افشای جنجالی یک راز؛ «دوشیزگان ۲ هزار ساله» پمپئی «مردان همجنسگرا» از کار در آمدند!

راز بقا: پس از تجزیه و تحلیل مجدد دو چهره نمادینِ به جای مانده از سالیان دور که در صحنه‌ای سوزناک همدیگر را در آغوش کشیده‌اند، دانشمندان حالا به این نتیجه رسیده‌اند که این افراد که به «دو دوشیزه پمپئی» معروف هستند، از قضا احتمالاً دوعاشق همجنسگرای مرد بوده‌اند.

به گزارش راز بقا به نقل از یورو نیوز؛ زمانی که کوه «وزوویوس» نزدیک به ۲ هزار سال پیش فوران کرد، دو نفر از ساکنان شهر پمپئی در آخرین لحظات زندگی خود یکدیگر را محکم بغل می‌گیرند. آن‌ها که تا ابدیت در آغوش یکدیگر جا گرفتند، به «دو دوشیزه» معروف شده‌اند.

با این حال، تجزیه و تحلیل‌های اخیر دی‌ان‌اِی روی بدن‌ها نشان می‌دهد که این زوج نمادین ممکن است به نام جدیدی نیاز داشته باشند. محققان موسسه ماکس پلانک کشف کردند که اگر نگوییم هر دوی آن‌ها مرد بودند، مطمئنا حداقل یک نفر از آن‌ها مرد بوده است.

دیوید رایش، یکی از نویسندگان این مطالعه جدید، توضیح می‌دهد که «این دو نفر که قبلاً تصور می‌شد خواهر یا مادر و دختر بودند، اما حداقل یک نفرشان از نظر ژنتیکی مرد بوده است.» وی خاطرنشان ساخت که «این یافته‌ها مفروضات سنتی در مورد جنسیت و خویشاوندی خانوادگی این دو نفر را به چالش می‌کشند.»

در حالی که ماهیت واقعی رابطه آن‌ها نامشخص است، کارشناسان می‌گویند که آن‌ها ممکن است دو مرد دلداده و همجنس‌گرا بوده باشند.

ماسیمو اوسانا، سرپرست سایت باستان‌شناسی پمپئی نیز قبلاً گفته بود که «احتمال این را که آن‌ها عاشق بوده باشند، نمی‌توان رد کرد.»

زمانی که کوه وزوویوس در سال ۷۹ پس از میلاد فوران کرد، پمپئی پوشیده از خاکستر شد و همه کسانی را که در مسیر آن بودند کشت و منطقه را مدفون کرد.

این شهر تا زمان کشف مجدد آن در دهه ۱۷۰۰ میلادی فراموش شد. محققان در آن زمان، ده‌ها جسد کشف کردند که توسط دوده و خاکستری که خیابان‌ها، ساختمان‌ها و مردم را پوشانده بود، حفظ شده بودند.

در طول این ۲ هزار سال، بافت نرم قربانیان تجزیه شده بود، اما قالب بدن آن‌ها حفظ شده بود و با پر کردن حفره‌ها با گچ، هیکل آن‌ها بازسازی شد و دی‌ان‌ای آن‌ها حفظ شد.

احتمالات از کجا نشات گرفت؟

پس از کشف اولیه اجساد، محققان موقعیت آن‌ها و مکان اطراف را بررسی کردند که منجر به فرضیاتی در مورد رابطه آن‌ها شد. داستان از این قرار بود که در حفاری‌های سال ۱۹۱۴ پمپئی، ۹ نفر در باغ یک خانه پیدا شدند که دو نفر از آن‌ها در آغوش یکدیگر جای گرفته بودند.

در آن زمان، باستان شناسان گفتند که سه احتمال برای رابطه آن‌ها وجود دارد: یا آن‌ها مادر و دختر بودند، یا اینکه دو خواهر یا دو عاشق بودند. با این حال، مطالعه جدید نشان می‌دهد که حداقل یکی از این زوج در واقع یک مرد بوده است.

در مطالعه خود که در Current Biology منتشر شد، محققان نوشتند: «سی تی اسکن عناصر اسکلتی حفظ شده در گچ گیری‌ها منجر به تخمین سنی ۱۴ تا ۱۹ سال برای یکی از آن‌ها (فرد شماره ۲۱) و سن یک جوان برای دیگری (فرد شماره ۲۲) شده است.»

«تحلیل ژنتیکی هسته‌ای فقط برای فرد شماره ۲۲ موفقیت‌آمیز بود و نشان داد که او مرد است، بنابراین احتمال اینکه قربانیان خواهر یا مادر و دختر باشند منتفی است.»

 آنچه مسلم است این دو نفر نه خویشاوند بودند، نه برادر و نه پدر و پسر.

اگرچه ماهیت دقیق رابطه آن‌ها نامشخص است، اما مطالعات قبلی نشان می‌دهند که آن‌ها ممکن است دو همجنسگرای مرد بوده باشند. به عنوان مثال، متخصصان به موقعیت آن‌ها اشاره می‌کنند، به طوری که سر یکی روی سینه دیگری قرار دارد.

با این حال، کارشناسان قبلا گفته بودند که رابطه آن‌ها «هرگز قابل تایید نیست.»

پروفسور استفانو واناکور، که رهبری یک تیم تحقیقاتی را در سال ۲۰۱۷ بر عهده داشت، گفت: «وقتی این کشف انجام شد و معلوم شد که آن‌ها دو دختر جوان نیستند، برخی از محققان پیشنهاد کردند که ممکن است یک رابطه عاطفی بین این زوج وجود داشته باشد. اما ما در مورد فرضیه‌هایی صحبت می‌کنیم که هرگز قابل تایید نیستند.»

چه اتفاقی افتاد؟

کوه وِزوویوس هنگام فوران شهر‌های پمپئی، اوپلونتیس و استابیا را زیر خاکستر و تکه‌های سنگ و شهر هرکولانیوم را زیر گل و لای مدفون کرد.

 کوه وزوویوس، در ساحل غربی ایتالیا، تنها آتشفشان فعال در قاره اروپا است و تصور می‌شود که یکی از خطرناک‌ترین آتشفشان‌های جهان باشد.

همه ساکنان این منطقه در جنوب ایتالیا بر اثر آوار آتشفشانی (آذرآوار) با درجه حرارت ۵۰۰ درجه سانتی‌گرادی، جان خود را از دست دادند.

جریان‌های آذرآواری مجموعه‌ای متراکم از گاز‌های داغ و مواد آتشفشانی هستند که با سرعت زیاد در کنار یک آتشفشان در حال فوران جریان دارند. آذرآوار از گدازه خطرناک‌تر هستند، زیرا سریع‌تر حرکت می‌کنند، به سرعتی در حدود ۷۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسند و دمای آن‌ها تا ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد.

آن فوران حدود ۲۴ ساعت به طول انجامید و اولین موج‌های آذرآواری در نیمه شب آغاز شد. بهمنی از خاکستر داغ، سنگ و گاز سمی با سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت از کنار آتشفشان سرازیر شد و قربانیان و بقایای زندگی روزمره آن‌ها را در خود فرو برد.

صد‌ها نفر از کسانی که به دنبال سرپناهی در راه‌گذر‌های طاقدار کنار دریا در هرکولانیوم بودند و جواهرات و پول خود را در دست داشتند، فورا کشته شدند.

تخمین زده می‌شود که حدود ۳۰ هزار نفر در این حادثه جان خود را از دست داده باشند و اجساد هنوز در حال کشف هستند.