بیشترین شهاب سنگ‌ در کجای زمین سقوط می‌کند؟ | هر سال چند شهاب سنگ به زمین برخورد می‌کند؟

راز بقا: پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تقریباً ۱۷٬۰۰۰ شهاب سنگ در هر سال به سطح زمین برخورد می‌کنند. اما این عدد از کجا به‌دست می‌آید؟

به گزارش راز بقا؛ تخمین‌های فعلی از موادی که به سطح زمین می‌افتند براساس شبکه‌های نظارتی شهاب سنگ روی سطح زمین هستند. اما این شبکه‌ها بسیار محدودند. دانشمندان برای شناسایی دقیق‌تر میزان شهاب سنگ‌ها، در قطب جنوب به‌دنبال آن‌ها می‌گردند. علت این است که این سنگ‌ها در زمین برفی و یخ‌زده قطب جنوب ساده‌تر است.

با دانستن تعداد شهاب سنگ‌هایی که به قطب جنوب برخورد می‌کنند، می‌توان آمار این برخورد‌ها را برای کل زمین محاسبه کرد. اما نباید نتیجه گرفت که شهاب سنگ‌ها در قطب جنوب بیشتر سقوط می‌کنند. درواقع، هرچه به استوا نزدیک‌تر شویم، سقوط شهاب سنگ‌ها بیشتر می‌شود.

بیشترین برخورد‌های شهاب سنگ در خود نواحی استوایی رخ می‌دهند. تخیمن‌ها نشان می‌دهد که ریسک برخورد شهاب سنگ‌های بزرگ در استوا ۱۲٪ بیشتر و در قطب‌های زمین ۲۷٪ درصد کمتر از باقی نواحی زمین است.

سالانه چند شهاب سنگ به زمین برخورد می‌کند؟

طبق تحقیقات دانشمندان سالانه کمتر از ۱۰ هزار شهاب سنگ به زمین برخورد می‌کنند.

هر ساله، میلیون‌ها قطعه سنگی در جو زمین می‌سوزند براساس گزارش‌ها، بسیاری از این قطعات برای مدت کوتاهی شعله ور و به عنوان شهاب سنگ در آسمان ظاهر می‌شوند.

به گزارش سایت.livescience؛ سنگ‌هایی که روی زمین فرود می‌آیند به عنوان شهاب سنگ شناخته می‌شوند. طبق تحقیقات دانشمندان سقوط شهاب سنگ‌ها به زمین احتمالا خسارت‌های جبران ناپذیر وارد کرده و باعث انقراض موجودات زنده بر روی کره زمین خواهد شد.

البته برخورد شهاب سنگ‌های غول پیکر که حدود ۶۶ میلیون سال پیش به سلطنت دایناسور‌ها پایان داد فوق العاده نادر است، اما در عوض، بیشتر سنگ‌هایی که به زمین می‌افتند بسیار کوچک هستند و خطری برای موجودات زنده نخواهند داشت.

دانشمندان تخمین می‌زنند که کمتر از ۱۰ هزار شهاب سنگ به زمین یا دریا و اقیانوس‌ها برخورد می‌کنند که در مقایسه با ماه که جو ندارد و با اندازه‌های مختلف سنگ‌های فضایی برخورد می‌کند، بسیار کم است.

به گفته انجمن شهاب‌سنگ آمریکا (AMS) اندازه عرض شهاب سنگ‌هایی که به زمین برخورد می‌کنند حدود ۳ فوت (۱ متر) یا کوچکتر است.

شهاب‌سنگ‌ها معمولاً قطعاتی از سیارک‌ها یا دنباله‌دار‌ها هستند. با این حال، برخی ممکن است زباله‌هایی باشند که از سیارات یا قمر‌ها منفجر شده در فضا ایجاد شده‌اند. طبق گفته انجمن Meteoritical بیش از ۳۰۰ شهاب سنگ شناخته شده وجود دارد که به عنوان قطعاتی از مریخ منشأ گرفته اند.

همانطور که شهاب‌سنگ‌ها در جو زمین حرکت می‌کنند از اصطکاک هوا می‌سوزند و رگه‌هایی از نور در سراسر آسمان تولید می‌کنند. به گفته AMS، یک شهاب سنگ بسیار درخشان به عنوان گلوله آتش شناخته می‌شود. AMS خاطرنشان کرد: هزاران گلوله آتشین هر روز در آسمان زمین شعله ور می‌شوند، اما بیشتر آن‌ها در اقیانوس‌ها و مناطق خالی از سکنه سقوط می‌کنند. براساس گزارش‌ها بسیاری از این سنگ‌ها که در روز با زمین برخورد می‌کنند به دلیل روشنایی نورشان دیده نمی‌شود.

گونزالو تانکردی، ستاره شناس دانشگاه جمهوری در مونته ویدئو، اروگوئه، گفت: "بیشتر سنگ‌های کشف شده از بارش شهابی مرتبط با غبار منتشر شده توسط دنباله دار‌ها می‌آیند. با این حال، بارش‌های شهابی این نوع سنگ‌ها را تولید نمی‌کنند، زیرا آن‌ها در چنین بارش‌هایی معمولاً برای زنده ماندن از سقوط به زمین بسیار شکننده هستند".

تانکردی برای تخمین اینکه چه تعداد شهاب سنگ سالانه با موفقیت به زمین برخورد می‌کند، داده‌های انجمن شهاب سنگ را تجزیه و تحلیل کرد. از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۸، ۹۵ ز سقوط شهاب سنگ به زمین گزارش شده که میانگین نرخ آن حدود ۷.۹ گزارش در سال است.

 تانگری گفت که به طور قطع نمیدانیم که چه تعداد شهاب سنگ به اقیانوس سقوط می‌کنند. با این حال، ۲۹ درصد از سطح زمین را خشکی پوشانده است. او خاطرنشان کرد: مناطق شهری که حدود ۵۵ درصد مردم در آن زندگی می‌کنند، حدود ۰.۴۴ درصد از زمین را پوشش می‌دهند.

تانکردی تخمین زد که تعداد کل سقوط شهاب سنگ‌های زمینی بر روی زمین تقریباً برابر با تعداد شهاب سنگ‌های گزارش شده در مناطق شهری تقسیم بر درصد زمین‌های زمین تحت پوشش پراکندگی شهری است. در مجموع، او تخمین زد که احتمالاً "حدود ۶۱۰۰ شهاب سنگ در سال بر روی کل زمین و حدود ۱۸۰۰ شهاب سنگ در سطح زمین سقوط می‌کند. 

تانکردی خاطرنشان کرد که انتظار می‌رود سنگ‌های فضایی با عرض حدود ۳۳ فوت (۱۰ متر) هر ۶ تا ۱۰ سال یکبار وارد جو زمین شوند. او افزود که سنگی ببزرگ است که انفجاری مانند رویداد تونگوسکا در سال ۱۹۰۸ در روسیه را ایجاد کند که طبق تحقیقات دانشمندان تقریباً هر ۵۰۰ سال یکبار این سقوط اتفاق می‌افتد.

تخمین زده می‌شود که برخورد شهاب سنگ‌های بزرگ به عرض حدود ۳۲۸۰ فوت (۱ کیلومتر) هر ۳۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار سال اتفاق بیفتد، در حالی که برخوردی مانند آنچه که دوره کرتاسه پایان یافت و دایناسور‌ها را محو کرد ممکن است یک بار در ۱۰۰ میلیون تا ۲۰۰ میلیون اتفاق بیفتد.