












راز بقا: صحرای داناکیل (Danakil Desert) که در شمال شرقی اتیوپی، جنوب اریتره و شمال غربی جیبوتی قرار دارد، یکی از خشنترین و مرموزترین مناطق طبیعی جهان است.
به گزارش راز بقا، این بیابان با دمای سوزان، فعالیتهای آتشفشانی فعال، دریاچههای اسیدی و زمینهای گوگردی، نهتنها برای زندگی انسانی چالشبرانگیز است، بلکه برای دانشمندان و ماجراجویان نیز محلی بسیار جذاب و خطرناک محسوب میشود.
به گزارش راز بقا، صحرای داناکیل در منطقهای به نام «افرخانه داناکیل» قرار دارد که در نقطه تلاقی سه صفحه تکتونیکی (آفریقایی، عربی و سومالیایی) واقع شده است. این منطقه یکی از گرمترین نقاط روی زمین است؛ دما در طول سال بهطور متوسط بین ۳۵ تا ۵۰ درجه سانتیگراد متغیر است. بارندگی در این ناحیه بسیار نادر است و میانگین آن به سختی به ۱۰۰ میلیمتر در سال میرسد.
به گزارش راز بقا، داناکیل دارای ویژگیهای زمینشناسی منحصربهفردی است؛ از جمله آتشفشان Erta Ale که یکی از معدود آتشفشانهای دارای دریاچهی دائمی گدازه در جهان است. همچنین منطقهی دالول (Dallol) با چشمههای آب داغ، حوضچههای نمکی و رسوبات رنگارنگ گوگرد، منظرهای فرازمینی و سورئال ایجاد کرده است. دالول در واقع در عمق ۱۲۵ متری زیر سطح دریا قرار دارد و یکی از پایینترین نقاط خشکی روی زمین به شمار میآید.
برای مطالعه بیشتر بخوانید:
ریگ جن؛ مرموزترین کویر ایران معروف به «مثلث برمودای ایران» که صدای ارواح و اجنه از آنجا میآید
به گزارش راز بقا، با وجود شرایط سخت، قبیلهی افار (Afar) قرنهاست که در این منطقه زندگی میکند. شغل اصلی آنان استخراج نمک از بستر خشک دریاچههاست که با شتر به بازارهای دور منتقل میشود. این مردمان باورنکردنی، با گرما و کمبود منابع، همچنان به سنتهای بومی خود وفادار ماندهاند و با طبیعت خشن سازگار شدهاند.
یکی از شگفتانگیزترین و غیرعادیترین ویژگیهای صحرای داناکیل این است که آن را یکی از نزدیکترین نمونههای زمینی به محیطهای فرازمینی میدانند.
ناسا و زیستشناسان، منطقه دالول را مورد مطالعه قرار دادهاند تا دریابند چگونه ممکن است حیات در سیاراتی مانند مریخ یا زهره وجود داشته باشد. حضور میکروارگانیسمهای «افراطزی» در آبهایی جوشان، اسیدی و نمکزده، تعاریف قبلی از زیستپذیری را به چالش میکشد.
شرایطی که بیشتر موجودات زنده را فوراً نابود میکند، برای برخی از این ارگانیسمها محیطی مناسب برای زندگی است. این ویژگی، داناکیل را به آزمایشگاهی طبیعی برای مطالعه منشأ حیات در زمین و احتمال وجود حیات در دیگر سیارات تبدیل کرده است.
علاوه بر این، خود چشمانداز این منطقه - با دریاچههای گدازهی در حال جوش، دودهای گوگردی و اشکال نمکی رنگارنگ - به نظر میرسد از دل تخیل نویسندگان علمیتخیلی بیرون آمده باشد. معدود مکانهایی وجود دارند که تا این اندازه همزمان هم خصمانه و هم مسحورکننده باشند.
صحرای داناکیل صرفاً یک بیابان نیست بلکه معمایی است آتشین و نمادی از افراط طبیعت در هنرآفرینی.