












راز بقا: اسب آلبانیایی (Albanian horse) یکی از نژادهای کوچک، اما قدرتمند منطقه بالکان است که به دلیل استقامت، چابکی و سازگاری با زمینهای سخت شناخته میشود. این اسب در دو نوع کوهستانی و میزکئا (دشتی) وجود دارد که در سالهای اخیر به دلیل تلاقیهای نژادی، تمایز بین آنها کمتر مشخص شده است.
به گزارش راز بقا، نوع میزکئا بزرگتر است و ارتفاعی در حدود ۱۳۵ سانتیمتر دارد، در حالی که نوع کوهستانی کوچکتر بوده و میانگین قد آن حدود ۱۲۴ تا ۱۲۵ سانتیمتر است.
به گزارش راز بقا، ریشههای اسب آلبانیایی به دوران ایلیریها بازمیگردد؛ قومی هندواروپایی که در قرن پنجم پیش از میلاد در شمال غربی بالکان سکونت داشتند. در قرن هفتم میلادی، صربها به این منطقه آمدند و در سال ۱۳۸۶ میلادی تحت سلطه امپراتوری عثمانی قرار گرفتند.
در این دوران، اسبهای محلی با خون اسبهای عربی ترکیب شدند و احتمال میرود که این نژاد از ترکیب اسبهای تارپان، ترکمنی و مغولی به وجود آمده باشد. در دوره اسکاندربگ، قهرمان ملی آلبانی، این اسبها نقشی مهم در نبردهای او علیه امپراتوری عثمانی ایفا کردند و باعث افتخار و سربلندی کشور شدند.
به گزارش راز بقا، اسب آلبانیایی به دلیل آزادی حرکت، مقاومت بالا در برابر بیماریها و استقامت زیاد در شرایط سخت، یکی از نژادهای کاربردی در منطقه به شمار میآید. در گذشته، این اسب بیشتر برای حملونقل و سواری استفاده میشد، اما از اوایل دهه ۱۹۹۰ تلاشهایی برای افزایش تعداد و بهبود کیفیت آن جهت کارهای کشاورزی صورت گرفت. نژادهای بهبودیافته امروزه در مراکز پرورش بزرگی مانند ایستگاه زوتکنیک در شکودر و مزارع تخصصی نگهداری میشوند.
اسب میزکئای آلبانیایی به دلیل قدرت و توانایی بالا برای سفرهای طولانی بسیار مناسب است و بسیاری از آنها گامی نرم و راحت برای سواری دارند. این اسبهای سختجان و کارآمد اغلب به عنوان اسبهای کالسکهای، سواری و بارکِش سبک مورد استفاده قرار میگیرند.
امروزه پرورشدهندگان آلبانیایی بر افزایش تعداد و بهبود کیفیت این نژاد تمرکز کردهاند. برای بهبود ویژگیهای کاری این اسب، نژادهای عرب اصیل، نونیوس و هافلینگر با آن ترکیب شدهاند. همچنین، اسبهای هافلینگر از اتریش وارد شده تا توانایی این نژاد را در کارهای کشاورزی و مناطق کوهستانی افزایش دهند.
به گزارش راز بقا، اسب آلبانیایی علاوه بر استقامت و قدرت، دارای ویژگیهای خاصی است که آن را از سایر نژادهای مشابه متمایز میکند. یکی از مهمترین ویژگیهای این اسب، توانایی راه رفتن با حرکتی روان و بدون تکانهای شدید است که باعث میشود برای سواریهای طولانیمدت بسیار راحت باشد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
اسب پوتوک؛ اسب کوچک اسپانیایی با شکمی چاق که از یک حیوان بارکش به قهرمان مسابقات تبدیل شد
تامبلینا؛ کوچکترین اسب دنیا که تنها ۴۳ سانتیمتر قد داشت و کودکان زیادی را از مرگ نجات داد
اسب بوئر؛ اسب آفریقایی عضلانی و درشت هیکل که نوه اسب «عرب ایرانی» است
برخی از انواع این نژاد دارای یک الگوی گام خاص به نام «راهرفتن نرم» (ambling gait) هستند که برخلاف سایر اسبها، فشار کمتری بر سوارکار وارد میکند.
علاوه بر این، اسب آلبانیایی به طرز شگفتانگیزی در برابر بیماریهای رایج در اسبها مقاوم است. این مقاومت طبیعی احتمالاً ناشی از قرنها زندگی در شرایط سخت کوهستانی و جنگلی است که باعث شده سیستم ایمنی قویتری نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر داشته باشد.
یکی دیگر از ویژگیهای جالب این اسب، توانایی آن در حرکت در زمینهای سخت و سنگلاخی بدون افتادن یا آسیبدیدگی است. این ویژگی باعث شده که اسب آلبانیایی حتی در مناطق ناهموار و کوهستانی به راحتی حرکت کند، چیزی که در بسیاری از نژادهای دیگر کمتر دیده میشود. این خصوصیات منحصربهفرد، اسب آلبانیایی را به یک انتخاب عالی برای حملونقل، کشاورزی و حتی مصارف نظامی در گذشته تبدیل کرده است.