مرغ عشق دارچینی؛ خوش‌رنگ‌ترین مرغ عشق دنیا که رنگی شبیه دارچین دارد | چطور یک مرغ عشق دارچینی تولید کنیم؟

راز بقا: در میان گونه‌های رنگارنگ مرغ عشق، مرغ عشق دارچینی (Cinnamon Budgie) جایگاه ویژه‌ای در دل پرورش‌دهندگان و علاقه‌مندان به پرندگان دارد. این نوع یک گونه‌ی جداگانه نیست، بلکه جهش ژنتیکی در مرغ عشق‌های معمولی است که نخستین بار در اوایل قرن بیستم شناسایی شد. 

به گزارش راز بقا، آنچه مرغ عشق دارچینی را متمایز می‌کند، پر‌های نرم‌تر با رنگ‌های گرم‌تر و خلق‌وخوی آرام‌تر اوست؛ ویژگی‌هایی که باعث محبوبیتش به‌عنوان حیوان خانگی و پرنده‌ی نمایشی شده است. ترکیب زیبایی، کمیابی و شخصیت جذاب، این پرنده را در هر پرنده‌خانه‌ای چشمگیر می‌سازد.

ویژگی‌های ظاهری و فیزیکی

به گزارش راز بقا، مرغ عشق دارچینی بیشتر به‌خاطر سایه‌های قهوه‌ای مایل به قرمز یا خاکستری روشن شناخته می‌شود که جایگزین خطوط و نقش‌های مشکی در مرغ عشق‌های معمولی شده است. به‌جای خطوط و لکه‌های سیاه پررنگ، این پرنده‌ها نقوشی قهوه‌ای روشن یا خاکستری ملایم روی بال‌ها، سر و پشت خود دارند. چشمان آنها معمولاً تیره با ته‌رنگ قرمز در دوران جوانی است که می‌تواند آنها را از دیگر جهش‌ها متمایز کند.

رنگ اصلی بدن - چه سبز، آبی یا رنگ‌های دیگر - نیز نرم‌تر و ملایم‌تر به نظر می‌رسد و ظاهری شبیه پاستل ایجاد می‌کند. پر‌های این پرنده اغلب «نرم‌تر» و «گرم‌تر» از باجی‌های معمولی توصیف می‌شود. همین زیبایی ظریف، آنها را در نمایشگاه‌ها و مسابقات بسیار محبوب کرده است. افزون بر این، بسیاری بر این باورند که مرغ عشق‌های دارچینی نسبت به سایر گونه‌ها آرام‌تر و مهربان‌تر هستند، هرچند این موضوع می‌تواند در هر پرنده متفاوت باشد. 

ژنتیک و پرورش

به گزارش راز بقا، جهش دارچینی یک جهش وابسته به جنس و مغلوب است؛ یعنی الگوی وراثت آن به جنسیت پرنده بستگی دارد. به زبان ساده، نر‌ها باید دو نسخه از ژن دارچینی داشته باشند تا این ویژگی در ظاهرشان دیده شود، اما ماده‌ها تنها با یک نسخه آن را نشان می‌دهند. همین موضوع پرورش مرغ عشق دارچینی را هم جذاب و هم کمی چالش‌برانگیز می‌سازد.

پرورش‌دهندگان اغلب مرغ عشق‌های دارچینی را با مرغ عشق‌های معمولی جفت می‌کنند تا تنوع ژنتیکی و سلامت نسل بعدی را تقویت کنند. از آنجا که جهش دارچینی با سایر ژن‌های رنگی ترکیب می‌شود، می‌تواند همراه با رنگ‌های آبی، سبز، اوپالین، و حتی آلبینو یا لوتینو، ظاهر‌های چشمگیری خلق کند. 

برای نمونه، یک مرغ عشق دارچینی اوپالین همزمان نقوش قهوه‌ای کم‌رنگ و طرح‌های ویژه اوپالین را خواهد داشت که پرنده‌ای بسیار جذاب پدید می‌آورد.

شناخت ژنتیک مرغ عشق‌های دارچینی برای پرورش‌دهندگانی که قصد تولید پرندگان باکیفیت و سالم را دارند بسیار مهم است. پرورش انتخابی در طول زمان باعث شده این نوع جهش به‌عنوان گونه‌ای شناخته‌شده و پایدار در نمایشگاه‌های بین‌المللی مطرح شود.

مراقبت و محبوبیت

مرغ عشق‌های دارچینی همانند سایر مرغ عشق‌ها برای زندگی سالم نیازمند مراقبت مناسب هستند. آنها باید در قفسی جادار با نشیمنگاه‌هایی با ضخامت‌های مختلف، اسباب‌بازی‌های محرک ذهنی، و فرصت پرواز و ورزش روزانه نگهداری شوند. رژیم غذایی متعادل شامل دانه‌های باکیفیت، سبزیجات تازه و مکمل‌های معدنی برای سلامت و کیفیت پر‌ها ضروری است.

از نظر خلق‌وخو، مرغ عشق‌های دارچینی به‌ویژه به این دلیل محبوب‌اند که بسیاری معتقدند نسبت به سایر گونه‌ها مهربان‌تر و رام‌تر هستند. هرچند این ویژگی علمی اثبات نشده، اما بسیاری از صاحبان گزارش داده‌اند که این پرندگان به‌سرعت با انسان خو می‌گیرند و رفتاری محبت‌آمیز دارند. همین طبیعت دلنشین، همراه با ظاهر منحصربه‌فردشان، باعث شده در میان علاقه‌مندان تازه‌کار و پرورش‌دهندگان حرفه‌ای بسیار محبوب باشند.

در سطح جهانی، مرغ عشق‌های دارچینی در نمایشگاه‌ها حضوری پررنگ دارند و رنگ‌آمیزی نرم و خاصشان توجه داوران را جلب می‌کند. قابلیت ترکیب‌پذیری جهش سینامون با جهش‌های دیگر نیز باعث شده پرورش‌دهندگان همواره در پی کشف و تولید ظاهر‌های جدید و جذاب باشند. برای صاحبان خانگی نیز مرغ عشق دارچینی ترکیبی از زیبایی و همراهی صمیمی را ارائه می‌دهد.

مرغ عشق دارچینی چیزی فراتر از یک تغییر رنگ است؛ ترکیبی از زیبایی ظریف، جذابیت ژنتیکی و شخصیت دلنشین است. از نقوش قهوه‌ای روشن روی پر‌ها گرفته تا طبیعت آرام و دوست‌داشتنی، این پرنده توانسته طرفداران وفاداری در سراسر جهان پیدا کند. چه به‌عنوان پرنده‌ای نمایشی و چه به‌عنوان همدمی خانوادگی، مرغ عشق دارچینی همچنان با جذابیت خاص خود دل دوستداران پرندگان را می‌برد.