مسابقه فضایی قرن بیست‌ویکم آغاز شده است!

راز بقا: اگر رقابت فضایی قرن بیستم بر سر قدرت سیاسی بود، این قرن این رقابت در مورد پول خواهد بود. اما برای کسانی که رویای بازگرداندن انسان‌ها به ماه و احتمالاً مریخ را در سر می‌پرورانند، زمان هیجان‌انگیزی برای زنده‌بودن است، چه رئیس‌جمهور‌ها و چه میلیاردر‌ها که کرایه را پرداخت می‌کنند.

به گزارش راز بقا، پرواز فضایی در حال گذراندن یک لحظه رنسانس است و انرژی تازه‌ای را به ارمغان می‌آورد که از زمان برنامه آپولو دیده نشده بود و برای اولین بار، شرکت‌های خصوصی به جای دولت‌ها رهبری این کار را داشتند.

در دوره فعلی مجموعه‌ای از ماموریت‌ها انجام شده؛ از پرواز‌های آزمایشی موفقیت‌آمیزِ بزرگترین موشکی که تاکنون ساخته شده گرفته تا ساخت اولین کاوشگر خصوصی ساخته شده برای فرود بر سطح ماه. همه این‌ها نشان می‌دهد که انسان‌ها در حال ورود به فضایی هستند که «فضای سوم» نامیده می‌شود.

گرگ سادلیر (Greg Sadlier)، اقتصاددان فضایی و یکی از بنیانگذاران مشاوره فضا، می‌گوید: «این‌که بگوییم در دوره جدیدی هستیم، کاملاً منصفانه است. ما در عصر رقابت یا عصر تجاری هستیم. موانع ورود کمتر است، هزینه‌ها کاهش یافته که در‌ها را به روی کشور‌ها باز کرده است.»

از نظر سادلیر این یعنی دموکراتیزه کردن فضا.

+ پیشنهاد مطالعه: چرا در فضا هیچ صدایی وجود ندارد؟

از پیشتاز بودنِ شوروی و آمریکا تا رقبای تازه‌نفس

امروزه بیش از ۷۰ کشور برنامه فضایی دارند، اما برای مدت طولانی، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی تنها بازیگران بزرگ بودند.

اولین کاوشگر فضایی بشریت، یوری گاگارین (Yuri Gagarin) -فضانورد شوروی- در آوریل ۱۹۶۱ به دور کره زمین چرخید.

نقاشی دیواری یوری گاگارین در کراسنوگورسک، خارج از مسکو.

یک سال بعد، جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده، سخنرانی معروف خود را با عنوان «ما انتخاب می‌کنیم به ماه برویم» ایراد کرد و قول داد که یک مرد آمریکایی را به کره زمین ببرد. سطح ماه تا پایان این دهه در آستانه یک «پرچم خصمانه فتح» بود.

کندی اذعان داشت: «مطمئناً، همه این‌ها برای همه ما هزینه زیادی دارد»، اما جنگ سرد او را برانگیخت تا معادل امروزی صد‌ها میلیارد پول مالیات‌دهندگان آمریکایی را برای پیروزی در مسابقه فضایی خرج کند.

پایان جنگ سرد در سال ۱۹۸۹ لحظه کوتاهی از خوش بینی جهانی را به همراه داشت که به دومین عصر فضایی با مشارکت بیشتر منجر شد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی بیش از ۱۳ سال جمع‌آوری شد و از سال ۲۰۰۰، افراد چند ملیتی دائماً در فضا زندگی می‌کردند و با هم روی آزمایش‌هایی در آزمایشگاه در مدار کار می‌کردند.

با این حال، این دوره دوم همچنین شاهد کاهش تلاش‌ها برای رساندن انسان‌ها به فضا بود، که نماد آن برنامه شاتل فضایی ناسا بود که هرگز نتوانست مردم را فراتر از مدار زمین بفرستد و در نهایت در سال ۲۰۱۱ منحل شد؛ تا حد زیادی به این دلیل که دولت ایالات متحده نمی‌خواست هزینه‌های بالای آن را بپردازد.

پس از آن، واشنگتن مجبور شد برای رساندن فضانوردان خود به فضا به موشک‌های سایوز مسکو تکیه کند.

+پیشنهاد مطالعه: بعد از فضا چه چیزی وجود دارد؟

موشک استارشیپ اسپیس ایکس در سکوی پرتاب تگزاس خود ایستاده است.

با این حال، این هزینه‌های بالا اکنون با ورود مشاغل خصوصی به صحنه، اغلب به عنوان پیمانکاران دولتی، کاهش یافته است.در چند سال گذشته، برخی از این مشاغل شروع به کسب درآمد کرده‌اند، البته نه به دلایل تیتراژی مانند گردشگری فضایی، بلکه بیشتر برای ارسال ماهواره‌های ارتباطی، به ویژه اینترنت پهن‌باند.

بسیاری از برآورد‌ها حاکی از آن است که صنعت فضایی جهانی می‌تواند در دو دهه آینده بیش از یک تریلیون دلار درآمد ایجاد کند.

در مقاله‌ای که سال گذشته توسط شرکت مشاور استراتژی و مدیریت تاثیرگذار “McKinsey & Company” منتشر شد، شریک مدیریت جهانی باب استرنفلز و همکارانش به مدیران اجرایی نوشتند: «اگر فضا بخشی از استراتژی شما نیست، باید باشد.»

آن‌ها افزودند: «خیرا شاهد تغییرات قابل توجهی در منحنی هزینه بوده‌ایم: هزینه‌های پرتاب به لطف استفاده مجدد، مهندسی بهبود یافته و افزایش حجم، ۹۵ ٪ کاهش یافته است.»

سفینه فضایی ایلان ماسک SpaceX

سفیه “SpaceX” ایلان ماسک در خط مقدم این حرکت بوده است و سال گذشته ۹۶ بار با موشک‌های قابل استفاده مجدد خود پرتاب شد. بزرگترین سیستم این شرکت که Starship نام دارد و هنوز در حال توسعه است، به عنوان یک کاوشگر بین سیاره‌ای به بازار عرضه شده است.

ماسک می‌گوید که این موشک ۱۲۰ متری را ساخته است تا انسان بتواند مریخ را مستعمره کند. پیش از آن، ناسا برای فرود فضانوردان، از جمله فرودِ اولین زن روی ماه، دهه با اسپیس ایکس قرارداد بسته بود.

کشتی فضایی (Starship) تا ۱۵۰ تُن محموله دارد که پنج برابر باری است که شاتل فضایی می‌تواند حمل کند.

سیاست جهانی همچنان در فضا، اما با بازیگران بیشتری به ایفای نقش خود ادامه می‌دهد. چین با داشتن ایستگاه فضایی در حال کار، کاوشگر روی ماه و مریخ نورد در مریخ، از روسیه به عنوان رقیب اصلی ملی آمریکا پیشی گرفته است. پکن قرار است یک فضاپیمای روباتیک را به سمت دور ماه پرتاب کند.

قطب جنوب ماه (واقع در مرکز دایره قطبی قطب جنوب)، به ویژه، به عنوان یک «کمربند طلایی» برای اکتشاف ماه در نظر گرفته می‌شود، زیرا حاوی یخِ آب است که می‌تواند به عنوان آب آشامیدنی استفاده شود و حتی برای ساخت سوخت موشک تغییر شکال دهد.

بیشتر: فجایع طبیعی از ایستگاه فضایی چه شکلی است؟

هشدار دانشمندان درباره مسابقه سیاسی-تجاری فضا

دانشمندان هم در مورد سیاسی‌شدن و هم درباره تجاری‌سازی فضا نگران هستند، به‌ویژه وقتی از عملیات «معدن‌برداری» درماه بکر و دست‌نخورده سخن می‌گویند.

با این حال، حامیان اکتشافات فضایی به پیشرفت‌هایی اشاره می‌کنند که تاکنون انجام شده است. کشفِ «سی‌تی‌اسکن» (یک دستگاه پزشکی حیاتی که می‌تواند تومور‌ها را شناسایی کند) ریشه در تحقیقات قبل از ماموریت آپولو دارد. همچنین، فضانوردان در ایستگاه فضایی از محیط منحصر به فرد ریزگرانش برای درک بهتر بیماری‌هایی مانند آلزایمر استفاده کرده‌اند.

برای اقتصاددانانی مانند سادلیر، سومین عصر فضایی وضعیت بی‌سابقه‌ای را ایجاد می‌کند؛ وضعیتی که می‌تواند پایه‌های نظام بازار را به هم بزند.
در اقتصاد، ما فرض می‌کنیم که منابع محدود است. زمین محدود است. منابع طبیعی محدود است. اما فضا به ما این امکان را می‌دهد که آن را تغییر دهیم....