عرق بدن گلادیاتورها در روم باستان؛ داروی افزایش میل جنسی!

راز بقا: پیش‌پرده جدید فیلم «گلادیاتور ۲» حاوی جلوه‌هایی از بدن‌های عرق‌کرده و خون‌های ریخته شده است که ماهیت بی‌رحمانه این قبیل مبارزات در تماشاخانه کولوسئوم در روم باستان را به تصویر می‌کشد.

اگرچه که فیلم «گلادیاتور ۲» ممکن است براساس برداشتی آزاد از تاریخ تهیه شده باشد، اما پر واضح است که گلادیاتورها بیشتر عمر خود را با خون و عرق سپری می‌کردند.

اینکه رومیان باستان با این ترشحات بدن گلادیاتورها چه می‌کردند به طور شفاف مشخص نیست، اما یک جستجوی سریع در اینترنت اول از همه به ما می‌گوید که عرق گلادیاتور هم به عنوان یک داروی هوس‌افزای جنسی و هم به عنوان یک نوشدارو یا اکسیر پزشکی برای درمان انواع و اقسام دردها و مرض‌ها استفاده می‌شده است.

با این حال، وبسایت iflscience سعی کرده بیشتر به این موضوع بپردازد.

ترشحات بدن گلادیاتورها چگونه جمع‌آوری می‌شد؟

بر اساس گزارش‌های تأیید نشده که تعداد آن‌ها کم هم نیست، گلادیاتورها قبل از اعزام به میدان نبرد، بدن خود را با روغن زیتون آغشته می‌کردند تا بعدا و با فرض اینکه از مبارزه جان سالم به در بردند، با استفاده از کاردکی به نام استریجیل ساییده شوند.

ظاهراً محتویات جمع‌شده از بدن گلادیاتور‌ها شامل عرق، خون، لایه‌‌های پوست، چرک و روغن اضافی در پیاله‌‌های شیشه‌ای به علاقه‌مندان فروخته می‌شد. آن‌ها این ماده را روی بدن و صورت خود اعمال می‌کردند تا بلکه از این طریق بتوانند به فواید فیزیکی مختلف دست یابند.

همچنین برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که این تراوشات چندش‌آور با عطر مخلوط شده یا به عنوان کرم صورت توسط زنان ثروتمند رومی استفاده می‌شده است.

در گزارش‌های دیگر آمده که هم مردان و هم زنان از این ترشحات برای تزریق نشاط گلادیاتوری به روابط جنسی خود یا برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از درد مفاصل گرفته تا التهاب استفاده می‌کردند.

رومیان یا یونانیان

با این حال، همچون بسیاری دیگر از جنبه‌های این اثر فاخر سینمایی از کارگردان معروفی همچون ریدلی اسکات، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این عمل واقعا وجود داشته است.

برعکس، یکی از نویسندگان سرشناس روم باستان به نام «پلینی اعظم» ایده استفاده از عرق و ترشحات بدن گلادیاتورها را نفرت‌انگیز می‌دانست. او در اثر معروف خود «تاریخ طبیعی» در این باره نوشته و انگشت اتهام را به سمت یونانیان باستان نشانه می‌رود و آن‌ها را به خاطر انجام چنین اعمالی مورد تحقیر قرار می‌دهد.

پلینی در توصیف عادات یونانی‌ها نوشته است: «اعتقاد بر این است که ترشحات بدن ورزشکاران بعد از کاردک کشیدن آن‌ها و به لطف ترکیب عرق و روغن انسان، دارای خواص ملین کننده، گرم‌کننده و  محلل هستند.»

او در ادامه این موضوع چندش‌آور توضیح می‌دهد که این خراش‌ها «به شکل رحم‌بند (پساری) برای درمان التهاب و انقباضات رحم» استفاده می‌شده است.

به گفته پلینی، یونانی‌ها هیچ محدودیتی برای خواص پزشکی عرق ورزشکاران، معروف به gloios، قائل نبودند و از آن برای درمان همه چیز از زگیل تناسلی گرفته تا «التهاب روده» استفاده می‌کردند.

با توجه به نادرستی‌های فراوانی که در کتاب «تاریخ طبیعی» پلینی یافت می‌شود، در نتیجه دشوار است که بدانیم توصیف‌های پلینی از بهداشت و پزشکی یونان تا چه حد درست بوده است.

اگرچه وقتی او می‌نویسد که مردم یونان باستان حتی تا آنجا پیش رفته‌اند که «ترشحات بسیار کثیف گلادیاتورها را از روی دیوارهای میدان نبرد هم جمع می‌کردند» واقعاً می‌توان انزجار او را از این عمل احساس کرد.

ظاهراً، این ترشحات خون و پوست باقیمانده‌ از گلادیاتورها را  به‌ اسم «محلل تومورهای ملتهب» به قیمتی گزاف می‌فروختند.

در واقع، به نظر می رسد که رومی‌ها از عرق گلادیاتور برای افزایش عملکرد جنسی یا هر هدف دیگری استفاده نمی‌کردند.

در عوض، این یونانی‌ها بودند که ممکن است فواید این ترشحات را ستایش می‌کردند و همین امر باعث انزجار پلینی و رومی‌های همکارش شد.