مرغ هامبورگ؛ مرغ شگفت‌انگیزی که حاصل جفت‌‎گیری مرغ و قرقاول است و مثل کبوتر پرواز می‌کند!

مرغ هامبورگ یک نژاد هلندی‌الاصل است که به دلیل رنگبندی متمایز و زیبایش شناخته شده است و معمولا به عنوان یک مرغ تخم‌گذار پرورش داده می‌شود. اما این مرغ ویژگی‌های خاص دیگری هم دارد. برای دانستن ویژگی‌های این مرغ زیبای اروپایی ادامه مطلب را بخوانید.

راز بقا: مرغ هامبورگ نامی آلمانی دارد، اما به طور کلی به نظر می‌رسد که منشا آن هلند باشد، اگرچه مشخص نیست چه زمانی آن‌ها در واقع در هلند بودند و وارد هامبورگ آلمان شدند. اما با این حال وجود آن‌ها از قرن چهاردهم شناخته شده است. آن‌ها در اواخر دهه ۱۷۰۰ به بریتانیای کبیر وارد شدند، جایی که در آنجا انواع مختلفی از این مرغ‌ها توسعه یافت. مرغ هامبورگ قبل از اواسط دهه ۱۸۰۰ وارد آمریکا می‌شود. همه گونه‌ها مستثنی شدند.

به گزارش راز بقا، برخی از مورخان طیور بر این باورند که مرغ هامبورگ در واقع نتیجه تلاقی بین مرغ و قرقاول است، اما با این حال این نظریه زیاد پذیرفته نشده است.

در سال ۱۸۹۰، با ظهور نژاد لگهورن، هامبورگ به عنوان یک پرنده مفید جایگاه خود را در بین مرغداران از دست داد. اگرچه گزارش‌هایی مبنی بر تخم‌گذاری ۲۰۰ تا ۲۵۰ تخم در سال وجود دارد، اما آن‌ها پرنده‌های کوچک هستند که تخم‌های کوچکی می‌گذارند. اگرچه علاقه‌مندان به زیبایی، آن‌ها را از این لحاظ بسیار ارزشمند می‌دانستند. امروزه این نژاد کمیاب است و کیفیت انواع رنگ آن متفاوت است.

ویژگی‌های مرغ هامبورگ

مرغ هامبورگ پرنده‌ای با جثه متوسط و البته با ویژگی‌های متمایز است. هر دو جنس نر و ماده این نژاد لاله گوش سفید و واتل قرمز دارند. مرغ‌ها شانه گل رزی روی سر دارند. ساق‌های این نژاد به رنگ خاکستری هستند.

آن‌ها دارای ویژگی‌های ظریف و شیک و البته دارای طبیعت وحشی هستند. جنس نر نژاد هامبورگ دارای پر‌های خارق‌العاده‌ای است. در نوع اسپنگلد این مرغ پر‌های دم درخشان و زیبایی دارد. این نژاد به لحاظ رنگبندی انواع مختلفی دارد. آن‌ها به خوبی به جستجوی غذا می‌روند و قادر به پرواز در مسافت‌های طولانی هستند.

مرغ‌های نژاد هامبورگ تخم‌گذار‌های پرباری هستند، زیرا در مدت زمان طولانی به تخم‌گذاری ادامه می‌دهند. تخم آن‌ها نه بزرگ است و نه کوچک. مرغ هامبورگ با نام‌های بسیار دیگری مانند «قرقاول یورکشایر» شناخته می‌شود.

مرغ نژاد انواع مختلفی دارد که عمدتا به لحاظ رنگبندی از هم متمایز می‌شوند. اسپنگلد طلایی، اسپنگلد نقره‌ای، طرح نقره‌ای و طرح طلایی، مرغ هامبورگ سیاه و مرغ هامبورگ سفید.

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

مرغ لهستانی؛ زیباترین مرغ جهان که کسی گوشتش را نمی‌خورد!

خروس لافلِش؛ خروس فرانسوی مشهور به «شیطان چهره» که شاخ دارد!

وزن یک خروس هامبورگ حدود ۲.۲۶ کیلوگرم است و این در حالیست که وزن یک مرغ هامبورگ حول و حوش ۱.۸۰ کیلوگرم است. جوجه نر حدودا یک ساله هامبورگ حدود ۱.۵ کیلوگرم و مرغ یک ساله نیز حدود ۱.۴۰ کیلوگرم وزن دارد.

رنگ پوست این نژاد سفید است و همچنین رنگ پوسته تخم نیز سفیدرنگ است. این مرغ بیشتر به دلیل قدرت تخم‌گذاری خارق العاده‌اش پرورش داده می‌شود، اما از طرف دیگر به عنوان یک نژاد زینتی و نمایشگاهی نیز محبوب است پرا که رنگ پر‌های بسیاتر زیبا با رنگبندی عالی دارد.

هر مرغ هامبورگ در سال حدود ۲۲۰ تخم می‌گذارد. نسبت غذا به تخم این مرغ عالیست و به سرعت به سن بلوغ و جفت‌گیری می‌رسد. این نکته هم اهمیت دارد که تخم‌های مرغ هامبورگ معمولا کوچک هستند.

اگرچه مرغ‌های هامبورگ در سال ۱۲۰-۲۲۵ (بسته به سویه و سن آنها) تخم سفید کوچک تا متوسط می‌گذارند، اما ارزش واقعی این نژاد در تعداد تخم در سال نیست، بلکه در تخم‌گذاری مداوم تعداد زیاد تخم در طول چندین سال است. پولت‌ها یا جوجه‌های ماده در حدود ۴-۵ ماهگی شروع به تخم گذاری می‌کنند.

گرچه جوجه‌های هامبورگ تا این سن می‌توانند کمی ظریف باشند، اما جوجه‌های هامبورگ پس از بلوغ کاملاً قوی هستند. آن‌ها جوجه کشی نمی‌کنند، بنابراین اگر کسی می‌خواهد تخم‌ها را جوجه کشی کند به یک مرغ جوجه کش نیاز خواهد داشت.

وزن یک خروس هامبورگ بانتام یا همان ورژن کوچک مرغ حدود ۶۸۰ تا ۷۹۰ گرم است و وزن مرغ این نوع نیز حدود ۶۲۰ تا ۷۴۰ گرم است. هامبورگ با این اوزان یک نژاد کوچک یا متوسط محسوب می‌شود.

پا‌های این نژاد باریک است و یک شانه گل رزی مرتب دارد. اندازه حلقه خروس‌ها ۱۶ میلی متر و برای مرغ‌ها ۱۵ میلی متر است.

یازده رنگ مختلف از این نژاد در آلمان و هلند به رسمیت شناخته شده است، از جمله نقره‌ای، طلایی، طرح طلایی، طرح مرکبی، نقره‌ای، سفید، سیاه و مرکباتی. استاندارد آمریکایی شش رنگ اصلی این نژاد را به رسمیت می‌شناسد. نژاد‌های طرح‌دار یا به تعبیری مدادی کوچکترین و پرندگان خود رنگ بزرگترین نوع در این نژاد هستند. هامبورگ کوچک‌اندام نیز وجود دارد.

نژاد هامبورگ از معدود نژاد‌های مرغ است که به طور مشخص صدرباره آن کتاب نوشته است. به عنوان مثال «لیمن فرانک باوم» یک نویسنده آمریکایی به شدت به نژاد مرغ هامبورگ علاقه داشت و حتی در این باره در سال ۱۸۸۶ کتابی به نام «کتاب هامبورگ؛ رساله مختصری درباره جفت‌گیری، پرورش و مدیریت انواع مختلف مرغ‌های هامبورگ» نوشت. وی البته چند سال قبل‌تر یک ماهنامه تجاری به نام «هامبورگ» را نیز راه‌اندازی کرد.

مرغ هامبورگ یک ویژگی مهم دیگر دارد و آن هم اینکه می‌تواند تا مسافت‌های طولانی پرواز کند و به همین دلیل پرورش و نگهداری این مرغ نیاز به حصار‌های بلند دارد.

مرغ‌های هامبورگ به هیچ عنوان حبس و اسارات را دوست ندارند بنابراین آن‌ها برای نگهداری نیاز به فضای بزرگی دارند. همچنین آن‌ها هم در آب و هوای سرد و هم در آب و هوای گرم به خوبی عمل می‌کنند و سازگاری آن‌ها فوق العاده است. طبق گفته پرورش‌دهندگان مرغ و خروس اسپنگلد نقره‌ای محبوب‌ترین رنگ این نژاد در بین علاقه‌مندان است.