راز بقا: بز ریشو (bearded goat) یا بز وحشی ترکمن (Turkmen wild goat) یکی از چشمگیرترین و در عین حال ناشناختهترین زیرگونههای بزهای وحشی در آسیای مرکزی است. این جانور با شاخهای بزرگ و خمیده، توانایی خارقالعاده در صعود و قیافه متمایزی که ریش طویلش ایجاد میکند، شهرت دارد.
به گزارش راز بقا، بز ریشو یا بز وحشی ترکمن که در سختترین و خشکترین محیطهای کوهستانی زندگی میکند، نمادی از استقامت، سازگاری و قدرت است. با وجود توانایی بقای چشمگیر، این گونه امروز با تهدیداتی همچون شکار و تخریب زیستگاه روبهروست و نیازمند توجه جدی حفاظتی است.

به گزارش راز بقا، بز وحشی ترکمن در ارتفاعات صخرهای ترکمنستان، شمالشرق ایران، جنوب ازبکستان و بخشهایی از افغانستان زندگی میکند. زیستگاه آن شامل صخرههای تند، دامنههای خشک، درههای کمگیاه و شیبهایی است که عبور از آن برای بسیاری از جانوران غیرممکن است.
این بز وحشی معمولاً در ارتفاع ۶۰۰ تا ۳۰۰۰ متر دیده میشود؛ جایی که اختلاف دمای شبانهروز شدید است و دسترسی به آب بسیار محدود. با این حال، بز ریشو توانسته با خوردن گیاهان خاردار، بوتههای خشک و علفهایی که اغلب علفخواران نمیتوانند هضم کنند، خود را با این شرایط وفق دهد.
فعالیتهای انسانی مانند معدنکاوی، چرای دام و شکار غیرمجاز باعث کاهش شدید گسترده پراکندگی آن شده است. با این وجود، مناطق حفاظتشده در ایران و ترکمنستان نقش مهمی در حفظ باقیمانده جمعیت این گونه دارند.

به گزارش راز بقا، مشهورترین ویژگی بزوحشی ترکمن شاخهای عظیم و خمیده نرهاست که میتواند بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر رشد کند. این شاخها علاوه بر نمایش قدرت، در نبردهای خشنی که نرها در فصل جفتگیری انجام میدهند، بهعنوان سلاح استفاده میشود.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
نرها از مادهها بزرگترند و ریش بلند و تیرهای دارند که در زمستان پرپشتتر میشود. رنگ بدن آنها از قهوهای روشن تا خاکستری تیره متغیر است و خطوط سیاهرنگ روی پاها و شانهها خصوصاً در نرها بیشتر دیده میشود.

با وجود جثه نسبتاً بزرگ، بز ریشو بسیار چابک است؛ میتواند از صخرههای تقریباً عمودی بالا برود، فاصلههای بزرگ را بپرد و در مسیرهای ناهموار با دقت فوقالعاده حرکت کند.
این گونه عمدتاً روزفعال است و صبح زود یا هنگام عصر چرا میکند. گلهها معمولاً کوچکاند و از مادهها و بزغالهها تشکیل میشوند، در حالی که نرهای بالغ بیشتر سال را تنها زندگی میکنند. بینایی قوی به آنها امکان میدهد از فاصلهای دور خطر را تشخیص دهند و از شکارچیانی مانند پلنگ، گرگ و عقابها دوری کنند.

به گزارش راز بقا، بز ریشو یا بز وحشی ترکمن بهعنوان یکی از علفخواران اصلی مناطق کوهستانی، نقش مهمی در کنترل گیاهان و تغذیه شکارچیان بزرگ دارد. کاهش جمعیت این گونه میتواند باعث آشفتگی اکولوژیکی، رشد بیشازحد برخی گیاهان و کمبود غذا برای گوشتخواران شود.

این گونه در فهرست IUCN در طبقه آسیبپذیر (Vulnerable) قرار دارد. شکار غیرقانونی برای بهدست آوردن شاخهای بسیار بزرگ نرها، یکی از مهمترین تهدیدهاست. رقابت با دامهای اهلی و تغییرات اقلیمی نیز به کاهش منابع غذایی و آبی آن دامن زده است.
اقدامات حفاظتی شامل ایجاد مناطق حفاظتشده، کنترل شکار، آموزش جوامع محلی و نظارت بر جمعیت است. هرچند این اقدامات در برخی مناطق مؤثر بودهاند، بقای بلندمدت این گونه نیازمند سیاستهای زیستمحیطی قویتر و همکاری بین کشورهای منطقه است.

به گزارش راز بقا، بز وحشی ترکمن یا بز ریشو رفتارها و ویژگیهای شگفتانگیز فراوانی دارد که آن را به یکی از جالبترین علفخوران آسیایی تبدیل کرده است.
یکی از عجیبترین تواناییهای آن، زنده ماندن تا دو هفته بدون نوشیدن آب است. این جانور از رطوبت گیاهان خشک استفاده میکند و کلیههای فوقالعاده کارآمدش توانایی دفع نمک و حفظ آب را دارند.

توانایی عجیب دیگر، پریدن از فاصلههای بیش از دو متر روی صخرههای تیز و فرود آمدن روی لبههایی بسیار باریک است. ساختار خاص سمهای آن که دارای یک لایه لاستیکی داخلی است، به بز ترکمن اجازه میدهد روی سطوح لغزنده و عمودی تعادل کامل داشته باشد.

در فصل جفتگیری، نرها وارد نبردهای شدید شاخبهشاخ میشوند که گاهی بیش از یک ساعت طول میکشد. صدای برخورد شاخها در درهها میپیچد و کیلومترها دورتر شنیده میشود. همچنین باورهایی میان دامداران وجود دارد مبنی بر اینکه این بز میتواند نزدیک شدن طوفان یا باران را خیلی زودتر از انسان تشخیص دهد، چون ناگهان مسیر حرکت گله را تغییر میدهد.
شاخهای بز ترکمن نیز در طول عمر رشد میکنند و در نرهای مسن فرمی مارپیچ و باشکوه میگیرند که آنها را شبیه حیوانات افسانهای میکند.
