












راز بقا: از ابتدای تاریخ، انسان برای بقا، شکار و نبرد همواره به ابزارهایی نیاز داشته که بتواند بر محدودیتهای جسمی خود غلبه کند. یکی از الهامات همیشگی بشر در طراحی این ابزارها، حیوانات بودهاند؛ موجوداتی که با قدرت، سرعت، استتار یا مهارتهای شکار طبیعی خود، نمونههایی زنده از کارایی در زیستبوم به شمار میآیند. در این مقاله از راز بقا، به بررسی دقیق و مفصل سلاحهایی میپردازیم که مستقیماً از رفتارها، ویژگیها یا ساختار فیزیولوژیکی حیوانات الهام گرفتهاند؛ از زرههایی شبیه لاک لاکپشت گرفته تا موشکهایی با الگوبرداری از نحوه شکار شاهین.
به گزارش راز بقا، یکی از ابتداییترین اشکال الهامگیری از حیوانات در ساخت سلاح و تجهیزات دفاعی، در طراحی زرهها دیده میشود. لاکپشتها، آرمادیلوها و برخی ماهیهای اعماق اقیانوس مانند ماهی شبح (Ghost Fish) دارای پوششهای استخوانی و چندلایه هستند که انعطافپذیری را با محافظت ترکیب میکنند.
در قرون وسطی، زرهسازان اروپایی با الهام از ساختار حلقوی و مفصلی این جانوران، زرههای تاشویی طراحی کردند که به جنگجویان اجازه میداد در عین محافظت، آزادی حرکت بیشتری داشته باشند. در دهههای اخیر، محققان نظامی با بررسی پوست این حیوانات، زرههای نانویی برای سربازان مدرن ساختهاند که نهتنها سبک و مقاوم است، بلکه قابلیت ترمیم خودکار دارد؛ درست مانند پوست برخی خزندگان.
مار، با حرکات خزنده و استتار فوقالعاده، همواره منبع الهام مهندسان بوده است. به گزارش راز بقا در زمینه طراحی سلاحهای نوین و رباتهای شناسایی در مناطق صعبالعبور، حرکت مارها به عنوان الگویی برای عبور از موانع طبیعی به کار رفته است. رباتهای مارمانند که در جنگهای شهری یا عملیات نجات زیرآوار بهکار میروند، میتوانند از باریکترین شکافها عبور کنند.
برخی از این رباتها، علاوه بر ویژگی حرکتی خزنده، به سنسورهای حساس و دوربینهای حرارتی مجهز شدهاند و از آنها بهعنوان سلاح شناسایی یا حتی حمل مواد منفجره در محیطهای پرخطر استفاده میشود.
شاهین، عقاب و دیگر پرندگان شکاری بهدلیل دقت در شکار، قدرت بینایی بالا و نحوه شیرجهزدن بر هدف، الهامبخش نسل جدیدی از موشکهای هدایتشونده و پهپادهای شناسایی بودهاند.
بهعنوان مثال، موشک AIM-۹ Sidewinder که یکی از معروفترین موشکهای هوابههوا در دنیاست، با الهام از سیستم بینایی و دنبالکردن گرما در مارها و پرندگان ساخته شده است. این موشک با دنبال کردن گرمای موتور هواپیمای دشمن، همچون شاهینی که مسیر حرارت طعمه را دنبال میکند، آن را هدف قرار میدهد.
در طراحی پهپادهای سبک و مانورپذیر نیز از بالزدن و حرکت آیرودینامیکی پرندگان استفاده شده است. پرواز بیصدا، چرخش سریع و کاهش اصطکاک هوا از جمله نکاتی بوده که مستقیماً از پرندگان در طراحی این ابزارهای نظامی استفاده شده است.
به گزارش راز بقا خفاش، با استفاده از سیستم صوتی «اکولوکیشن»، در تاریکی مطلق نیز قادر به شناسایی و شکار است. این ویژگی شگفتانگیز الهامبخش توسعه فناوری رادار و سونار در سلاحهای مدرن شده است. در جنگ جهانی دوم، آلمان نازی و بریتانیا بهطور موازی روی سیستمهایی کار میکردند که با ارسال امواج و تحلیل بازتاب آنها، موقعیت دشمن را تشخیص میدادند؛ سیستمی که به وضوح از شیوهٔ شناسایی خفاش الگوبرداری شده بود.
امروزه نیز برخی سلاحهای ضدپهپاد یا تجهیزات کنترل جمعیت با استفاده از امواج فراصوتی طراحی شدهاند که میتوانند با فرکانسهای غیرقابل شنیدن برای انسان، سیستمهای پروازی دشمن را مختل کنند.
جانورانی مثل مار، زنبور و عقرب از جمله حیواناتی هستند که با نیش خود میتوانند مواد سمی را به بدن طعمه تزریق کنند. این مکانیسم پیچیده و بسیار مؤثر، پایهای برای طراحی سلاحهای تزریقی یا بیولوژیکی شده است.
در جنگ جهانی اول و دوم، کشورهای مختلف تلاشهایی برای ساخت سلاحهایی بر پایه زهر جانوران انجام دادند. امروزه نیز برخی از سیستمهای میکروتزریق در جاسوسی یا ترورهای خاموش، از همین شیوه تقلید کردهاند: سلاحهایی با قابلیت تزریق مواد بیهوشکننده، سمی یا حتی ویروسی، که بدون ایجاد صدای شلیک عمل میکنند.
اختاپوس و ماهی مرکب از جمله حیواناتی هستند که توانایی تغییر رنگ، بافت و حتی بازتاب نور پوست خود را دارند. به گزارش راز بقا این ویژگی خارقالعاده باعث شده که ارتشها در ساخت لباسهای استتاری نسل آینده، از آنها الگوبرداری کنند.
در پروژههایی همچون «کپک نوری» (Optical Camouflage) یا لباسهای استتاری تطبیقپذیر، مهندسان از ساختار سلولی پوست این حیوانات برای ایجاد پارچههایی استفاده کردهاند که میتوانند رنگ و بافت خود را بسته به محیط تغییر دهند. این سلاح بصری، بهویژه برای عملیاتهای شبانه یا مناطق پرگیاه کاربرد زیادی دارد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
Acoustic Kitty؛ پروژه فوق سری سیا برای جاسوسی با گربهها که شکست بزرگ جنگ سرد شد
پیشبینی جنگ توسط حیوانات؛ کدام حیوانات سریعتر از همه جنگ را پیشبینی میکنند؟
مورچهها، زنبورها و دیگر حشرات اجتماعی بهطور غریزی و هماهنگ با یکدیگر عمل میکنند. از این ویژگی در طراحی الگوریتمهای هوش مصنوعی برای پهپادهای گروهی استفاده شده است. در حملات مدرن، میتوان دستهای از پهپادهای کوچک را مانند کلونی مورچهها به سمت هدف روانه کرد، بدون نیاز به کنترل جداگانه.
این نوع حمله، که به آن «حمله ازدحامی» (Swarm Attack) گفته میشود، از طریق الگوریتمهای رفتاری حشرات برنامهریزی میشود و مزایایی همچون ناتوانی سیستمهای دفاعی دشمن در هدفگیری دقیق و کاهش هزینههای تولید دارد.
به گزارش راز بقا برخی از ماهیها مانند مارماهی و برخی گونههای شکارگر در اعماق اقیانوس از سیستمهای ردیابی الکتریکی برای یافتن طعمه استفاده میکنند. این ویژگی الهامبخش طراحی اژدرهای هوشمند و زیردریاییهایی با سیستم ردیاب شده است.
امروزه اژدرهای مدرنی مانند Mk-۴۸ آمریکایی، دارای سنسورهایی هستند که با الگوبرداری از سیستم ردیابی الکتریکی آبزیان شکارگر، مسیر دشمن را در زیر آب شناسایی و تعقیب میکنند.
قورباغهها با پرش بلند و کنترلشده خود، و گربهها با فرودهای نرم و انعطافپذیری فوقالعادهشان، الهامبخش طراحی رباتهای جهنده شدهاند. این رباتها، که در عملیات شناسایی یا عبور از موانع استفاده میشوند، با مکانیزمهای فنری یا هیدرولیکی، میتوانند مانند حیوانات جهنده حرکت کنند.
برخی از این رباتها بهقدری سبک، چابک و بیصدا هستند که میتوانند بهصورت بیسیم کنترل شده و به مناطق غیرقابل دسترسی نفوذ کنند.
عنکبوتها با توانایی ساخت تارهای منظم و شکارگر، الهامبخش طراحی مینهای هوشمند و تلههای انفجاری شدهاند. مهندسان نظامی با الگوبرداری از طراحی شبکهای و حساسیت تارهای عنکبوت، سنسورهای حساس به ارتعاش ساختهاند که با کوچکترین حرکت دشمن فعال میشوند.
همچنین از ساختار فیزیکی تار عنکبوت برای تولید الیاف نظامی فوقسبک و بسیار مقاوم استفاده شده است. این الیاف در جلیقههای ضدگلوله نسل جدید بهکار میروند.
آنچه از بررسی این نمونهها بهدست میآید، این است که طبیعت، یکی از خلاقترین مهندسان دنیاست. به گزارش راز بقا انسان، با دقت در عملکرد حیوانات و بهرهگیری از الگوهای زیستی، موفق شده است ابزارهایی بسازد که با هوش طبیعی تطابق داشته باشند. سلاحهایی که از روی حیوانات الهام گرفته شدهاند، نهتنها کارایی نظامی بالایی دارند، بلکه گواهی بر هوشمندی طراحی در زیستشناسی هستند.
با پیشرفت هوش مصنوعی، بیومیمتیک (تقلید زیستی) و مهندسی زیستی، در آینده شاهد سلاحهایی خواهیم بود که بیش از هر زمان دیگر به موجودات زنده شبیهاند؛ سلاحهایی که هم در حمله و هم در دفاع، خود را با شرایط محیطی تطبیق میدهند و در نهایت مرز میان فناوری و طبیعت را کمرنگتر میکنند.