علی امینی؛ کفترباز ایرانی-آمریکایی با ۳۰۰ سال میراث خانوادگی که ۶ رکورد تاریخی در آمریکا ثبت کرد

راز بقا: برخی از کبوتربازان ایرانی شهرت بین‌المللی دارند و توانسته‌اند رکورد‌های ویژه‌ای را به ثبت برسانند. یکی از این افراد مشهور آقای سیروس چناری است که در اروپا توانسته چندین رکورد را جابجا کند. یکی دیگر از افرادی که شهرت ویژه‌ای در آمریکا دارد آقای «علی امینی» هست که توانسته ۶ رکورد را در آمریکا جابجا کند.

به گزارش راز بقا، علی امینی یکی از کفتربازان معروف ایرانی - آمریکایی هست که توانسته در این کشور رکورزنی کند. آقای امینی در حال حاضر حدود ۶۵ سال سن دارد و در «میدوِست» آمریکا زندگی می‌کند. پیشینه خانوادگی او نشان می‌دهد که از حدود سه نسل قبل نگهداری و پرورش کبوتر در خانواده آقای امینی وجود داشته و خود وی نیز از فعالان این عرصه محسوب می‌شود که در خارج از مرز‌های ایران و در آمریکا توانسته نامی برای خود دست و پاکند.خانواده آقای امینی سیصد سال سابقه پرورش کبوتر و کبوتربازی داشته‌اند. 

آغاز دوران علاقه به کبوتر 

به گزارش راز بقا، آقای امینی از پنج سالگی و با کفتر‌های پدرش شروع به کار کرد و در سن ۱۱ سالگی اولین گنجه خودش را تکمیل داد.  امینی در سال ۱۹۷۷ میلادی بعد از اتمام دبیرستان به انگلیس می‌رود و حدود ۷ سال در آنجا می‌ماند و در آنجا بود که برای اولین بار با کفتر پرشی (تیپلر) آشنا می‌شود. در سال ۱۹۸۴ بعد از ازدواج در انگلیس به همراه همسرش به آمریکا می‌رود و شش سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۰ اولین منزل خود را خریداری می‌کند و یک گنجه با ۸ کبوتر راه‌اندازی می‌کند. 

بعد از راه‌اندازی گنجه چهار جفت کفتر وارداتی از نوع کبوتر‌های «لووات» را خریداری می‌کند. این کبوتر‌ها در واقع متعلق به نسل کبوتر‌های «ویلف لووات» اسطوره معروف کبوتربازی دنیا بودند. آقای «لووات» در آن زمان در انگلیس زندگی می‌کرد و کبوتر‌ها را به آمریکا فرستاد. 

پنج سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۵ دو جفت کبوتر وارداتی تیپلر «بارتولوموف» (پرسی فیلد) را خریداری می‌کند. بعد از این اتفاق آقای امینی اکنون دو خانواده اولیه تیپلر را در گنجه خود نگهداری می‌کرد. قبل از این کبوتر‌ها طبق گفته خود آقای امینی هیچ نوع کبوتر دیگری به جز زیرپایی‌های سفید نداشت. 

افتخارات آقای علی امینی 

به گزارش راز بقا، آقای امینی در مصاحبه‌ای می‌گوید از زمانی که در سال ۱۹۹۰ میلادی شروع به کفتربازی می‌کند پنج سال سال طول کشید تا با کبوتر‌ها آشنا شود و آنها را خوب بشناسد؛ مثلا چطور آنها را جایگیری کند یا آب و دون بدهد چرا که آنها از کبوتر‌های ایرانی که در دوران نوجوانی داشت بسیار متفاوت بودند. 

آقای امینی خیلی زود با تشویق آقای «ریچارد سیبریج» رئیس انجمن کبوتر در آمریکا و همچنین دوستش آقای «پل رادو» از یوگوسلاوی و «اسکار زوویک» از کانادا شروع به مسابقه دادن می‌کند. اولین مسابقه او در سال ۱۹۹۷ بود و در سال اول با کفتر‌های جوان از پنج تا ۹ ساعت رکورد می‌زند، اما در سال دوم یعنی ۱۹۹۸ حدود میانگین ۱۳ ساعت می‌پراند که برای او به عنوان تازه‌کار یک انگیزه بسیار خوب بوده است.

از آن زمان به بعد سال به سال میانگین ساعت بهتر و بهتر می‌شد و فقط کبوتر‌هایی را نگهداری می‌کرد که میانگین بالای ۱۳ ساعت داشتند. سپس با تمرین و انجام کار‌های دیگر میانگین به ۱۵ و ۱۶ ساعت رسید و سپس بقیه کفتر‌های ۱۳ ساعتی را رد می‌کرد و فقط از کبوتر‌هایی با میانگین ۱۵ و ۱۶ ساعت جوجه کشی کرد. 

در سال ۲۰۰۴ در یک مسابقه با «پل رادو» کفتر‌های یک ساله‌اش از ۴:۱۰ صبح تا ۱۱:۲۰ دقیقه پریدند و مجموع ۱۹ ساعت و ۱۰ دقیقه میانگین زمان پرواز شد، اما به دلیل اینکه یکی از کفتر‌ها نتوانست بنشیند در مسابقه مردود می‌شود. بعد از آن فرآیند جوجه کشی از این نر‌های سالاعت بالا را آغاز می‌کند. 

آقای امینی پرواز‌های بسیار خوبی را به انجام رساندند از جمله ۱۷ ساعت و ۴۵ دقیقه و یا ۱۶ ساعت و ۵۰ دقیقه ولی به دلیل ننشستن کبوتر‌ها در مسابقه‌ها مردود می‌شود. 

در حال حاضر آقای امینی بیشترین ساعت حضور در مسابقات را دارد و کل پرواز‌های آقای امینی در آمریکا اکنون به ۹۲۰ ساعت می‌رسد. آقای امینی ۷ بار رکورزدنی کرده و حدود ۱۰۰ دیپلم افتخار در کارنامه خود دارد. تمامی این رکورد‌ها از سال ۱۹۹۷ آغاز شده و تا سال ۲۰۱۸ ادامه داشته که حدود ۲۳ سال شرکت بی وقفه در مسابقات بوده است. 

در حال حاضر آقای امینی حدود ۶ رکورد در مسابقات آمریکا به ثبت رسانده و یک رکورد ملی ۱۶ ساعت و ۳۰ دقیقه‌ای نیز در کارنامه خود دارد. تمامی پرواز‌ها و این رکورد‌ها در فصل پاییز به ثبت رسیده است. 

برخی از بهترین ساعت‌های آقای امینی عبارتند از: 

-    سال ۲۰۰۴: ۱۹ ساعت و ۱۰ دقیقه
-    سال ۲۰۰۶: ۱۶ ساعت و ۳۳ دقیقه
-    سال ۲۰۰۷: ۱۷ ساعت و ۴۵ دقیقه
-    سال ۲۰۱۷: ۱۶ ساعت و ۱۶ دقیقه

نوع کفتر‌های آقای علی امینی 

به گزارش راز بقا، طبق گفته آقای امینی کل کفتر‌های وی از دو نوع «لووات» و «پرسی فیلد» به وجود آمده و در مسابقات شرکت کرده‌اند. در طی این ۲۵ سال اخیر تنها دو ماده جدید وارد گنجه آقای امینی شدند که یکی ماده آقای «مانوئل فنتون» از بریتانیا و دیگری ماده «جک بودِن» باز هم از بریتانیا. غیر از این موارد دیگر هیچ کفتر جدیدی وارد گنجه آقای امینی نشده است. وی می‌گوید با گذشت زمان شروع به کار روی پرواز کبوتر‌ها در شب کرد. 

روش‌های جوجه کشی 

به گزارش راز بقا، آقای امینی بعد از گذشت سال‌ها تنها اقدام به جوجه کشی از کبوتر‌هایی می‌کرد که بیشترین زمان پرواز داشتند. وی می‌گوید هدف او از جوجه‌کشی فقط استقامت بوده و نه رنگ و خال. از طرف دیگر تنها کبوتر‌هایی در گنجه می‌ماندند که می‌توانستند به مدت سه سال پیاپی رکورد بالای ۱۶ ساعت را بزنند و در سال سوم نیز همین رکورد را بزنند. 

تمام کبوتر‌های آقای امینی در گنجه از کبوتر‌هایی تولید شده که بالای ۱۹ ساعت و ۱۰ دقیقه می‌پرند. ترجیح آقای امینی این است که نر‌ها خالص باشند، اما ماده‌ها ترکیبی و تجربه او نشان داده که این بهترین روش پرورش کبوتر برای استقامت است. 

روش جوجه‌کشی آقای امینی بر اساس جفت‌گیری درون خانوادگی بوده است. وی ترجیح می‌دهد که تمام کفتر‌های او از خانواده مادری به هم مرتبط باشند و بر این باور است که طرز پرواز آنها کاملا تحت تاثیر ماده‌ها هست. از دید آقای امینی همخونی نزدیک گاهی کبوتر‌ها را ضعیف می‌کند و هوش آنها نسبت به والدینشان کمتر می‌شود. 

همخونی دور از یک جهت خوب است به ویژه اینکه اگر فردی بخواهد مایه کفترهایش را زیاد کند. برای مثال همخونی دور می‌تواند جفت زدن نوه‌ها به پدربزرگ‌ها یا مادربزرگ‌ها باشد یا اینکه والدین به فرزندان که در انگلیثسی به آن «لاین بریدینگ» می‌گویند. 

آقای امینی می‌گوید که هر هفت تا ۱۰ سال یک ماده جدید وارد گنجه می‌کند تا خون جدیدی وارد شود و بعد این ماده جدید را با دو یا سه نر خالص جفت می‌کند و حدود ۱۲ جوجه از این روش با کمک دایه‌ها تولید می‌کند. 

بعد از پراندن جوجه‌ها تا سه سال بعد بهترین جوجه ضربدری تولید شده برای جوجه‌کشی سال‌های بعد انتخاب می‌شود و با نر‌های خالص دیگر جفت می‌شود. 

برای مطالعه بیشتر بخوانید:

کبوتر چیل؛ بدل کبوتر سوسکی و ابلق که عاشق سرماست و محبوب‌ترین کبوتر اردبیل است

نوریک ماطِوُسیان؛ کبوتردار قدیمی تهران معروف به «عشق‌باز شمرونی» که استاد شناخت کبوتر اصیل ایرانی است

آقای امینی می‌گوید که همخونی نزدیک را اصلا دوست ندارد (همخونی نزدیک از دید او جفت زدن خواهر و برادر تنی است) چرا که کفتر‌های ضعیف‌تر یا پتانسیل بیماری بیشتر و ضریب هوشی پایین‌تر تولید می‌کند. آقای امینی می‌گوید که همخونی دور و از طریق پدربزرگ و مادربزرگ با نوه‌ها، جوجه کشی در یک خانواده و جفت زدن بهترین با بهترین را ترجیح می‌دهد. 

چهار روش جفت‌گیری از دید آقای امینی

به گزارش راز بقا، آقای امینی در حالت کلی چهار روش متداول جفت‌زنی را بیان می‌کند و ترجیح خودش را نیز می‌گوید. از دید او این چهار روش عبارتند از:

-    همخونی نزدیک شامل جفت زدن خواهر و برادر تنی که اصلا از دید او روش خوبی نیست. 
-    همخونی دور که پدربزرگ و مادربزرگ با نوه‌هاست (لاین بریدینگ) که فقط برای افزایش تعداد مایه‌ها استفاده می‌شود. 
-    جوجه کشی خانوادگی که شامل جفت زدن عمه یا خاله یا عمو یا دایی به برادرزاده‌ها و خواهرزاده‌هاست. 
-    جوجه کشی از طریق جفت زدن بهترین کفتر به بهترین کفتر 

این چهار روش روش‌های متداول جفت‌گیری است و خود او به هیچ عنوان از روش اول استفاده نمی‌کند و سه روش آخر به خصوص روش آخر را ترجیح می‌دهد.

سه ویژگی کفتر 

از دید آقای امینی کفتر باید سه ویژگی داشته باشد: استقامت پروازی بالا، قابلیت فرود مناسب و قابلیت برگشت به گنجه و جهت‌یابی خوب. از دید آقای امینی برای کسب این خصوصیات باید هر هفت تا ۱۰ سال یک خون جدید وارد گنجه شود که شامل اضافه کردن یک یا دو ماده و بعد تن کردن با نر‌ها می‌شود. 

تاثیر رنگ و خال در کیفیت کبوتر 

به گزارش راز بقا، آقای امینی بر این باور است که کیفیت پرواز و رنگ و خال کفتر هرکدام ژن‌های متفاوت از هم دارند و هیچ ربطی به همدیگر ندارند. کبوتر می‌تواند از هر رنگ و خالی باشد و کیفیت پروازی خوبی داشته باشد. وی می‌گوید کفتر‌های تیره نر مانند سبز و سرخ و زاغ را ترجیح می‌دهد چرا که به نظر می‌رسد در مقابل شکار پرندگان جواب بهتری دادند و نشان داده که در مقابل بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر هستند. همچنین نسبت به کمبود غذا هم مقاومت بهتری نشان می‌دهند. 

این کبوترباز مشهور ایرانی - آمریکایی توصیه می‌کند که کفتر‌های رنگ روشن با تیره‌ها جفت شوند که این احتمالا کیفیت آنها را بهبود می‌بخشد. وی در ادامه می‌گوید کبوتر‌های تیپلر که سایز کوچک دارند ارتفاع پروازی بالاتری دارند و کفتر‌های بلندتر ارتفاع پروازی میانه دارند. ترجیح خود آقای امینی جفت زدن بلند با کوچک هست تا بتواند کبوتر سایز متوسط تولید کند چرا که خود علاقه به سایز متوسط دارد.