












راز بقا: زنبور دمیاقوتی (Chrysis ignita) یکی از زیباترین و منحصربهفردترین حشرات دنیاست؛ موجودی کوچک، اما خیرهکننده که با رنگهای فلزی، سبک زندگی انگلی و نقش ویژهای که در چرخه طبیعت دارد، ترکیبی از ظرافت و بقا را به نمایش میگذارد. این زنبور که از خانوادهی کریسیدیده (Chrysididae) است، بیشتر در مناطق گرم و آفتابی دیده میشود و برای بسیاری از دوستداران طبیعت، همچون جواهری زنده است.
به گزارش راز بقا، زنبورهای دمیاقوتی نام رایج گروهی از گونههای جنس Chrysis هستند. آنچه این حشره را متمایز میکند، رنگآمیزی متالیک و فوقالعاده درخشان آن است؛ ترکیبی از قرمز یاقوتی، سبز زمردی، آبی فیروزهای و حتی طلایی. این رنگها حاصل شکست نور در ساختار میکروسکوپی پوست بدن آنهاست، نه ناشی از رنگدانه. پدیدهای که «رنگآمیزی ساختاری» نام دارد و باعث میشود بدن این زنبورها در نور آفتاب همچون فلزات براق بدرخشد.
اندازه زنبور دمیاقوتی بین ۶ تا ۱۲ میلیمتر است، اما با وجود این کوچکی، ظاهر آن آنقدر چشمنواز است که در نگاه اول ممکن است تصور کنید با قطعهای جواهر روبهرو هستید.
زنبور دمیاقوتی برخلاف بسیاری از زنبورها، انفرادی و غیر اجتماعی است. این حشره نه لانه میسازد، نه عسل تولید میکند و نه در کلونیها زندگی میکند. در عوض، تمام زندگی آن حول یک استراتژی بقا میچرخد: تولیدمثل انگلی.
مادهی این زنبور لانهای برای خود نمیسازد، بلکه به دنبال لانههای زنبورهای دیگر مانند زنبور بنّا، گلدانی یا زنبورهای گِلی میگردد. وقتی میزبان برای جمعآوری غذا لانه را ترک میکند، زنبور دمیاقوتی وارد لانه میشود و تخم خود را در کنار تخم میزبان میگذارد. به گزارش راز بقا با بیرون آمدن تخمها، لارو زنبور دمیاقوتی یا لارو میزبان را میکشد و میخورد، یا فقط از غذاهایی که میزبان برای نوزاد خود ذخیره کرده تغذیه میکند. در هر دو حالت، برنده اوست و میزبان بازنده!
نکته جالب در مورد زنبور دمیاقوتی این است که برخلاف بسیاری از زنبورها، نیش ندارد. ساختار نیش او در طول تکامل به ابزاری برای تخمگذاری تبدیل شده است. اما برای دفاع از خود، بدن او به شکل فوقالعادهای تکامل یافته است.
این زنبور میتواند بدنش را جمع کرده و به شکل یک توپ کوچک و سخت درآید، درست مانند یک آرمادیلو. شکم فرورفته و پوستهی سختش به او این امکان را میدهد که در صورت حملهی میزبان، زنده بماند. این ویژگی برای بقای او حیاتی است، چون در هنگام دزدی از لانهها، خطر کشته شدن توسط میزبان وجود دارد.
زنبور دمیاقوتی در مناطق مختلفی از اروپا، شمال آفریقا، غرب آسیا و حتی برخی نواحی آمریکای شمالی زندگی میکند. در ایران، حضور این زنبور بیشتر در مناطق گرم، خشک و آفتابی گزارش شده است. به گزارش راز بقا مکانهای مورد علاقه این زنبور شامل دیوارهای گِلی و ترکدار، تنهی پوسیدهی درختان، چوبهای قدیمی، آجرهای قدیمی، باغهای رها شده و حتی ترکهای دیوار خانههاست. همچنین در کنار هتلهای حشرات نیز میتوان آنها را مشاهده کرد، بهویژه اگر میزبانهایش در آنجا فعال باشند.
اگرچه زنبور دمیاقوتی انگلی است و تخم خود را در لانه زنبورهای دیگر میگذارد، اما این رفتار بخشی از توازن طبیعی در اکوسیستمهاست. این حشره به کنترل جمعیت زنبورهای انفرادی کمک میکند و نوعی تنظیمکننده طبیعی محسوب میشود. به گزارش راز بقا زنبور بالغ نیز از شهد گلها تغذیه میکند و به صورت غیرمستقیم در گردهافشانی گلها نقش دارد. از آنجایی که زنبور دمیاقوتی برای بقا نیاز به محیطی سالم و تنوع زیستی بالا دارد، حضور آن در یک منطقه میتواند نشاندهنده سلامت زیستمحیطی آن ناحیه باشد. به همین دلیل، برخی پژوهشگران آن را شاخص زیستی نیز میدانند.
خبر خوب برای همه علاقهمندان به طبیعت این است که زنبور دمیاقوتی کاملاً بیخطر است. این زنبور نیش نمیزند، وارد خانه نمیشود، به محصولات کشاورزی آسیب نمیزند و هیچ تهدیدی برای انسان ندارد. حتی اگر یکی از آنها روی دست یا لباستان بنشیند، خطری ندارد. تنها موجوداتی که باید از او بترسند، زنبورهای میزبان هستند که ممکن است لانهشان توسط این «زنبور دزد» غارت شود.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
زنبور ارکیده؛ زنبوری رنگارنگ که با دزدیدن بوی گلها زنبور ماده را برای جفتگیری فریب میدهد
زنبور عسل آفریقایی؛ وحشیترین زنبور عسل جهان مشهور به زنبور قاتل که به وسیله انسان به وجود آمد
برای تشخیص زنبور دمیاقوتی، باید به چند نشانه ساده دقت کنید:
بدن فلزی و درخشان با رنگهایی مثل قرمز، سبز، آبی یا طلایی، اندازه کوچک در حدود نیم تا یک سانتیمتر، حرکت خزشی و کند روی دیوار، تنه درخت یا چوبها، بیشتر در تابستان دیده میشود، بهویژه بین اردیبهشت تا مرداد و معمولاً در کنار زنبورهای انفرادی و مناطق طبیعی دیده میشود.
مانند بسیاری از حشرات گردهافشان و مفید، زنبور دمیاقوتی نیز در معرض تهدیدهای انسانی قرار دارد:
از بین رفتن زیستگاهها به دلیل شهرسازی و کشاورزی صنعتی، کاهش جمعیت زنبورهای میزبان به علت مصرف سموم شیمیایی، تغییرات اقلیمی که باعث برهم خوردن چرخههای زیستی میشود، کاهش منابع طبیعی تغذیه مانند گلهای بومی و در برخی کشورها، گونههایی از این زنبور به فهرست گونههای نیازمند حفاظت اضافه شدهاند.
حتی با چند اقدام ساده در حیاط خانه یا باغ، میتوان به حفظ این موجودات زیبا کمک کرد:
استفاده نکردن از سموم شیمیایی، کاشت گلهای گردهافشان مانند شوید، اسطوخودوس، رازیانه یا گل گاوزبان، ساخت هتل حشرات با چوبهای سوراخدار، نی و آجرهای خام، باقی گذاشتن کمی چوب خشک یا خاک فشرده در گوشه باغ. این کارها علاوه بر زنبور دمیاقوتی، به میزبانهایش نیز کمک میکند و به حفظ تنوع زیستی منجر میشود.
نیش ندارد و برای انسان هیچ تهدیدی ایجاد نمیکند
رنگهای درخشانش حاصل شکست نور است، نه رنگدانه
از لانه دیگران استفاده میکند و خودش خانه نمیسازد
رفتار انفرادی دارد و هرگز کلونی یا دسته تشکیل نمیدهد
یکی از مقاومترین زرههای بدنی را در دنیای حشرات دارد
زنبور دمیاقوتی فقط یک حشره زیبا نیست، بلکه نشانهای از پیچیدگی، توازن و هوشمندی طبیعت است. در نگاه اول شاید فقط یک درخشش کوچک روی دیوار باشد، اما پشت این زیبایی، داستانی از بقا، تطبیق و نقش اکولوژیکی نهفته است. اگر روزی در طبیعت یا حتی در حیاط خانهتان موجودی درخشان و کوچک دیدید که آرام روی چوب یا دیوار حرکت میکند، لحظهای مکث کنید. شاید شما یکی از نادرترین و زیباترین حشرات دنیا را از نزدیک دیدهاید زنبور دمیاقوتی.