












راز بقا: ایران کشوری نسبتا شناخته شده در پرورش انواع کبوتر است و برخی از نژادها هستند که مختص کشور ایران هستند. یکی از این کبوترهای ایرانی طوقی است که البته محبوبیت آن در طول زمان کاهش یافته است. به نظر میرسد که سابقه این کبوتر در ایران به قرن ۱۷ میرسد و اکنون در همه جای جهان حتی در ایالات متحده نیز یافت میشود.
به گزارش راز بقا، کبوتر طوقی یکی از محبوبترین نژادهای کبوتر در ایران و برخی دیگر از کشورهای جهان است که به دلیل ظاهر زیبا، نقش و قابلیتهای پروازی، مورد توجه کبوتر دوستان قرار دارد. این نژاد به دلیل داشتن یک نوار یا حلقه رنگی در اطراف گردن که شبیه طوق است، به این نام شناخته میشود.
به گزارش راز بقا، کبوتر طوقی معمولا در رنگ سفید است، اما مشخصه اصلی آن وجود طوق رنگی در گردن است که معمولاً تیرهتر از رنگ اصلی بدن است. طوق کبوتر طوقی میتواند به رنگهای مختلفی باشد از رنگ سیاه گرفته تا هفت رنگ سرور. برخی از طوقیها دارای پرهای براق و درخشانی هستند که در نور، طیفهای رنگی زیبایی را منعکس میکنند.
اندازه متوسط با بدنی کشیده و متناسب
چشمانی درشت و براق که اغلب به رنگهای مشکی، قرمز یا نارنجی دیده میشوند
نوکی متوسط و مقاوم که معمولاً متناسب با اندازه سر است
دمی کشیده و بالهایی قوی که قابلیت پرواز خوبی به آن میدهد
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
کبوتر فیلی قرمزی؛ کبوتر معروف اردبیلی که رنگ منحصر به فردی دارد و با کبوترهای تهرانی رقابت میکند
به گزارش راز بقا کبوتر طوقی علاوه بر زیبایی، به خاطر هوش بالا و توانایی تربیتپذیری نیز شناخته میشود. این نژاد معمولاً آرام، اجتماعی و وفادار است و به راحتی با صاحب خود خو میگیرد. همچنین در قدیم قدرت بازگشت به خانه بالایی داشت و میتوانستند آن را برای پروازهای روزانه آموزش داد. البته ناگفته نماند در حال حاضر دیگر کمتر از کبوتر طوقی در مسابقات پروازی استفاده میشود و بیشتر به خاطر زیباییاش نقش تزئینی دارد.
کبوتر طوقی در ایران در شهرهای گوناگون به صورت بومی و از قدیم نگهداری میشوند و بیشتر آنها کبوترهایی تزئینی هستند. از جمله آنها میتوان به هفترنگهای جنوب، کبوترهای قزوین، بیشتر طوقیهای همدان و مناطق اطراف و طوقیهای رشت و طوقیهای زیبای کرمانشاه که همه آنها پرواز تیپی دارند و بین ۵ دقیقه تا ۵ ساعت میپرند.
طوقی اصیل همدان چشمانی سیاه و نوکی کاملا سفید دارد. طوقی اصیل این شهر معروف کبوتربازی در همه رنگی دیده میشود ولی طوقی خرماییرنگ از قدیمیترین طوقیهای به جامانده پرشی محسوب میشود. البته ناگفته نماند اگنون کبوتر طوقی کمتر در مسابقات پرشی استفاده میشود و بیشتر در نزد بومدارهای قدیمی همدان یافت میشود.
تهران مادر و سرزمین اصلی کبوترهای پرشی ایران است اگرچه بیشتر کبوتربازان تهرانی طوقی پرشی تهرانی را نمیشناسند ولی این سو از قدیمیترین سوهای پرشی تهران بوده و تقریبا از بین رفته و به صورت تک و توک در بین کبوتربازان قدیمی یافت میشود.
این سو حتی میتواند تا ۸ ساعت و بیشتر نیز بپرد و به همین دلیل در بالا گفته شد که گاهی اوقات از کبوتر طوقی در مسابقات پروازی نیز استفاده میشود و صرفا کارکرد تزئینی ندارد. طوقی تهران چشمان سیاه و نوک سفید دارد و طوقش فقط سرور هفت رنگ است و هرگز کاکل ندارد.
طوقی کاشان از نظر فیزیکی ترکیبی از طوقی همدان و تهران است و در رنگهای گوناگون وجود دارد و بیشتر کاکلدار هستند. در کاشان طوقی پرشی اندک است ولی موجود است. کاشان کبوتر طوقی پرشی خوب و گاهی عالی همانند کبوترهای طوقی تهران دارد.
کبوتر طوقی از لحاظ مهارت پروازی، قدرت مانور و استقامت در سطح بالایی قرار داشت. بسته به نوع تربیت و نگهداری، این نژاد میتواند پروازهایی با ارتفاع متوسط تا زیاد انجام دهد. برخی از پرورشدهندگان، طوقیها را برای مسابقات پروازی نیز تربیت میکنند.
برای حفظ سلامت و زیبایی کبوتر طوقی، باید به تغذیه، نظافت و محیط زندگی آن توجه ویژهای داشت. رژیم غذایی این کبوتر شامل دانههایی مانند گندم، ارزن، ذرت و عدس است که باعث حفظ انرژی و سلامت پرهای آن میشود. همچنین، محیط نگهداری باید تمیز، خشک و دارای تهویه مناسب باشد تا از بیماریهای شایع در کبوتران جلوگیری شود.
کبوتر طوقی به دلیل ظاهر زیبا، طوق خاص در گردن، پرواز عالی و رفتار اجتماعی، یکی از محبوبترین نژادهای کبوتر در ایران محسوب میشود. این نژاد برای افرادی که به پرورش کبوتر علاقهمند هستند، انتخابی ایدهآل است و با نگهداری صحیح، میتواند سالها در کنار صاحب خود زندگی کند.