مرغ و خروس برابانتر؛ مرغ و خروس مو بلند هلندی که به فیلسوف مرغ‌ها معروف است!

راز بقا: برابانتر یک نژاد هلندی مرغ کاکل دار است که منشا آن منطقه تاریخی برابانت است که بین بلژیک و هلند قرار دارد. این مرغ و خروس یک نژاد باستانی است و در نقاشی‌های قرن ۱۷ نشان داده شده است. نوع بانتام مرغ و خروس برابانتر در حدود سال ۱۹۳۴ ایجاد شد. 

تاریخچه مرغ و خروس برابانتر

به گزارش راز بقا، مرغ و خروس برابانتر برای مدت طولانی در هلند و به ویژه در منطقه برابانت پرورش داده شده است. قدیمی‌ترین تصویر شناخته شده از این پرنده خاص در یک نقاشی در سال ۱۶۷۶ که توسط هنرمند هلندی «ملش دی هاندرکوتر» کشیده شده شناسایی شد. به گزارش راز بقا آن‌ها به زودی از منطقه مبدا خود به سایر نقاط جهان گسترش یافتند. برابانتر‌های سیاه و فاخته‌ای در اولین نمایشگاه طیور آلمان در گورلیتز زاکسن در سال ۱۸۵۴ به نمایش گذاشته شدند. برابانتر در اوایل قرن بیستم تقریباً منقرض شد، اما در تلاقی با سایر پرندگان کاکل دار و ریشدار دوباره به اشکل مختلفی احیا شد. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

مرغ و خروس فریزین؛ مرغ و خروس باستانی هلندی که به اشتباه یارانه‌اش قطع شد!

مرغ چتری غبغب‌دراز؛ متفاوت‌ترین پرنده جهان که غبغب‌اش ۳۵ سانتیمتر است

خصوصیات مرغ و خروس برابانتر

مرغ و خروس برابانتر یکی از سبک‌ترین نژاد‌های مرغ است. وزن خروس‌ها ۱.۹ تا ۲.۵ کیلوگرم و مرغ‌ها ۱.۶ تا ۲.۰ کیلوگرم است. این نژاد مرغ و خروس تاج باریک و ریشی سه قسمتی دارد. تاج این نژاد بر خلاف بسیاری از نژاد‌های کاکل دار دیگر مانند نژاد مرغ و خروس لهستانی است: تاج به سمت بالا و کمی به سمت جلو حرکت می‌کند مانند نژاد بسیار مشابه سوئیسی «آپنزِلِر اشپیتژابن» (Appenzeller Spitzhauben).

برابانتر یک شانه V شکل دارد. لاله‌های گوش کوچک و سفید هستند و غبغب اغلب وجود ندارد. هم لاله‌های گوش و هم غبغب توسط ریش‌های این پرنده پنهان می‌شوند. 

هفت نوع رنگ برای این نژاد در هلند به رسمیت شناخته شده است: سیاه، قهوه‌ای مایل به زرد، فاخته‌ای، اسپنگلد طلایی، آبی توری، نقره‌ای و سفید. این در حالیست که در آلمان سیزده رنگ برای این نژاد به رسمیت شناخته شده است. 

در حدود سال ۱۹۳۴ یک برابانتر بانتم از طریق تلاقی یک برابانتر استاندارد با بانتم ریش‌دار لهستانی ایجاد شد. 

مرغ‌های این نژاد تعداد متوسطی تخم‌های سفید می‌گذارند، اغلب جوجه نمی‌گیرند و در فصل زمستان نسبتاً خوب هستند. این نژاد دارای ساختار زیبایی است و بنابراین یک پرنده رومیزی مناسب است. برابانتر یک نژاد آرام است که همزمان باهوش نیز هست و به راحتی می‌تواند در اسارت زندگی کند. مرغ و خروس برابانتر برای مناطق سرد مناسب است، زیرا تاج و غبغب کوچک آن کمتر در معرض سرمازدگی هستند. در ایالات متحده، اکثر برابانتر‌ها کرمی هستند. این برابانتر‌ها دارای پر‌های کرم رنگ با لکه‌های سیاه هستند.

مانند سایر مرغ و خروس‌های کاکل دار، باربانتر‌ها نیز سوراخ‌های بینی بزرگ و گشاد دارند، اما برآمدگی‌های جمجمه گنبدی شکل آن‌ها را بیشتر نژاد‌های دیگر ندارند.

اطلاعات در مورد تخم گذاری برابانتر متنوع است. تمام کتاب‌های نژاد مرغ می‌گویند که مرغ‌های برابانتر فقط در بهار و تابستان تخم می‌گذارند. با این حال، پرورش دهندگان و به ویژه پرورش دهندگان مرغ آمریکایی می‌گویند که نه تنها برابانتر‌های آن‌ها در پاییز و زمستان به تخمگذاری ادامه می‌دهند، بلکه به خوبی هم این کار را انجام می‌دهند.

شاید سویه‌های آمریکایی برابانتر تخم‌گذار‌های های بهتری نسبت به سویه‌های اروپایی و بریتانیایی قدیمی‌تر باشند. همین امر تفاوت بین آنچه در کتاب‌های نژاد مرغ می‌گوید با آنچه که مرغداران آمریکایی تجربه می‌کنند توضیح می‌دهد.

هر چه برابانتر‌ها در فقصول سرد و در مناطق سرد و بسیار سردبه خوبی عمل می‌کنند برعکس در مناطق گرم چنگی به دل نمی‌زنند. برابانتر‌ها ممکن است به اندازه نژاد‌های مدیترانه‌ای مانند لگهورنز مقاوم به گرما نباشند (نژاد‌های کمی هستند)، اما هنوز گرما را به خوبی تحمل می‌کنند.

برخی از مزرعه‌داران برابانتر‌ها را مرغ‌هایی کنجکاو و باوش و توصیف می‌کنند و می‌گویند آن‌ها متفکران دنیای مرغ و خروس‌ها هستند. همچنین می‌گویند که برابانتر برای تعامل با انسان‌ها بسیار خوب است و یک خلق و خوی عالی و رام‌شدنی دارد.