مرغ لهستانی؛ مرغ کاکلدار شگفتانگیزی که گوشتش خوردنی نیست!
راز بقا: مرغ لهستانی یک نژاد اروپایی از مرغ کاکل دار است. منشأ این مرغ البته ناشناخته است، اما پرندگان مشابهی در تصاویر مربوط به قرن هفدهم در ایتالیا و هلند به کتابها راه یافته است که گمان میرود تصویری از مرغ لهستانی باشد.
این نژاد همانطور که از نامش پیداست متعلق به کشور لهستان میباشد و در زبان انگلیسی به آن polish chicken میگویند، این گونه در سال ۱۴۷۵ در انجمن طیور به رسمیت شناخته شد و گونههای مختلفی از آنها در سراسر جهان به منظور تولید گوشت و تخم یافت میشود.
به گزارش راز بقا، مرغهای لهستانی یک شانه کوچک V شکل و یک تاج پر از پر روی سر دارند. این مرغ و خروسها بیشتر جنبه زینتی دارند. انواع ریش دار، بدون ریش و موفرفری از این مرغ و خروسها وجود دارد. این مرغها به واسطه ساختار شانه و تاجشان از بقیه نژادها متمایز میشوند. این مرغ جنبه زینتی دارد و معمولا پرورش دهندگان برای مصرف گوشت این مرغ را نگهداری نمیکنند. این پرنده زیبا معمولا تا پایان عمر به صورت یه پرنده زینتی و خانگی نگهداری میشود و هرگز کسی آن را برای مصرف گوشتش، پرورش نمیدهد.
اجداد این مرغ کاکل دار توسط مغولهای آسیایی در قرون وسطی به اروپای مرکزی و شرقی آورده شده، و بنابراین، این احتمال وجود دارد که از لهستان سرچشمه گرفته باشند.
در قرن ۱۵ تصاویر حکاکی شده این مرغ و خروسها دیده شده و در قرن شانزدهم و هیجدهم در نقاشیهای هلندی و ایتالیایی نیز تصاویر این مرغها دیده شده است.
مورخان طیور معتقدند که آنها ابتدا از آسیای میانه و مغولستان به اسپانیا و سپس به هلند آورده شدند، جایی که هلندیها انواع مختلفی از مرغ لهستانی را پرورش دادند تا الگوهای رنگی خود را اصلاح کنند و تاج آنها را توسعه دهند.
در اواسط دهه ۱۸۰۰، مرغ لهستانی وارد ایالات متحده شد و در ابتدا به عنوان تخمگذار پرورش داده شد. پس از محبوبیت مرغ لگهورن، مرغهای لهستانی به عنوان مرغهای نمایشی مورد توجه قرار گرفتند.
مرغهای لهستانی یک تاج پردار و باشکوه روی سر خود دارند. این مرغ احتمالاً نام خود را به این دلیل گرفته است که سر آنها شبیه کلاه نظامی لهستانی با تاج پردار است. توضیح جایگزین این است که نام پرنده از کلمه هلندی POL گرفته شده است که به معنای سر بزرگ است.
اگرچه امروزه معمولاً در بهترین حالت فقط یک نژاد نمایشگاهی و زینتی به شمار میرود، اما در فرانسه قبلاً آنها را برای تخمهایشان نگهداری میکردند.
مرغ لهستانی یک شانه کوچک V شکل دارد که ممکن است توسط تاج پنهان شود. لاله گوش و غبغب این نژاد مرغ کوچک هستند و حتی گاها ممکن است کاملاً پنهان باشند. برخی از گونهها دارای «ریش» هستند و بنابراین ممکن است ظاهر غبغبها را پنهان کنند. لاله گوش سفید، شانه و غبغب قرمز روشن است.
به گزارش راز بقا، مرغهای لهستانی حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ تخم سفید متوسط یا بزرگ در سال میگذارند. آنها در اواخر فصل شروع به تخم گذاری میکنند، اما پس از شروع تخمگذار آنها مداوم این کار را انجام میدهند. آنها به ندرت روی تخمها مینشینند. مرغ و خروسهای لهستانی بسیار کوچک هستند.
مرغهای لهستانی پرندگانی آرام، ملایم، دوستانه و فعال هستند.آنها به دلیل تاجهای بزرگ خود نمیتوانند به درستی ببینند. مانند اکثر نژادهای مرغ، متوسط طول عمر این مرغها ۷ تا ۸ سال است.