کبوتر کاکل‌دار؛ کبوتر استرالیایی با کاکلی عجیب که شبیه خواننده‌های پانک آمریکایی است

راز بقا: کبوتر کاکل‌دار (topknot pigeon) یکی از منحصربه‌فردترین و چشمگیرترین پرندگان بومی استرالیاست. این کبوتر که نامش را از کاکل برجسته و پریشان روی سرش گرفته، بومی جنگل‌های ساحلی شرق استرالیاست. 

به گزارش راز بقا، رژیم غذایی آن عمدتاً میوه‌ای است، به‌ویژه انجیر و انواع توت‌های جنگلی. برخلاف کبوتر‌های شهری که در فضا‌های شهری پرسه می‌زنند، کبوتر کاکل‌دار بیشتر در بالای درختان جنگل‌های بارانی زندگی می‌کند و به ندرت روی زمین دیده می‌شود. با وجود ظاهر خیره‌کننده‌اش، حضورش در دل شاخ و برگ‌های انبوه به‌راحتی پنهان می‌ماند. 

ظاهر و ویژگی‌های شناسایی

به گزارش راز بقا، مهم‌ترین ویژگی این پرنده، کاکل برجسته‌ای‌ست که به‌صورت پر‌هایی به سمت عقب ایستاده‌اند و ظاهری شبیه به موی «موهاوک» به او می‌دهند. این کاکل خاکستری با جلوی تیره است. بدن کبوتر بالغ خاکستری مایل به آبی، بخش‌های زیرین روشن‌تر، و پر‌های سفید زیر بال‌ها دارد که هنگام پرواز دیده می‌شوند. 

اندازه نسبتاً بزرگ آن، تا ۴۵ سانتی‌متر، و دمی بلند، به شکوه ظاهری آن می‌افزاید. پوست قرمز اطراف چشم و پا‌های صورتی‌رنگش نیز، آن را از سایر کبوتر‌ها متمایز می‌کند. جوجه‌ها کاکل مشخصی ندارند و شناسایی آنها دشوارتر است.

زیستگاه و رفتار

به گزارش راز بقا، کبوتر کاکل‌دار در مناطق شرقی استرالیا از دماغه یورک در کوئینزلند تا ویکتوریای شرقی یافت می‌شود. این پرنده در جنگل‌های بارانی، درختزار‌های مرطوب و دره‌های پر درخت زندگی می‌کند و به مناطقی با درختان میوه‌دار علاقه‌مند است. آنها تحرک زیادی دارند و در دسته‌های بزرگ مهاجرت می‌کنند تا به میوه‌های فصلی برسند. پروازی سریع و قدرتمند دارند حرکات بال‌های ان‌ها نیز منظم است. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

کبوتر لوتان؛ کبوتر هندی که ریشه‌اش به دوران مغول باز می‌گردد و به حرکات چرخشی سریع روی زمین مشهور است

کبوتر تیکه‌پاره؛ کبوتر اصیل تهرانی با طرح نامنظم که بهترین نوع آن در دولاب یافت می‌شود و استاد پرواز‌های طولانی‌ست

این پرنده‌ها معمولاً خجالتی‌اند و در تاج درختان زندگی می‌کنند، اما گاهی برای نوشیدن یا استحمام پایین می‌آیند. در فصل زادآوری، لانه‌ای ساده روی درخت می‌سازند و فقط یک تخم سفید می‌گذارند. 

نقش اکولوژیک و وضعیت حفاظتی

به گزارش راز بقا، کبوتر‌های کاکل‌دار در پخش بذر‌های گیاهی نقش مهمی ایفا می‌کنند. با خوردن میوه‌ها و دفع بذر‌ها در نقاط مختلف، به بازسازی و تنوع جنگل کمک می‌کنند. حضور آنها نشانه‌ای از سلامت اکوسیستم‌های میوه‌دار است. 

اگرچه در حال حاضر در فهرست پرندگان در معرض انقراض قرار ندارند، اما از بین رفتن زیستگاه جنگلی خطری جدی برای آنها محسوب می‌شود. حفاظت از جنگل‌های قدیمی و مسیر‌های طبیعی برای بقای آنها حیاتی است. در برخی مناطق کاهش جمعیت آنها به قطع درختان و پاک‌سازی زمین‌ها مرتبط بوده است.

عجیب‌ترین و شگفت‌انگیزترین ویژگی‌های کبوتر کاکل‌دار

پر‌های پانکی: کاکل عجیب و ایستاده این پرنده تنها برای زیبایی نیست، بلکه یک ویژگی تکاملی خاص است. هیچ‌یک از دیگر کبوتر‌های استرالیا چنین ظاهر منحصر‌به‌فردی ندارند. ظاهرش یادآور خوانندگان پانک دهه ۸۰ میلادی‌ست. 

رژیم میوه‌ای مطلق: برخلاف بسیاری از کبوتر‌ها که دانه یا نان می‌خورند، این پرنده فقط میوه می‌خورد. گاهی آن‌قدر می‌خورد که دیگر نمی‌تواند پرواز کند. انجیر از خوراکی‌های مورد علاقه‌اش است، و حتی دیده شده که برای رسیدن به میوه، وارونه از شاخه آویزان شده است. 

خوابگاه‌های دسته‌جمعی: آنها اغلب در گروه‌های بزرگ، حتی صد‌ها تایی، می‌خوابند. حرکات هماهنگ و صدا‌های زمزمه‌وارشان در جنگل فضایی رازآلود پدید می‌آورد.

پرواز بی‌صدا: با وجود جثه بزرگ، پروازی تقریباً بی‌صدا دارند. این ویژگی به آنها کمک می‌کند در دل جنگل از دید شکارچیان در امان بمانند. 

گسترش قلمرو: در گذشته بیشتر در شمال دیده می‌شدند، اما اکنون در جنوب نیز مشاهده می‌شوند. این تغییر احتمالاً به دلیل تغییرات اقلیمی و میوه‌های در دسترس بوده است.