مشاهده باورنکردنی یک مورچه خوار غول پیکر پس از ۱۰۰ سال

تله‌های دوربین حیات وحش فیلمی از یک مورچه‌خوار غول‌پیکر سرگردان میان بوته‌زار‌های پارک ایالتی اسپینیلو در ریو گراند دو سول برزیل ضبط کرده‌اند.

به گزارش رازبقا به نقل از زی‌سان، این اولین بار از دهه ۱۸۹۰ است که این پستاندار بزرگ در جنوب غربی ایالت ریو گراند دو سول دیده می‌شود. کارشناسان فکر می‌کنند مورچه خوار از ایبِرا آمده، جایی که یک پروژه بزرگ احیا از سال ۲۰۰۷ در حال انجام است. گام بعدی محققان جمع آوری داده‌های بیشتر در مورد پراکندگی مورچه خوار غول پیکر در منطقه است.

این مورچه خوار توسط زیست شناس برزیلی «فابیو مازیم» مشاهده شد؛ کسی که صد‌ها ساعت فیلم را برای مؤسسه «پرو کارنیوورو» مورد بررسی قرار داد. مازیم و همکارانش بر اساس چندین فیلم ضبط شده در یک دوره شش ماهه این کشف را تایید کردند. مازیم در مورد این مورچه‌خوار می‌گوید: «به نظر می‌رسد این حیوان در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد و در منطقه مستقر شده است. در حال حاضر برای ما غیرممکن است که تشخیص دهیم این گونه نر یا ماده، یک یا حتی چند جنس مختلف است». 

طبق گزارش WWF برزیل، این گونه زمانی در تمامی ۲۷ ایالت برزیل وجود داشته است. اکنون در تمام مناطق کشور در معرض خطر انقراض است و در برخی ایالت‌ها به طور کامل از بین رفته است. علت اصلی کاهش جمعیت، تخریب و از بین رفتن زیستگاه هاست. شکار، تصادفات جاده‌ای و آتش سوزی در جنگل‌ها نیز در این امر نقش دارند.

مورچه خوار غول پیکر از کجا آمده است؟

اکثر کارشناسان از جمله «فلاویا میراندا»، رئیس موسسه تاماندوآ و دامپزشکی که به مدت ۲۵ سال روی این گونه مطالعه کرده معتقدند که مورچه‌خوار از ایبِرا در آرژانتین آمده است: «تقریباً مطمئن هستیم که این حیوان از استان کوریِنتِس آرژانتین پراکنده شده به عنوان بخشی از جمعیتی که در تالاب‌های ایبِرا دوباره در فرآیند بازگردانی قرار گرفتند؛ نزدیکی جغرافیایی و ویژگی‌های مورفولوژیکی که در حیوان مشاهده شده، ما را به این نتیجه می‌رساند».

مورچه خوار غول پیکر با پوزه غیرمعمول

مورچه خواران غول پیکر برای اولین بار در سال ۲۰۰۷ توسط Rewilding Argentina، سازمان فرزندان حفاظت از تامپکینز، دوباره به پارک ایبِرا معرفی شدند. جمعیت بسیاری از گونه‌ها مانند مورچه خواران غول پیکر در برزیل، طی دهه‌ها در آرژانتین به دلیل از بین رفتن گسترده زیستگاه ناشی از جنگل زدایی و کشاورزی صنعتی، شکار غیرقانونی و تصادفات وسایل نقلیه در حال کاهش بوده است. آن‌ها همچنین در برابر حملات سگ‌ها آسیب پذیر هستند. از زمان شروع برنامه بازگردانی، ۱۱۰ مورچه خوار نجات یافته و رها شده اند و چندین نسل از آن‌ها در حال حاضر در تالاب‌های ایبِرا زندگی می‌کنند. 

مشاهدات در ایالت «ریو گراند دو سول» برزیل، همراه با مشاهدات بیشتر در محدوده ۱۰۰ کیلومتری، ثابت می‌کند که جمعیت رو به رشد مورچه خواران غول پیکر ایبِرا در حال ساکن شدن در مناطق دیگر است.

«سباستین دی مارتینو»، مدیر حفاظت Rewilding Argentina، می‌گوید: «ایبرا از مکانی برای انقراض حیوانات به مکانی برای رشد و فراوانی آن‌ها تبدیل شده است. بازگرداندن گونه‌های مختلف دوباره آن را به یک اکوسیستم کاربردی تبدیل می‌کند. امیدواریم این نتایج الهام‌بخش ابتکارات بازگردانی در همه جای جهان باشد. اکنون از طریق پراکندگی طبیعی یا انتقال کمکی، ایبِرا می‌تواند به عنوان منبعی از گونه‌ها برای یک محدوده بزرگتر و فراتر از آرژانتین که از دست دادن گسترده تنوع زیستی را تجربه می‌کند، خدمت کند».

«کریستین تامپکینز»، رئیس و یکی از بنیانگذاران مؤسسه «حفاظت تامپکینز»، می‌افزاید: «کشف این مورچه‌خوار غول‌پیکر در پارک ایالتی اسپینیلو نشان می‌دهد که بازیابی طبیعت از طریق بازگردانی امکان‌پذیر است. ما باید به خاطر داشته باشیم که حیات وحش مرز‌ها را نمی‌شناسد و تمام کشور‌ها باید تلاش خود را بکار ببرند تا از موفقیت طرح‌های بازسازی در مقیاس بزرگ اطمینان حاصل کنند». 

آینده مورچه خواران غول پیکر در برزیل

«فلاویا میراندا» معتقد است که مشاهده مورچه‌خوار غول‌پیکر در ایالت «ریو گراند دو سول «آغاز پراکندگی این گونه در جنوب برزیل و احتمالاً در اروگوئه است. شبیه‌سازی سناریو‌های پراکندگی فرضی برای سال‌های آینده مهم است. برای مرحله بعدی پروژه، قصد داریم اطلاعات بیشتری در مورد گونه‌های موجود در ریو گراند دو سول جمع‌آوری کنیم. با استفاده از تله‌های دوربینی، سعی خواهیم کرد دریابیم که آیا گونه‌های بیشتری در این منطقه هستند یا نه. همچنین تلاش خواهیم کرد تا تعیین کنیم زیستگاهی که آن‌ها برای زندگی در آن انتخاب کرده اند چگونه است».

میراندا در ادامه می‌گوید: «قصد داریم گونه‌ای را که در پارک ایالتی اسپینیلو دیده شده بگیریم، نمونه‌های بیولوژیکی را برای سلامتی و عمدتاً آنالیز ژنتیکی جمع‌آوری کنیم و آن‌ها را با جمعیت‌هایی که در سایر نقاط برزیل وجود دارد مقایسه کنیم. همچنین یک قلاده رادیویی روی مورچه‌خوار غول‌پیکر قرار می‌دهیم تا محدوده خانه و فضای مورد استفاده گونه در این زیست‌گاه ارزیابی شود. این پروژه برای کمک به ارزیابی تاثیر ورود این جمعیت خاص به برزیل طراحی شده است. در چند سال آینده، این جمعیت‌های مصنوعی با جمعیت‌های طبیعی مواجه خواهند شد. این سناریو می‌تواند مثبت یا منفی باشد، بسته به نحوه واکنش آنها. ما سعی می‌کنیم کل تصویر را درک کنیم تا تأثیرات منفی تا حد امکان حداقل باشد». 

مورچه خوار غول پیکر با زبان دراز، پوزه غیرمعمول، پا‌های عضلانی و دم درشت یکی از بارزترین حیوانات آرژانتین است. اما همچنین این منطقه یکی از مناطقی است که این حیوان در معرض خطر قرار دارد. از زمانی که برنامه معرفی مجدد مورچه خوار در سال ۲۰۰۷ آغاز شد، بیش از ۱۰۰ مورچه خوار در پارک ایبرا، منطقه وسیعی از تالاب، جنگل پارانای اقیانوس اطلس، جنگل چاکو، علفزار‌های باز و درختچه‌های خاردار در استان کوریِنتس در شمال شرقی آرژانتین نجات یافتند و رها شدند.

پروژه نجات گونه‌ها توسط Rewilding Argentina همچنین در تلاش است تا تعدادی از گونه‌های دیگر را به پارک ایبِرا بازگرداند، از جمله جگوار، گوزن پامپاس، سمور غول‌پیکر، ماکائو قرمز و سبز، پکاری یقه‌دار و کوراسائو با صورت برهنه.»