داستان گنج‌های هخامنشی؛ بزرگترین گنج جهان در ایران زیر خاک مدفون است!

راز بقا: شواهد تاریخی حکایت از وجود گنجینه‌ای عظیم در سرزمین ایران دارد. اگر به دنبال بزرگ‌ترین گنج‌های گم‌شده در دنیای اینترنت باشید، با کمال تعجب متوجه می‌شوید که بزرگ‌ترین گنج ایران در این لیست غایب است.

به گزارش راز بقا برخی از باستان‌شناسان بر این باورند که این گنجینه ممکن است بزرگ‌ترین گنج تاریخ بشریت باشد و به‌طور قطع در خاک ایران مدفون است. این گنج متعلق به داریوش سوم هخامنشی، پادشاه بزرگ ایرانیان، است که در قرن چهارم پیش از میلاد می‌زیست.

گنج‌های هخامنشی سرنوشت‌های عجیبی داشته‌اند. یکی از وقایع مهم در تاریخ این گنج، حمله اسکندر مقدونی به ایران در سال ۳۳۴ پیش از میلاد است. در این حمله، او بخش‌های قابل‌توجهی از این گنج را با خود به سرزمینش برد.

او در خلال نبرد‌های خود با شاهنشاهی هخامنشی، شهر‌های تاریخی نظیر شوش و تخت جمشید را مورد تاراج قرار داد و مقادیر زیادی طلا و نقره به غنیمت گرفت.

تحقیقات نشان می‌دهد که اسکندر در تخریب تخت جمشید، حدود ۹ هزار تالنت طلا و ۴ هزار تالنت نقره به‌دست آورد که در حال حاضر معادل حدود ۱۰۰۰ تن طلا و نقره است.

این مقدار طلا و نقره تنها بخشی از غنایم او از یک شهر بود و نشان‌دهنده عظمت تاراج او در ایران باستان است.

به گزارش راز بقا مورخین باستانی، به‌ویژه دیودور، جزئیات بیشتری از یورش اسکندر به ایران را روایت کرده‌اند. او به‌همراه نیرویی متشکل از ۲۳ هزار حیوان بارکش، غنائم را به کشور خود منتقل کرد. با توجه به اسناد تاریخی، اسکندر نه تنها گنج‌های داریوش سوم را به غنیمت گرفت، بلکه بسیاری از جواهرات و آثار با ارزش دیگر را نیز به تاراج برد.

در ادامه این داستان، داریوش سوم با گروهی کوچک از گنجینه‌هایش به هگمتانه، اقامتگاه تابستانی‌اش در همدان، فرار کرد و پیش از مرگش دستور داد تا تمامی طلا‌ها و اشیای قیمتی دیگر را در نزدیکی شهر دفن کنند. وقتی اسکندر به هگمتانه حمله کرد، هیچ نشانه‌ای از این گنج‌ها نیافت.

پس از این رویداد، در قرن دوم پیش از میلاد، سردار رومی مارکوس لیزینیوس کراسوس تلاش کرد تا این گنجینه بزرگ را پیدا کند و حتی با پارت‌ها، که یکی از اقوام آن زمان بودند، به جنگ پرداخت، اما به نتیجه‌ای نرسید. پس از او، شخصیت‌های تاریخی مهم دیگری مانند ژولیوس سزار و مارکوس آنتونیوس نیز به‌دنبال گنج داریوش گشتند که باز هم موفق نشدند.

در این میان، دکتر رابرت جان، سرپرست تیم باستان‌شناسی آمریکایی که در سال ۱۹۷۳ در همدان به جستجوی این گنج پرداخته بود، دو سناریو را برای این گنج مطرح کرده است.

سناریو اول این است که این گنج به چند تکه تقسیم شده و در سراسر امپراطوری پراکنده شده تا شانس پیدا شدنش توسط سپاه مقدونی به صفر برسد.

سناریو دوم نیز به این اشاره دارد که داستان پنهان بودن این گنج در همدان، ممکن است یک افسانه محلی باشد که جویندگان گنج را به اشتباه انداخته و در واقع گنج در اطراف پرسپولیس مخفی شده باشد.