












راز بقا: در میان نژادهای مختلف و بومی کبوتر در بلغارستان، کبوتر پالامار یا پالامارسکی (Palamarski pigeon) بهعنوان پرندهای نادر و شگفتانگیز شناخته میشود.
به گزارش راز بقا، این نژاد که از روستای پالامارتسا در ناحیه تاریخی پوپوُو ریشه گرفته، ترکیبی از استعداد آوازی و مهارت در پروازهای آکروباتیک را در خود دارد. اگرچه این نژاد خارج از زادگاهش چندان شناختهشده نیست، اما همچنان دل دوستداران کبوتر در بلغارستان را میرباید.
به گزارش راز بقا، یکی از ویژگیهای خارقالعاده کبوتر پالامارسکی، توانایی آن در تولید صداهایی عمیق، خشدار و مداوم است. این ویژگی باعث شده که به آن لقب «خواننده پالامارسکی» داده شود.
برخلاف کبوترهای معمولی، این نژاد دارای صدایی منحصربهفرد است؛ بم، طنیندار و خوشآهنگ. آواز آن صرفاً یک صدا یا کوکو کردن نیست، بلکه اجرای صوتی طولانی و پرطنینی است که در روستاهایی که هنوز این نژاد پرورش داده میشود، طنینانداز میشود.
این استعداد آوایی، آن را در کنار سایر نژادهای بلغاری قرار میدهد که آوازهخوانی جزو مشخصههایشان است، و نشان از سنتی منطقهای در پرورش کبوترهایی دارد که صرفاً برای زیبایی یا پرواز پرورش نمییابند.
به گزارش راز بقا، جدا از توانایی آوازی، کبوتر پالامارسکی برای مهارتهای آکروباتیک خود نیز تحسین میشود. این کبوتر هنگام پرواز، مانوری تماشایی را اجرا میکند: چرخشهایی پشتسرهم روی سر، نه فقط یکبار، بلکه دوازده بار یا بیشتر.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
کبوتر معلق زن چیرپان؛ کبوتر معروف به «گنج بلغارستان» که سلاطین عثمانی عاشق آن بودند
کبوتر شبپرواز ویلنیوس؛ کبوتر اهل لیتوانی که عاشق پرواز در شب است و علم ژنتیک کبوتر را متحول کرد
این ترکیب از پرواز و پشتکزدن نمایشی خیرهکننده خلق میکند و باعث میشود این نژاد در میان علاقهمندان به کبوترهای پروازی و چرخزن محبوب باشد. حرکات زیبا و سبک چرخشیاش فقط نمایشی نیستند، بلکه بخشی از هویت این نژاد به شمار میروند؛ ویژگیهایی فیزیکی که طی نسلها با پرورش گزینشی حفظ شدهاند.
کبوتر پالامارسکی با وجود تواناییهای چشمگیر، نژادی کمیاب به حساب میآید و عمدتاً در چند منطقه خاص از بلغارستان پرورش مییابد. امروزه این نژاد بیشتر در شهرهای پوپوُو، بیالا، رازگراد و روستاهای اطراف آنها یافت میشود. به گزارش راز بقا، این گستره جغرافیایی محدود، باعث شده این نژاد برای عموم مردم ناآشنا باشد، اما در میان علاقهمندان محلی کبوتر، جایگاهی ارزشمند دارد.
این نژاد شباهت زیادی به کبوتر چیِرپان؛ دیگر نژاد بلغاری دارد، اما تفاوت مشخصی با آن دارد: در حالی که کبوترهای چیِرپان دارای یک «طوق سفید» از پر روی گردن دارد، پالامارسکی کاملاً یکنواخت و تکرنگ است. این سادگی ظاهری، جلوهای از وقار به آن میبخشد و شناخت آن را برای علاقهمندان آسان میسازد.
کبوتر پالامارسکی چیزی فراتر از یک پرنده است؛ نمادی از میراث منطقهای که صدایی هنرمندانه و حرکاتی موزون را در هم آمیخته است. آواز عمیق و غمانگیزش و حرکات چرخشیاش در آسمان، از آن نژادی ارزشمند در چند شهر منتخب بلغارستان ساخته است.
در دورانی که روندهای مدرن پرورش کبوتر تغییر کردهاند و نژادهای جهانی محبوبتر شدهاند، حفظ چنین نژادهای محلی منحصربهفرد از اهمیت دوچندان برخوردار است. کبوتر پالامارسکی شاید نادر باشد، اما حضورش یادآور باشکوهی است از سنت کهن و موزون پرورش کبوتر در بلغارستان.