مرغ و خروس سراما؛ مرغ معروف به «جنگجوی شجاع» که شبیه انسان راه میرود!
راز بقا: مرغ و خروس سراما (Ayam Serama) که سرامای مالزیایی نیز نامیده میشود، یک نژاد مرغ است که در ۵۰ سال گذشته از کشور مالزی نشأت گرفته است.
تاریخچه مرغ و خروس سراما
به گزارش راز بقا، سراما از ایالت «کلانتان» مالزی سرچشمه میگیرد. بر اساس گفتهها این نژاد مرغ و خروس از طریق تلاقی بانتمهای ژاپنی و مالزیایی به وجود آمده است. داستانهای دیگری درباره ریشه این نژاد وجود دارد.
مثلا بر اساس برخی روایتها این پرندگان به عنوان هدیه توسط پادشاه تایلند به یک سلطان محلی در دوران باستان داده شده است. مرغهای کوچک همیشه از حیوانات خانگی محبوب این منطقه بودهاند و اغلب با نامهای «اَیام کاتیک» (جوجههای کوتوله) و «اَیام کانتیک» (جوجههای زیبا) شناخته میشوند.
نژاد مدرن به تلاشهای «وی ین ین» از کلانتان نسبت داده میشود که این نژاد را به نام راما، لقب پادشاهان تایلند، «سراما» نامید. این نژاد اولین بار در سال ۱۹۹۰ به نمایش گذاشته شد. در طول اپیدمی آنفولانزای پرندگان آسیایی در سال ۲۰۰۴، بسیاری از پرندگان این نژاد به دلیل نگرانیهای دولت معدوم شدند.
هیچ استاندارد مکتوبی برای این نژاد در کشور بومی آن یعنی مالزی وجود ندارد. با این حال، آنها اکنون یک راهنمای کلی در مورد امتیازدهی و قضاوت برای مسابقات در مالزی دارند. بسیاری از پرورش دهندگان یک استایل دارند که بر اساس آن پرورش میدهند، اما اغلب پرورش دهندگان چندین «استایل» را حفظ میکنند.
این استایلها اغلب نامهایی هستند که پرورشدهندهها برای توصیف خط خونی یک قهرمان (مانند Husin، Mat Awang) میدهند، اما ممکن است شکل، ویژگیها یا رفتار عمومیتری نیز داشته باشند (مانند باریک، زیردریایی، و اژدها). از این رو تنوع بسیار زیادی از این نژاد در مالزی وجود دارد، اما تم کلی آن یک مرغ شجاع کوچک با شخصیتی شبیه جنگجویان نترس یا یک سرباز اسباب بازی است.
شکل، رفتار، خلق و خو و جثه پرنده از مهمترین خصوصیات آن است. آنها با یکدیگر در مسابقات (که اغلب به عنوان «مسابقه زیبایی» توصیف میشود) رقابت میکنند و توسط چندین داور امتیاز میگیرند. جایزه پرندگان برنده میتواند مبلغ قابل توجهی باشد.
ویژگیهای ظاهری مرغ و خروس سراما
سراما با حالت ایستاده، سینه پر، پرهای دم عمودی که به صورت عمودی و محکم به سمت بالای بدن و بالهای عمودی رو به پایین که نزدیک سطح زمین قرار دارند مشخص میشود. در مالزی آنها را به عنوان جنگجویان شجاع و به دلیل ظاهرشان که بسیار شبیه انسان است، مرغهای فرشته توصیف میکنند.
آنها کوچکترین نژاد مرغ در جهان هستند. سراماها معمولاً کمتر از ۵۰۰ گرم هستند، اما حتی پرندگان کوچکتر با وزن کمتر از ۲۵۰ گرم در مالزی و در مناطق بومی خود پرورش داده شده اند. با این حال، اندازه و سایز به تنهایی فاکتور مناسبی برای معرفی مرغ و خروس سراما محسوب نمیشود. یک مرغ صرفا کوچک بدون داشتن ویژگیهای سراما، نژاد سراما نیست، بلکه فقط یک بانتم کوچک دیگر است.
در زیر ویژگیهای کلی «نوع مالزیایی» سراما توضیح داده شده است. آمریکاییها و اروپاییها انواع آن را تعریف کرده اند.
سراماها ژستی قاطعانه و مطمئن دارند، اما آرام و قابل کنترل هستند و باید به راحتی با آنها برخورد کرد و هیچ پرخاشگری نشان نداد. پرنده باید به راحتی ژست بگیرد و وقتی از پهلو به آن نگاه میشود باید طرحی به شکل گلدان یا نمایی پهن به شکل V ایجاد کند. آنها بالها را تکان میدهند و ژست میگیرند، با غرور راه میروند، سرشان را به عقب میکشند تا سینهای بزرگ نمایان شود، پاها را بلند میکنند و در برخی نوعها لرزشهای گردن/ سری شبیه به کبوتر دارند.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
مرغ هامبورگ؛ مرغ شگفتانگیزی که حاصل جفتگیری مرغ و قرقاول است و مثل کبوتر پرواز میکند!
مرغ لهستانی؛ زیباترین مرغ جهان که کسی گوشتش را نمیخورد!
خروس لافلِش؛ خروس فرانسوی مشهور به «شیطان چهره» که شاخ دارد!
بدن آنها عضلانی است و سینههای آن بالا، پُر و به خوبی به جلو کشیده شده است. از بالا شکل این نژاد تا حدودی بیضوی است و به سمت دم باریک میشود. بدن باید تا حدی کوتاه باشد.
به گزارش راز بقا سراماها نسبت به کل بدن دارای بالهای نسبتاً بزرگی هستند که باید در حالت عمودی باشند و روی زمین کشیده میشوند و پاها را فقط نصفه و نیمه نمایان میکنند. شانهها باید به سمت بالا سِت شوند. شهپرها یا پرهای بزرگ انتهای بالها بلند با عرض متوسط و پرهای ثانویه نسبتاً طولانی و پهن هستند.
دم این نژاد پُر و به سمت بالاست و نزدیک بدن پرنده است بدون اینکه بین دم و بدن فاصله باشد. شهپرها نسبتاً صاف و نیزه مانند هستند. حداقل یک اینچ بلندتر از سایر پرهای دم هستند، اما در حالت ایده آل، بیش از چند اینچ بالای سر مطلوب نیست. پرهای باقی مانده دم در حالت ایده آل و در زمانی که پرنده در معرض توجه قرار میگیرد نباید از شانه بالاتر باشند. پرهای اصلی دم باید پهن بوده و به طور مرتب همدیگر را بپوشانند. دم باید باز باشد و وقتی از پشت به آن نگاه کنید باید با زاویه ۴۵ درجه باز باشد و یک شکل V باز ایجاد کند
سر باید کوچک باشد و به خوبی به عقب منتقل شود. سر باید فراتر از سطح پا باشد و در موقعیتی بیش از ۹۰ درجه از پا نگه داشته شود. تاج تک این نژاد، کوچک تا متوسط با حداقل پنج دندانه است. تاج باید صاف، بدون چین یا هر گونه تغییر شکل و متمایل به نوع پرنده باشد. واتلها مکمل شانه هستند، کوچکتر ترجیح داده میشوند و البته آنها فاقد چین و چروک هستند.
پاها با طول متوسط تا بلند، صاف و از هم جدا هستند تا بدن آنها پر و عضلانی نشان داده شود. آنها باید قوی و پایدار باشند. رانها باید دارای طول متوسط و ماهیچهای خوب با ساقههایی با ضخامت خوب باشند. آنها نباید نرم و ضعیف به نظر برسند.
مانند برخی دیگر از نژادهای آسیایی، سراماها در کشور مادری خود رنگی نیستند. فقط پرندههای معمولی در مالزی پذیرفته میشوند. پرها محکم به بدن چسبیده و نباید نرم یا ضعیف باشند.
این پرندگان ابریشمی در آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپا پذیرفته شده اند. اعتقاد بر این بود که ژن ابریشمی توسط برخی از پرندگان وارداتی از مالزی ایجاد شده است.
جهشهای دیگری (مانند فرفری، بدون چروک و چکمهدار) در آمریکا و برخی از نقاط اروپا از طریق تلاقی با نژادهای دیگر معرفی شدهاند. آنها میتوانند طیف وسیعی از انواع رنگ و ساختار را داشته باشند.
به گزارش راز بقا سراماها بسیار شبیه سایر نژادهای بانتام هستند. بعد از تخم گذاری حدود ۱۹ روز طول میکشد تا جوجهها رشد کنند و از تخم خارج شوند. جوجهها به دلیل جثه نسبتا کوچکشان نسبت به سایر نژادها بیشتر مستعد آسیبهای مربوط دماهای سرد هستند. پس از جوجه کشی، حدود ۱۶ تا ۱۸ هفته طول میکشد تا جوجهها بالغ شوند و به نقطهای برسند که خودشان بتوانند شروع به تخم گذاری کنند.
یکی از پرورش دهندگان مورد توجه در ایالات متحده برایان «اسپارکس» از ایالت ویسکانسین بود که پرورش نوع مالزیایی حمایت میکرد. او در بازآفرینی نوع قوی و بت جثه کوچک که در پرندگان اصیل مالزیایی دیده میشود موفق بود. پرورشدهندگان مالزیایی به کار او علاقهمند شدند و مقالاتی در مورد موفقیتهای او توسط منابع خبری مالزی منتشر شد.