












راز بقا: در هفتههای اخیر، یک خبر عجیب از دانمارک توجه رسانهها و شبکههای اجتماعی سراسر جهان را به خود جلب کرد. باغوحش آلبورگ با انتشار یک فراخوان عمومی اعلام کرد که شهروندان میتوانند حیوانات خانگی کوچک یا برخی حیوانات مزرعه را که دیگر امکان نگهداری آنها وجود ندارد، به این مجموعه اهدا کنند تا پس از کشتار انسانی، بهعنوان غذای درندگان باغوحش استفاده شوند. این تصمیم، بحثهای گستردهای درباره اخلاق، رفاه حیوانات و مدیریت منابع در باغوحشها ایجاد کرده است.
به گزارش رازبقا، براساس اطلاعیه باغوحش، حیواناتی مانند خرگوش، خوکچههندی و مرغ از مردم پذیرفته میشوند. همچنین امکان اهدای اسب با شرایط خاص وجود دارد، از جمله داشتن پاسپورت دامپزشکی، سلامت مناسب برای حملونقل و عدم درمان دارویی در ماه گذشته. نکته مهم این است که سگ و گربه به هیچ عنوان در این برنامه قرار ندارند.
باغوحش تأکید کرده است که هیچ حیوانی به صورت زنده وارد محوطه درندگان نمیشود. همه حیوانات اهدایی ابتدا تحت بیهوشی و سپس با روشهای استاندارد کشتار انسانی از بین میروند و پس از آن به عنوان «طعمه کامل» برای شیرها، ببرها و سایر گوشتخواران استفاده میشوند.
به گزارش رازبقا مدیران آلبورگ این کار را یک رویکرد علمی و منطقی میدانند. آنها معتقدند تغذیه درندگان با طعمه کامل، نهتنها مواد مغذی بیشتری به آنها میرساند، بلکه باعث تحریک رفتارهای طبیعی مانند شکار، پاره کردن گوشت و جویدن استخوان میشود. این کار به سلامت روانی و جسمی حیوانات کمک میکند و از طرفی از هدررفت منابعی مانند لاشه حیوانات غیرقابلنگهداری جلوگیری میشود.
برخی کارشناسان و حامیان این تصمیم، آن را نمونهای از مدیریت پایدار و نزدیک به طبیعت میدانند. به گزارش رازبقا به باور آنها، در طبیعت نیز درندگان با شکار کامل طعمه خود را تغذیه میکنند و این روش در محیط باغوحش باعث حفظ رفتار طبیعی و کاهش وابستگی به گوشت صنعتی میشود. همچنین، استفاده از حیوانات اهداشده میتواند هزینه تأمین خوراک را کاهش دهد و منابع مالی را به بخشهای دیگر نگهداری اختصاص دهد.
در مقابل، بسیاری از شهروندان و فعالان حقوق حیوانات این اقدام را غیراخلاقی میدانند. منتقدان میگویند اهدای حیوانات خانگی—even اگر کوچک باشند—بهعنوان غذا برای درندگان، میتواند دیدگاه جامعه نسبت به حیوانات را ابزاری و بیارزش کند. برخی معتقدند حتی با وجود کشتار انسانی، این فرآیند برای صاحبان حیوانات خانگی ناراحتکننده و شوکآور است.
افزون بر این، نحوه انتشار فراخوان در شبکههای اجتماعی نیز به شدت زیر سؤال رفته است. بسیاری بر این باورند که لحن و بیان مستقیم موضوع بدون زمینهسازی فرهنگی مناسب، باعث شد که واکنشها بسیار منفی و احساسی باشد.
پس از انتشار خبر، داستانهایی از اهدای برخی حیوانات خاص به این باغوحش در رسانهها بازتاب پیدا کرد. یکی از مواردی که جنجال زیادی به پا کرد، اهدای یک پونی توسط خانوادهای بود که به دلیل بیماری حیوان، تصمیم گرفتند آن را به باغوحش بسپارند تا به چرخه تغذیه درندگان کمک کند. این اقدام هم با حمایت و هم با انتقاد گسترده همراه شد.
به گزارش رازبقا جالب است که چنین رویکردی در برخی کشورهای اروپایی سابقه طولانی دارد، اما در بسیاری نقاط دیگر جهان، بهویژه آمریکا، حساسیتهای فرهنگی مانع از اجرای آن میشود. در ایالات متحده معمولاً گوشت درندگان باغوحش از طریق زنجیرههای تأمین صنعتی و با استانداردهای دامپزشکی خاص تهیه میشود و استفاده از حیوانات اهداشده، بهخصوص حیوانات خانگی، کمتر دیده میشود.
اقدام باغوحش آلبورگ در دانمارک، موجی از بحثهای جدی را درباره مرز میان رفاه حیوانات، اخلاق و واقعیتهای زیستشناسی به راه انداخته است. حامیان آن را روشی علمی و پایدار میدانند که به سلامت درندگان و استفاده بهینه از منابع کمک میکند. در مقابل، مخالفان از جنبه احساسی و اخلاقی، آن را غیرقابلقبول میدانند. این اختلاف نظرها نشان میدهد که حتی تصمیماتی که از نگاه علمی منطقی به نظر میرسند، در بستر فرهنگی و اجتماعی میتوانند به چالش جدی کشیده شوند.