سیاه خان لپویی؛ عجیب‌ترین مرد ایران که ۲ متر و ۶۰ سانتیمتر قد داشت و همه پزشکان دنیا عاشقش بودند!

راز بقا: سیاوش خان لپویی مشهور به سیاه‌خان مرد ۲.۶۴ متری که در تاریخ ایران به عجیب‌ترین مرد ایران مشهور است. بر اساس شواهد و مستندات، سیاه خان لپویی بعد از رابرت وادلو ـ جان روگان ـ جان اف. کارول که هر سه نفر آنان هم اهل آمریکا بوده‌اند چهارمین فرد بلند قامت در جهان و بالاترین قد ثبت‌شده در قاره آسیا است.

به گزارش راز بقا، سیاخان بدنی بسیار بزرگ و غیرمعمولی داشت. وزن او در اواخر عمر به ۲۵۰ کیلوگرم رسیده بود در بین مردان بلند قد، رکورددار سنگین‌ترین مرد قد بلند جهان را دارد. او که در اوایل سدهٔ ۱۴ خورشیدی در لپویی از توابع شیراز می‌زیست، از عقب‌ماندگی جسمی و ذهنی نیز رنج می‌برد و احتمالاً مبتلا به سندرم پروتئوس بوده است. آن زمان کسی از بیماری او اگاهی نداشت و به همین دلیل نیز تبدیل به سرگرمی مردم شده بود.  

طبق نظریه برخی پزشکان به احتمال داشتن بیماری ژیگانتیسم اگر سیاه خان تا سن ۳۰ سالگی زنده می‌ماند احتمال افزایش قد او تا ۳ متر هم وجود داشت. سیاوش خان بر خلاف برخی شایعات و با وجود اینکه جثه بزرگ و ظاهر عجیبی داشته، اما مردی بسیار مهربان و آرامی بوده است. ماکت شبیه‌سازی عجیب‌الخلقه‌ترین مرد ایران در موزه تاریخ طبیعی و تکنولوژی شیراز قرار دارد و اسکلت او در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نگهداری می‌شود.

سیاه‌خان در سال ۱۲۹۱ خورشیدی در روستای لپویی، از توابع شیراز استان فارس به دنیا آمد. تا ۶ سالگی رشد طبیعی داشت، اما از این زمان به بعد رشد عجیبی پیدا کرد. خانوادهٔ وی به‌دلیل تنگدستی و مشکلات جسمیِ سیاه‌خان به شیراز مهاجرت کردند و با به نمایش گذاشتن فرزند درشت‌هیکل و نامتعارفِ خود در معابر، کسب درآمد می‌کردند.

به گزارش راز بقا در اواخر شهریور ۱۳۱۰ مدتی توسط فردی به نام خشورخان به مبلغ ۶۰۰۰ تومان اجاره شد تا در تهران به معرض نمایش درآید. دکتر قربان، بنیانگذار دانشکدهٔ پزشکی شیراز، در سال ۱۳۰۱ خورشیدی او را یافت و مورد حمایت مالی و پزشکی قرار داد. با انتقال وی به بیمارستان، سیاه‌خان باقیِ عمر خود را بستری بود و سرانجام به‌علت ذات‌الریه درگذشت. او به دلیل داشتن وزن بسیار سنگین و پا‌های ضعیف جابجا شدن و راه رفتن برای او دشوار بوده او همچنین سال‌ها از بیماری‌های پوستی و ریوی رنج می‌برده است.

داستان تلخ مرد جن زده!

به گزارش راز بقا سیاه خان لپویی یا سیاه خان بوشهری در خانواده‌ای کشاورز با زایمان طبیعی به دنیا آمد. او از ۶ سالگی به بعد به طور ناگهانی دچار رشد بدنی سریع شد به طوری که در ۹ سالگی ۲۰ ساله به نظر می‌رسید. روز‌ها در کنار خیابان و پیاده رو، کنار جوی آب و زیر سایه درختان و ساختمان‌ها او را روی تکه پارچه‌ای می‌نشاندند و مردم و رهگذران به صورت سیرک یا نمایش به دیدن هیکل و قیافه وحشتناک او می‌آمدند و گاه بعضی تماشاچیان به او کمک‌های مادی مختصری به صورت صدقه می‌کردند.

بعضی از بچه‌ها به او سنگ می‌زدند و فریاد او بلند می‌شد ولی امکان و توان برخاستن و دفاع یا تلافی نداشت. به گزارش راز بقا گاه بچه‌های کوچک و زن‌ها از مشاهده چهره و هیکل عجیب و ترسناک او از وحشت جیغ زده و گریه می‌کردند. شهرت این غول عجیب الخلقه و کریه به تدریج به شهرستان‌های دیگر فارس رسید و از نقاط دوردست به دیدن این به قول بعضی در آن زمان «انسان جن زده» می‌آمدند. خانواده او برای درمان او از دارو‌های گیاهی مختلف، بخورها، ادعیه، جادو، اوراد رفع جن و شربت‌های طلسم شکن استفاده می‌کردند.

به تدریج عده‌ای افراد زرنگ و فرصت طلب با موافقت خانواده وی به صورت اکیپ دور او را گرفته و ابتدا از هر تماشاچی پول می‌گرفتند و بعد اجازه نزدیک شدن و مشاهده این فرد غول مانند را می‌دادند و بدین طریق ممر معاشی برای خانواده و دیگران بود.

در سال ۱۳۰۱ شمسی آقای دکتر قربان، بنیانگذار و اولین رئیس دانشکده پزشکی شیراز سیاه خان را می‌بیند و از آن پس مرتب به دیدن او می‌رود و علاوه بر کمک‌های مالی مکرر برایش دارو و غذا می‌برد. گاه با درشکه و زحمت او را به دانشگاه پزشکی می‌آوردند و دکتر قربان به علت مشکلات پیاده و سوار کردن سیاه خان، خود در داخل درشکه او را معاینه و درمان‌های لازم را تجویز می‌کرد. به دستور دکتر قربان به علت مشکل بودن زندگی در کوچه و منزل وی را در بیمارستان سعدی شیراز متعلق به دانشکده پزشکی بستری می‌کنند.

سیاه خان به زندگی پررنج خود ادامه داد. دکتر قربان به علت نادر بودن این فرد در جهان و شرایط بسیار عجیب او خیلی به او علاقه‌مند شده بود و در آن زمان به پزشکان و دانشجویان می‌گفت «سیاه خان در عالم پزشکی گوهر شب چراغی است» وزن جمجمه او که ۷.۵ کیلوگرم بود، تحمل این سر بزرگ و ترسناک را روی گردن سیاه خان مشکل می‌کرد. به علت وزن فوق سنگین بدن و طول زیاد قد و ناهنجاری شدید مهره‌ها و گردن و کمر قادر به سرپا ایستادن نبود و برای این کار احتیاج به کمک حداقل ۴-۳ نفر قوی هیکل داشت.

سیاه خان تا پایان زندگی اش در بیمارستان به سر برد. این هیولای خوفناک با قدی به طول ۲۵۹ تا ۲.۶۴ سانتی متر و هیکلی باوزن ۲۵۰ کیلوگرم کف پا‌ها کاملاً صاف و به علت کف بسیار پهن و دراز پا‌ها موقع راه رفتن تلپ تلپ کف پا به زمین کوفته می‌شد. حالات و اخلاق و روحیات او شبیه بچه‌ها بود. فردی عقب مانده و کم هوش بود. گاه حالات شدید امیال جنسی بدون کنترل و خجالت داشت. اشتهای او به غذا در حد ۴-۳ نفر انسان سالم پراشت‌ها بود.  

حجم جمجمه وی ۱۴۷۰ سانتی متر مکعب بود. طول دست او ۱۱۷ سانتی متر و طول پای او ۱۲۵ سانتی متر بود. به علت حجیم و سنگین بودن جمجمه و گردن و سنگین بودن هیکل او و فشار دائم این وزن زیاد روی ستون فقرات ستون مهره‌ها در ناحیه سینه و پشت به طرف عقب و کمی به سمت راست قوز برداشته بود. اگر این قوز وجود نداشت، قد کامل او بیش از ۲۵۹ سانتی متر فعلی می‌بود.

این غول عجیب‌الخلقه و هیولای روی زمین، به علت ذات الریه و سپسیس فوت می‌کند. 

بریده‌ای از روزنامه‌های جهان در مورد این مرد عجیب ایرانی: