(تصاویر) ماجرای یک روز غم‌انگیز و رفاقت عجیب گورخر و کرگدن!

راز بقا: دیزی بچه کرگدن سفید و موجاجی گورخر دشتی، چه در حال بازی با توپ باشند و یا در حال تعقیب و مسابقه دادن باشند و حتی شب در آغوش هم باشند از هم جدایی‌ناپذیرند. آن‌ها در پناهگاه مراقبت از کرگدن وحشی در آفریقای جنوبی زندگی می‌کنند. پترونل نیوودت، بنیانگذار پناهگاه، درباره دو حیوان جوانی که او در بزرگ کردنشان نقش مهمی داشته، می‌گوید: «نمی‌توانید باور کنید این بچه‌ها چقدر دوست‌داشتنی هستند».

به گزارش راز بقا، «موجاجی» گورخر جوان که از نام الهه باران در فرهنگ مردم محلی گرفته شده، پس از یک طوفان شدید، تنها و مبتلا به کم خونی ناشی از کنه در پارک ملی کروگر پیدا شد. چند روز بعد، محیط بانان دیزی را پیدا کردند. او فقط ۱۲ ساعت سن داشت و هنوز بند نافش بسته بود. دیزی مبتلا به عفونت بود و مادرش احتمالا برای شاخش توسط انسان‌ها شکار شده بود.

این حیوانات در تنهایی احتمالاً زنده نمی‌ماندند. اما برخی افراد با کمک حافظان محیط زیست شانس بازگشت به طبیعت را به این دو حیوان جوان اهدا کردند. 

هر دو گونه می‌توانند تا یک ساعت پس از تولد بایستند، اما هم کرگدن سفید و هم گورخر دشتی هنوز نیاز به مراقبت والدین دارند. گوساله‌های کرگدن دو تا سه سال در کنار مادر می‌مانند، در حالی که گورخر‌ها بعد از یک سال می‌توانند مستقل شوند. در این بازه زمانی، حیوانات جوان برای غذا، محافظت و اجتماعی شدن به مادران خود تکیه می‌کنند.

اگرچه این گونه‌ها در حیات وحش تعامل نزدیکی ندارند، نیوودت این دو یتیم را کنار هم قرار داد تا آرامشی را که به دلیل از دست دادن مادرشان از آن‌ها دریغ شده بود، دریافت کنند. او می‌گوید که این جفت به خصوص دوست داشتند هنگام خواب یکدیگر را لمس کنند. نیوودت می‌گوید: «این احساسی است شبیه به؛ «اوه یک نفس کوچک دیگر در کنار من است و یک ضربان قلب کوچک دیگر در کنار من.»

به علاوه، این دو حیوان می‌توانستند به یکدیگر یاد دهند که چگونه بازی کنند. تری راث، دانشمند متخصص کرگدن در باغ وحش سینسیناتی، می‌گوید: «رفتار بازی برای ایجاد مهارت‌های اجتماعی، یادگیری مرز‌ها و توانایی جسمانی بسیار مهم است. معاشرت با حیوان دیگر در سنین جوانی باعث می‌شود که آن‌ها به لحاظ اجتماعی سازگارتر شوند». 

در طبیعت، قلمرو کرگدن‌ها و گورخر‌ها با هم همپوشانی دارد؛ هر دو گیاهخوار هستند. راث می‌گوید: «استفاده کرگدن‌های سفید و گورخر‌ها از ساوانا تقریباً مشابه است. این حیوانات هر دو پریسوداکتیل هستند، گروهی از گیاهخواران سُم‌دار که شامل اسب و الاغ می‌شود. «آن‌ها از نظر طبقه بندی بیشتر از هر چیز دیگری به هم مرتبط هستند.» او می‌گوید که این احتمالا توضیح می‌دهد که چرا یک کرگدن می‌تواند به عنوان یک دوستِ جانشین برای یک گورخر عمل کند».

مهارت‌هایی وجود دارد که این دو حیوان فقط می‌توانند از گونه خود بیاموزند. راث توضیح می‌دهد کرگدن به طور غریزی در گل می‌غلتد تا از گاز گرفتن مگس‌ها رهایی یابد، یافتن محل دیواره‌های گِلی و منابع آب مهارتی است که از مادر آموخته شده است. دیزی باید این را از دیگر کرگدن‌ها یاد بگیرد.

همچنین موجاجی باید در مورد سلسله مراتب گله از دیگر گورخر‌ها بیاموزد. این حیوانات در گروه‌های دائمی با یک نر، شش ماده و کره های‌شان زندگی می‌کنند. آن‌ها اغلب در یک خط به رهبری ماده سفر می‌کنند و بقیه بر اساس رتبه به دنبال او می‌روند.