مایل به قرمز هستند.

آنچه که از سوسک‌های بمب افکن منتشر می‌شود، از ترشحات آهسته تا انفجار‌های سریع، به اندازه کافی داغ است تا موجب سوزاندن و لکه‌دار کردن پوست انسان شود. دفاع سوزاننده این سوسک موجب تحریک چشم‌ها و دستگاه تنفسی شکارچیان می‌شود و اغلب ناتوانی دردناک، اما موقت را به همراه دارد.

گاهی اوقات، انتشارات انفجاری سوسک‌های بمب افکن حتی می‌تواند جان آن‌ها را پس از بلعیده شدن نیز نجات دهد. به عنوان نمونه، قورباغه‌ها پس از بلعیدن سوسک بمب افکن متوجه می‌شوند که شکار خوشمزه‌ای را انتخاب نکرده و دوباره آن را بالا می‌آورند. طی یک پژوهش ۳۵ درصد از سوسک‌هایی که توسط قورباغه بلعیده شده بودند در بازه‌های زمانی مختلف، از ۱۲ دقیقه تا ۸۸ دقیقه و در یک مورد حتی پس از ۹۴ دقیقه بالا آورده شدند. این سوسک‌ها زنده و فعال بودند. 

ایجاد یک بمب شیمیایی داغ و سوزاننده درون بدن خود کار آسانی نیست. سوسک‌های بمب افکن به شبکه‌ای داخلی از مخازن و محفظه‌ها برای سنتز ایمن مواد منفجره خود متکی هستند.

قدرت انفجاری سوسک بمب افکن بیشتر از مخلوط دو ترکیب شیمیایی به نام‌های هیدروکینون و پراکسید هیدروژن که در مخازن جداگانه در شکم حشره ذخیره شده اند، حاصل می‌شود. این مواد شیمیایی سپس به همراه آنزیمی که واکنش را کاتالیز می‌کند از یک دریچه عبور کرده و در یک محفظه ویژه مخلوط می‌شوند. این گاز‌هایی را تولید می‌کند که به سرعت بسط یافته و گرما تولید می‌کند.

سوسک بمب افکن می‌تواند دریچه‌های این محفظه واکنش را به سرعت باز و بسته کند، آنقدر سریع که تا ۵۰ انفجار در یک ثانیه تولید شود. این حشرات می‌توانند اسپری مواد شیمیایی را به سمت شکار نشانه گرفته و از بخش انتهایی بدن خود مانند یک تفنگ آبی استفاده کنند.

چرخه زندگی و رژیم غذایی

طی جفت‌گیری، سوسک نر کیسه‌ای از اسپرم را در دستگاه تناسلی سوسک ماده قرار می‌دهد که محل بارور شدن تخمک‌ها است. اگرچه انتخاب‌ها بر حسب گونه‌ها متفاوت است، سوسک‌های بمب افکن ماده اغلب تخم‌های خود را در پوشش گیاهی مرطوب و در حال فساد می‌گذارند، جایی که لارو‌های کرم مانند آن‌ها از تخم خارج می‌شوند.

لارو‌ها حین رشد و پیش از رسیدن به مرحله نهایی بزرگسالی، یک سری پوست اندازی را پشت سر می‌گذارند. به عنوان حشره بالغ، آن‌ها فقط برای چند هفته زنده هستند و به طور کلی تغذیه از حشرات را ترجیح می‌دهند. سوسک‌های بمب افکن می‌توانند با استفاده از ترکیبی از بینایی و لمس، با تکیه بر شاخک‌ها و مو‌های حساس در امتداد بدن خود برای دریافت ارتعاشات، طعمه خود را ردیابی و شکار کنند.

از نظر اکولوژیکی، سوسک‌های بمب افکن هم به عنوان شکارچی و هم به عنوان لاشخور عمل می‌کنند، اما با خوردن ریزه‌های غذایی به تجزیه پوشش گیاهی در حال فساد نیز کمک می‌کنند. بیشتر گونه‌های سوسک بمب افکن محیط‌های مرطوب را ترجیح می‌دهند و اغلب می‌توان آن‌ها را زیر کنده‌های چوب و برگ‌های فروریخته پیدا کرد.

همه سوسک‌های بمب افکن در یکی از دو زیرخانواده سوسک‌های زمینی به نام Brachininae و Paussinae قرار دارند.

منبع: عصرایران