












راز بقا: کبوتر پادوانا (Padovana Chichen) یکی از قدیمیترین و منحصربهفردترین نژادهای مرغ در اروپاست که در منطقه ونتو در شمال ایتالیا منشاء گرفته است. این نژاد به خاطر تاج پرهای غیرمعمول و ظاهر چشمگیرش شهرت دارد و نهتنها یک حیوان مزرعهای جذاب است، بلکه قطعهای زنده از تاریخ کشاورزی محسوب میشود.
به گزارش راز بقا، اگرچه در گذشته بیشتر به خاطر تولید تخم مرغ ارزشمند بود، امروزه پادوانا به خاطر زیبایی تزئینی و میراث فرهنگیاش مورد تحسین قرار میگیرد.
به گزارش راز بقا، مرغ پادوانا ریشههای تاریخی عمیقی دارد. نام آن از شهر پادووا گرفته شده؛ شهری که در قرون وسطی و دوران رنسانس مرکز تجارت و کشاورزی بود. برخی تاریخدانان معتقدند این نژاد ممکن است از مرغهایی که از اروپای شرقی یا حتی آسیا به ایتالیا آورده شدهاند، سرچشمه گرفته باشد و طی قرنها در ایتالیا پرورش یافته است.
تا قرنهای ۱۶ و ۱۷، پادوانا به عنوان پرندهای با تاج پرهای برجسته شناخته میشد که آن را از سایر مرغهای اروپایی متمایز میکرد.
این نژاد نه تنها در مزارع محبوب شد، بلکه در دربار اشراف نیز مورد تحسین قرار گرفت و به عنوان نمادی از ظرافت و شکوه شناخته میشد. نسخههای قدیمی کتابها و نقاشیها گاهی مرغهایی با تاج شبیه به پادوانا را نشان میدهند که حضور طولانی آن را در فرهنگ اروپایی تأیید میکند. امروزه این نژاد همچنان به عنوان یک نژاد شناختهشده ایتالیایی باقی مانده و به عنوان بخشی از میراث کشاورزی ایتالیا محافظت میشود.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
پینات؛ پیرترین مرغ دنیا و رکورد دار گینس که ۲۱ سال عمر کرد و با مرگ دخترش در روز کریسمس از دنیا رفت
ویژگی برجسته پادوانا تاج بزرگ و کروی پرهای روی سر آن است. این «توپک» پرها باعث میشود شبیه یک تاج زنده پرپشت به نظر برسد. برخلاف سایر نژادهای تاجدار، پادوانا تاج ندارد که باعث میشود سر آن ظاهری صافتر داشته باشد. ریش و پرهای اطراف صورت ظاهر خاصی به آن میبخشد و پرنده را تقریباً سلطنتی نشان میدهد.
مرغهای پادوانا در رنگهای متنوعی از جمله طلایی، نقرهای، سیاه و زردکِرمی وجود دارند. پرهایشان براق و شیک است و در نور خورشید میدرخشند. مرغها اندازهای متوسط و نسبتاً سبک دارند، در حالی که خروسها به دلیل پرهایشان بلندتر و برجستهتر به نظر میرسند. بدن آنها جمعوجور، اما محکم است و به خوبی با محیطهای مختلف سازگار میشود.
یکی دیگر از ویژگیهای جالب ساختار جمجمه آنهاست. مرغهای پادوانا، مانند برخی نژادهای تاجدار دیگر، برآمدگی استخوانی خاصی روی جمجمه دارند که تاج بزرگ پرها را نگه میدارد. این ویژگی اسکلتی منحصربهفرد یکی از دلایل تمایز این نژاد است.
به گزارش راز بقا، اگرچه در گذشته برای تخم و گوشت نگهداری میشد، امروزه مرغهای پادوانا عمدتاً به عنوان پرندههای تزئینی پرورش داده میشوند. آنها تعداد نسبتاً خوبی تخم سفید کوچک تا متوسط میگذارند، اما جذابیت اصلیشان در زیبایی آنهاست. پرورشدهندگان و علاقهمندان آنها را در نمایشگاههای طیور به نمایش میگذارند، جایی که تاجهای پرزرقوبرقشان توجه زیادی جلب میکند.
از نظر خلق و خو، مرغهای پادوانا معمولاً آرام و دوستانه هستند، هرچند تاج بزرگشان گاهی دید آنها را محدود میکند. این موضوع باعث میشود در برابر شکارچیان آسیبپذیرتر باشند و نیاز به مراقبت بیشتری در محیطهای باز داشته باشند. با این حال، آنها پرندگانی مقاوم هستند و به لطف پرهای ضخیمشان به خوبی با آبوهوای سرد سازگار میشوند.
از لحاظ فرهنگی، پادوانا جایگاه ویژهای در سنت کشاورزی ایتالیا دارد. سازمانهای منطقهای و پرورشدهندگان برای حفظ این نژاد تلاش کردهاند و آن را بخشی از تنوع زیستی ایتالیا میدانند. برای بسیاری از علاقهمندان، نگهداری از مرغهای پادوانا تنها به دلیل زیبایی نیست، بلکه پیوندی زنده با قرنها تاریخ کشاورزی محسوب میشود.
به گزارش راز بقا، مرغ پادوانا یکی از عجیبترین نژادهای طیور در جهان است. یکی از عجیبترین ویژگیهای آن برآمدگی استخوانی روی جمجمه است. برخلاف بیشتر مرغها، پادواناها جمجمهای گنبدیشکل دارند که تاج عظیم پرهایشان را نگه میدارد. این ساختار استخوانی غیرمعمول آنها را از نظر ژنتیکی منحصربهفرد کرده و قرنهاست که توجه دانشمندان و پرورشدهندگان را جلب کرده است.
واقعیت عجیب دیگر این است که تاج پرهای آنها اغلب دیدشان را محدود میکند و باعث میشود نسبت به سایر مرغها دستوپاچلفتیتر و زودتر وحشتزده شوند. به همین دلیل، پادواناها گاهی خجالتی یا عصبی به نظر میرسند، در حالی که در واقع پرندگانی مهربان هستند. کشاورزان اغلب کمی تاجشان را کوتاه میکنند تا بهتر ببینند.
این نژاد همچنین غیرمعمول است، زیرا اصلاً تاج ندارد، بر خلاف تقریباً تمام مرغهای دیگر. سر صاف و پرهای شبیه ریش آنها، ظاهری تقریباً «بیگانه» به آنها میبخشد.
به گزارش راز بقا، تاریخچه پادوانا پر از رمز و راز است. برخی افسانهها میگویند ممکن است از مرغهایی که از آسیا به ایتالیا آورده شدهاند، نشأت گرفته باشد، در حالی که برخی دیگر معتقدند اشراف ایتالیایی آن را صرفاً به عنوان یک شگفتی پرورش دادهاند. به هر حال، این نژاد یکی از عجیبترین و در عین حال زیباترین مرغهای جهان است.